Love Fight |taekook

18/Bir Dönüm Noktasından Çok Daha Fazlası

öncelikle uzun bir bölüm olacak
kelime hatalarım olursa görmezden gelin lütfen
tekrar tekrar okuyup düzenlemeye kafa bulamıyorum

oy atıp düşüncelerinizi belirtmek için birkaç da yorum yaparsanız tadından yenmez ☹️

hadi size iyi okumalar

.
.
.
.
.

(Jungkook)

Aklımdaki soru işaretlerinin içerisinde boğulduğum bir akşamın son saatlerindeydim, belki de gece yarısına yarım saat bile kalmamıştı, bilemiyorum. Saatler öncesinde yaptığım plana göre Taehyung'a postayı koyacaktım bugün ve artık kendi yoluma bakacaktım, zaten en başında böyle olması gerekiyordu ama çocuksu bir hayale kapıldım her zamanki gibi yine. Peki ya saat gece yarısına gelmişken ben ne yapıyorum şu an? Bunu ben de bilmiyorum ne yazık ki...

Aynanın karşısına geçmişim elime aldığım saç spreyiyle şekil verdiğim saçlarımın tutmasını heyecanla bekliyordum. Defalarca kez şekline karar veremediğimden ötürü hunharca taradığım posuruk saçlarımı sabit tutmak, Taehyung'dan vazgeçmek kadar zor olmasa da ömür sömüren bir durumdu gerçekten. Kim bilir belki de gidip gitmemek konusunda hâlâ emin olamadığım bir yere sırf saçlarım istediğim gibi olmadığı için son dakika gitmekten cayabilirdim.

Aslında hayatım boyunca aklıma koyduğum her şeyi sonuna kadar yapabilen, zor durumlarda bile mantıklı tercihleri seçebilen birisiydim. Ancak hayatıma giren Taehyung sayesinde kurulu düzenimde benimsediğim çoğu ilkem değişiverdi. Tüm düşünce yapım, kavrama yeteneğim ve kolayca tercih yapabilme yetim uçup gitti resmen. Sanki beni yeniden şekillendiriyordu her bir hareketiyle o adam. Çaktırmamaya çalışsam da epeyce hoşuma gidiyordu Taehyung. Farklı bir şeyler vardı sanki onda, ne olduğunu çözemesem de bana iyi geldiği âşikardı.

Taehyung benim için bir dönüm noktasından çok daha fazlası oldu bu hayatta. Benim için o, huzurla güne uyanmamı ve kendisinden gelecek nokta kadarcık mesajı dahi sabırsızlıkla beklememi sağlayan herifin tekiydi, yani kısa ve öz bir şekilde tabiri caizse aynen böyleydi.

Başlarda gözüme hiç hoş gözükmüyordu nedense. Belki de geçmişin bıraktığı yaralarım onu gördükçe yeniden kanamaya başlıyordu da bundan ötürü asla tahammül edemiyordum ona. Yeni birisine kalbimin kapılarını açmayacağıma yemin etmiştim oysaki ben. Hâlen daha bu kapılarım ona ben tarafından tam olarak açılmış değiller ama o bunu kendi kendine yapmayı başardı doğrusu. Kimseye göstermediğim kişiliğimi gün yüzüne çıkarmayı başardı. Bunu yapması iyi mi oldu kötü mü henüz bilmiyorum ama kısa bir süreliğine de olsa eski günlerdeki gibi yeniden gülebildim sayesinde.

Bazı günler ufak tefek mesajlaşmalarımızda bana saçma sapan espriler yaptı, bazen de kendi dertlerini şaka mantığıyla anlatıp sohbeti uzatmaya çalıştı. Aslında her şeyi çok iyi biliyordu, ona bir şans vermek istemediğimi bilmesine rağmen benimle vakit geçirmek için çok çabalıyordu.

Beni ilk gördüğü yer sosyal medya hesabımdı; o hesabı işlettiğim boks kulübünün reklamını ve de beni tanıyan insanların vereceği etkileşimle kendimi insanlara göstermek için kullanmaya başlamıştı. Güzel bir başlangıç yaptım o hesap sayesinde, birçok insanla tanıştığım hatta çoğu kendi ayaklarıyla kapıma geldi "Sizi o hesapta görmüştük..." gibi sözlerle başlıyordu hemen sohbet muhabbet ve sonrasında da iş konuşmaya başlardık hep.

Taehyung da onlardan birisiydi. Beni o hesabımla görüp beğenmiş sonrasında da koşa koşa kapımı çalmaya gelmişti. Geldiği o ilk gün akşam saatleriydi ve işten erken çıkmam gerekmişti ancak mesai saatlerim içerisinde olduğumuz için doğal olarak Taehyung kapılar kapanmadan evvel beni görmeye gelmişti. Gelişi biraz olaylı olmuştu, beni çalışanlara sorup mekânda olmadığımı öğrendiğinde paydos saatine kadar kulüpte beklemişti. Çalışanlarımdan gelen aramalar hep bir adamın mekânda olay çıkardığına ve sürekli beni sorduğuna dair şeylerdi. Yıllar sonra yeniden bu denli ısrarlı, elde etmek istediğini almadan o işi bırakmayan ve katır inadına sahip birisinin kulübümde oluşu beni germeye yetmişti.