Baba...
Baba. Ben sana ne yaptım? Neden mahvettin hayatımı? Neden çocuk yaşımda aklıma oyun değilde intahar soktun?
Kollarımdaki kesiklerin tek suçlusu sensin. Yapmak bazen çok canımı yakıyor ama yapınca sadece acıya odaklanıyorum ve seni unutuyorum. Evet, altı yaşımdan beri yaptıklarını unutmak için kendime zarar veriyorum. Sana intahara kalkıştığımı söylediğimde gözlerindeki umursamazlığı gördüm biliyor musun? Baba, ben sana hiç birşey yapmadım. Senden maddi birşey istemedim. Oğlun beni defalarca taciz ettiğinde bir kere sesini bile çıkarmadın. Senin öz oğlun, öz kızına tacizde bulundu ve sen bunu normal karşıladın. Ama oğlunu iş yerinde biri taciz edince karakollarda yatıp kalktın. Baba lütfen. Lütfen biraz beni de sev. Söz ben istediğin gibi olurum. Yemek verme, su verme, kız, döv. Ama n'olursun bana da oğluna yaptığın gibi babalık yap. Oğlun yüzünden odama giremiyorum, yatağımda yatamıyorum. Minibüste, otobüste kötü niyeti olmayan insanlardan korkuyorum onun yüzünden. Erkek arkadaş yapamıyorum. Baba senin oğlun yüzünden baba orospu dediler. Ben annemin karşısına geçip 'Anne, ben orospu değilim' diye ağladım. Senin bunlardan da haberin yok değil mi? Şaşırmadım. Sen daha benim kaç yaşında olduğumu bilmiyorsun. Bende bilmiyorum doğum günümü. Senin yüzünden o gün benim en nefret ettiğim gün. Doğduğuma ve aldığım her nefese lanet ettim senin yüzünden. Umarım hakkımı ödeyebilirsin. Anneme ve bana yaşattıklarınızı yaşamadan ölmeyin...
