||Hayran kurgusudur.
||Kimseyi kötüleme amacıyla yazmamaktayım.
||Yazım hatalarım varsa kusura bakmayın.
||Oylamayı ve fikirlerinizi belirtmeyi unutmayın.
||İyi okumalar.
Jisung'dan
Yapamazdım.Aynı şeylere tekrar katlanamam.Bir kişiyi daha üzemezdim.
Minho her zaman sevdiğim biri olmuştu.O bir üst sınıfımdı.Liseye başladığım ilk gün tanışmıştık.Hatırlıyorum,dün gibi bana okulu gezdirdiğini,tek arkadaşımın o olduğunu ama aniden ortadan kaybolmuştum.Kimseye bir şey söylemeden,başka seçeneğim yoktu.Birini daha üzmek istemiyordum.Ona yaşattıklarımı bir başkasına daha yaşatmak istemedim.
Lee.minho._:
Jisung?
İyi misin ?
Cevap ver Jisung
Özür dilerim
HaN_Jisung._:
Hayır,ben özür dilerim
Minho sen benim için çok özelsin
Ama yapamam
Lütfen zorlama beni
Seni üzmek istemiyorum
Lee.minho_:
Ama bu yaptığın beni mutlu etmeyecek ki ?
HaN_Jisung._:
Yapma lütfen
Ben yapamam
Anla lütfen
Telefonu kapatıp,yatağıma fırlattım. Titreyen ellerim ile ilaçlarımı almayı denedim.Ama bardağın ellerim arasından kayıp kırılmasına engel olamadım.Kırılan bardak bana Minho'nun kalbini hatırlattı.Onu kaç parçaya ayırdım ben?
Kendimi bıraktım.Göz yaşlarımın beni boğmasına izin verdim.Birini daha üzmemeye calışırken tekrardan birini üzmüstüm.
Minho'dan
Neden yapamaz ki?Neden,neden,neden?
Telefonumu alıp Hyunjin'i aradım.
"Hyunjin müsait misin?Buluşabilir miyiz?"
"Oğlum sen iyi misin? Sesin kötü geliyor."
"İyiyim sadece konuşmak istiyorum."
"Tamam,çıkıyorum."
Hyunjin sözünü bitirir bitirmez telefonu kapatıp ayaklandım.Aynada ki yansımamı görmeye dayanamıyordum.Eğer gözlerime odaklanırsam ağlayacağımı iyi biliyordum.Göz yaşlarımı tutup,evden ayrıldım.Evden çıkmamla Hyunjin ile karşılaşmam bir oldu.
Hyunjin beni görünce anlamış olmalıydı.Hemen sarıldı bana,tutamadım göz yaşlarımı düşmeleri umrumda olmadı.
