Artık kendimi o kadar sıkmıştım ki gözümden yaş akıyordu. Ses çıkarmaya çalışıyordum. Allah kahretsin! Kimse duymuyordu! Ya kimsenin tuvalet ihtiyacı yok muydu? Allah ım şimdi ne yapacam ben? İğrensemde yerde sürünmeye başladım. Kapıya kadar geldikten sonra kapıyı temelemeye başladım. Aynı anda sesler çıkarıyordum. Ya biri de duymaz mi yaa! Ahh! Evet! Sonunda biri geldi. "Güneş" burada mısın?" Arya bu! Sesler çıkarmaya ve kapıyı tekmelemeye başladım. "Geri çekil Güneş" Allah ım beni kurtarmaya gelmiş. Yavaş yavaş geri çekildim kapıyı tekmeledi ve kırdı. Koşarak içeri girdiler. Talha bağlı olan yerlerimi açtı ve bana sarıldı. Allah ım bana sarıldı. Süper kokuyordu. "Tamam artık ağlama" dedi kısık bir sesle. Kendimi çok kasmıştım. Titriyordum. Beni ayağıya kaldırdılar. Elimi yüzümü yıkadılar. Ve beni evime gönderdiler. Amcam aldı yine beni okuldan. Eve gidince de direk yatağıma uzanıp Ağlamıştım. Ben bunu bir daha nasıl atlatacam?
Sabah okula geldiğimde herkes bir yerde toplanmıştı. Merak edip oraya yaklaştım. Ve o manzarayı görmemle gözlerim büyüdü. Talhaydı bu, beni kaçıran çocuklardan birinin üstünde onu yumrukluyordu. Allah ım! Benim yüzümden kavga ediyordu. Dayanamayıp erkeklerin bile girmediği kavgaya ben daldım ve talhayı tutmaya çalıştım. "Talha sakin ol! Hadi gidelim!" Diye bağırıyordum. Talha nın altındaki çocuk Talha dan kurtulup beni itti. Kafam taşa çarpmıştı! Açıyordu! En son duyduğum da "Güneş" diye bir ses oldu...
Gözlerimi açtığımda ise hastahanedeydim ne olmuştu bana bu başımda durup doktor ile konuşanlarda kim di böyle ?...
