⚠️+18 uyarısı
Öncelikle ilk yazdığım kurgu olduğu için bazı yazım hataları, cringe davranış, uyumusuz kelimeler olabilir...lütfen bunu göz önünde bulundurarak okuyunuz!
Barlas ve Arda...
Uyanmama sebep olan şeyin ne olduğunu yatağımda oturmuş düşünü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm müziği: Toygar ışıklı - İntikam Yemini
Bölüm adı: Acı tebessüm
[6 ay sonra...]
Üniversiteye başlayalı neredeyse 1 ay olacaktı ve ailem gideli nerdeyse 1 yıl. Barlasın işleri son zamanlarda yoğunlaştığı için son bir kaç aydır eve gelemiyordu. Gelse bile sabah olmuş oluyordu ve kahvaltı yapmadan çıkıyordu.
İşleri yüzünden kaç aydır beraber vakit geçiremez olmuştuk.
Eczacılık bölümünü kazanmıştım mutluydum.Yani. . . . Sonunda tüm derslerim bitmişti saat altıya geliyordu. Eve gidip yemek yesem derse otursam geç kaldırım. Hemen bir kafede bir şeyler atıştırsam daha hızlı olurdu.
Okulun hemen aşağısında olan kafeye girmiştim. Bir şeyler söyleyip masaya oturmuştum. Telefonuma mesaj gelmişti.
Sevgilim: Bugün işim yoğun bensiz yiyebilirsin.
Siz: Peki
Mesaj atmasa da bugün gelmeyeceğini bilebilirdim. Bir kaç dakika sonra içeri de kahkaha sesleri duyulmaya başlamıştı. Beni rahatsız ettiği için arkamı döndüm. Arkamı dönmemle önümü dönemem bir olmuştu.
Bana yalan mı söylemişti. Yanındaki kadına resmem gülüyordu ve eli belindeydi...Beni aldatıyor mu şu an.
-Efendim siparişiniz
"Ş-şey teşekkür ederim hesabı hemen alabilir miyim"
Ben ne yapıyorum şu an. Önümdeki yemeğe baktım. Yiyecektim. Yedim de. Hesabı zaten ödediğim için hızlıca kalkıp çıkmıştım. Yüzümden yaşlar akıyordu. Ağlıyordum.
Durağa oturmuştum insanlar bana bakıyordu ancak hiç umursayacak durum da değildim. Birden bir el kolumu tutup kendine çekmişti. Sarsılmayla beraber ayağa kalkmıştım.
'Arda sen ne yapıyordun orda!'
"Hah ben miyim suçlu sen beni aldatıyorken ha" omzuna vurmuştum. "Benim orda olmam suç ha haha üzgünüm ya yemeğinizi falan mı böldüm-"
Yüzüm yana yatmıştı. Bana tokat mi atmıştı. Gerçek miydi bu ?.
"B-ben özür dilerim arda ben o annemdi-"
'Kes sesini tamam mı bitti'
Kolumu onun bana vurduğu ellerden kurtarıp koşmaya başlamıştım. Arkamdan bağırıyordu ama bitti. Durmuştum. Annesi ise neden bana vurmuştu ki düzgünce açıklayabilirdi sonuçta.
Ses geliyordu...
'Arda çekil !'
Barlasın beni itmesi ile yere düştüm ve arkamdan büyük bir ses gelmişti. Arkamı döndüğümde onu göremedim ancak biraz ileriye bakınca kanlar içinde olan sevgilimi görmüştüm.
Barlas yoğun bakımdaydı ve annesi her şeyi görmüş. Kavga edişimizi. Barlasın beni kurtarmasını. Saatler başımda ' oğlumu öldürdün sen, her şey senin yüzünden diyip duruyordu'.
Ayağa kalkmıştım. Annesinin yanına yaklaşmıştım.
"Üzgünüm hanım efendi her şey benim suçum biliyorum. Şimdi gidiyorum lütfen oğlunuza iyi olduğumu ve beni aramamasını söyleyin. Şimdiden teşekkürler"
Kadın ağzı açık bana bakıyordu. Başıyla onaylamıştı. Bende arkama bakmadan hastaneden uzaklaşmıştım.
Taksiye binip eve dönmüştüm. Öncelikle barlasa küçük bir şey bırakmıştım. Sonrasında odama çıkıp eşyalarımı toparlamıştım. Ve bir kaç fotoğraf.
Evin hizmetlisi olan seda hanım ne kadar böyle yapmama mı söylese de onu dinleyemezdim.
-En azından nereye gittiğini söyle oğlum merak da bırakma beni
"İzmir de benim küçük bir evim var seda hanım oraya gidiyorum daha fazla konuşmayayım, kendine iyi bak"
-Sende kendine dikkat oğlum
Bavulumu alıp evden çıkmıştım. Son kez arkama baktım.
Elveda güzel anılarım. Elveda sevgilim.
________________________________________
Evin şoförü ısrarla beni arabayla havalimanına bırakmak istediği için kırmadım. Hayır diyemedim. Yaklaşık yarım saat olmuştu. Bavulumu ısrarlada olsa alabilmiştim. Bilet ve kimlik kontrolü ardından anonsu bekliyordum.
Telefonumuj çaldığını duyunca çantamdan almıştım.
Sevgilim...
Uyanmıştı. Çok şükür. Telefonu açmak istedim çünkü artık çok geçti.
"A-alo"
'Arda annem neler anlatıyor ne yapıyorsun sen'
"Üzgünüm sevgilim, kapatıyorum..."
'Ard-'
Ve sadece telefonun kapandığını belli eden o ses yankılandı kulaklarımda.
Hayla bekliyordum ve bir saatin sonunda bir anons verilmişti.
-Dikkat! Bu bir kapı değişikliği anonsudur! Türk Hava Yolları İstanbul İzmir uçuşu, 8 numaralı kapıya taşınmıştır. Yolcuların dikkatine
Duyduğum sesle şaşırmıştım ayağa kalkıp yanımda olan çantamı aldım ve gözlerim 8 numaralı kapıyı aradı. Etraftaki görevli kişilerden birine sormuştum ve yaklaşık 10 dakika sürmüştü.
Artık uçaktaydım. Bir kaç dakika sonra uçak havalanmıştı. . . . Yaklaşık bir saatlik süren bir uçuştan sonra taksiye binmiştim. Kısa süren yolculukta taksiye parasını verip karşısında durduğum apartmana bakmıştım.
