Karanlık Dünyam

Çocukluğum 🧡

Medya=Deniz Karabulut 🧡

Sınıf'a gelmiştim ve kim olduğunu düşünmekle meşgul'düm kim olabilir di kim ben bunu düşünürken yeni sıra arkadaşım ateş ve arkadaşları toplandı sıranın etrafına kıvırcık saçlı olan yani oğuz konuşmaya başladı
"Sarı fırtına nabersinn" samimi birisiydi yeni tanıştığı biriyle böyle konuştuğuna göre "iyidir kıvırcık sen" bende ona ayak uydurdum gülümsedi "bende iyi be sarı fırtına okul sıkıcı sadece kafa dengi kimse yok" haklıydı kimse yoktu kafa dengi "en azından baya arkadaşın var"dedim ateşlere bakarak "valla şanslıyım o konuda ama bunlarda çekilmiyor ya"gülmeye başladım mert oğuz'un kafasına vurdu gülerek mert konuşmaya başladı şimdide "senin pek arkadaşın yok sanırım"dedi bende gülümsedim "benim hiç arkadaşım yok sanırım tanıdığım hiç kafa dengi insan yok" İrem gülmeye başladı "ne kadar üzücü hiç arkadaşın yok kıyamam" hepsi irem'e ters ters baktılar baya gülmeye başladım kahkaha atıyordum nerdeyse  "Hiç üzücü değil aksine güçlü hissetmemi sağlıyor sen yanındaki dört erkeğe güveniyorsun ben ise kendime" sinirli bir şekilde bana bakıyordu oğuz sırıtmaya başladı ve tekrar konuşmaya başladı "Bizde aramızda konuştuk o yüzden geldik acıdık sana tek başınasın diye" tekrar gülmeye başladım aklı sıra beni küçük düşürmeye çalışıyor "Şuan acınası olan ben değilde sen gibisin ama tatlım baksana sana hiçbir şey söylemememe rağmen bana laf sokma çabaları demekki tek başıma bile seni kudurtmuşum" irem bu dediğimle üstüme atlamaya hazırlanırken ateş irem'in elini tutup gitti arkasından da bana sinirle bakıp emir gitti mert lafa girdi "ağır konuştun gizem" iyice sinirlenmeye başlamıştım kendilerini ne sanıyor bunlar ya " ağır'mı konuştum ben size hiçbir şey demeden yanıma geldiniz ve o kız beni küçük düşürmeye çalıştı ne yapsaydım buna izinmi verseydim" mert tam konuşacakken tekrar söze girdim "uzak durun benden ben tek başıma mutluyum " yüzlerine dahi bakmadan sınıftan çıktım sinirle lavaboya giderken biriyle çarpıştım kızıl saçlı ve çok güzel bir kızla "çok pardon biraz sinirliydim önüme bakamadım" bana gülümsedi çok tatlı birine benziyordu çok tanıdık geliyordu yüzü "sorun değil canım bu arada tanışıyomuyuz çok tanıdık geldin" kimdi bu kız tanıyordum  bir dakika "denizzz senmisin" bu kız benim tek arkadaşımdı çocukluk arkadaşım "gizem inanmıyorum burdasın seni ne zamandır arıyordum" bir anda bana sarılmaya başladı bende karşılık verdim deniz konuşmaya başladı "bu okula kayıt olmak için geldim biliyormusun hiç istemiyordum bu okula gelmeyi ama sen burdasın artık çok mutluyum" artık arkadaşım vardı tek başıma değildim hemde ilk ve tek arkadaşımdı deniz küçükken hep dalga geçerlerdi benle denizde hep korurdu beni...
"Deniz çok mutluyum şuan ne zaman başlıyorsun"
"Yarın başlıyorum gizoşum"
"Güzelmiş özlemiştim seni"
"Bende aşkım bende ee arkadaşların nerde tanışalım" hala hiç arkadaşım yoktu deniz var sanmıştı büyük ihtimalle
"Hala hiç arkadaşım yok deniz " deniz acılı bir tebessüm etti "biliyormusun benimde yok ama sen varsın eskisi gibi yan yanayız kimseye ihtiyacımız yok"
Gülümsedim ve konuşmamızı okul zili böldü deniz evine gitti bende sınıfa gittim ben denizi düşünmeye başladım babam yüzünden ayrılmıştık babam beni eve kilitliyordu deniz hep gelirdi kapıdan konuşurduk zaman ilerledikçe babam denizle konuşmamı istemiyordu bir gün denizle konuşurken gördüm onu o günden sonra deniz hiç gelmedi bir süre sonra taşındılar zaten babama sorduğumda herkes gibi seni sevmiyormuş o yüzden gittiler derdi bende ağlardım hep ,acaba neden gitmişti...

Ateş geldi ve yanıma oturdu,ateş çok yakışıklıydı ilk defa bu kadar yakından inceliyordum "beni izlemen bittimi" dedi sırıtarak kahretsin farketmiş tabi fark eder sapık gibi çocuğu kesiyorum "şey ben dalmışım yani seni izlemiyorum" gülüşü arttı "tabi canım tabi beni izlemiyorsun "
"İzlemiyorum tabi niye izliyimki "
"Bilemem artık ufak-"
Yüzü soldu kelimesi yarıda kesilince ufak demişti bir dakika ufaklık mı diyecekti yoksa bu maskeli mi ?( maskeli beni kaçıran adam bu arada lakabı maskeli )
"Sen ne dedin biraz önce"
Yüzü düştü iyice "hiçbir şey demedim " dedi ve yanımdan kalkıp sınıftan çıktı.
Kesin oydu benim artık bu ise son getirmem gerekiyor ayaklandım ve ateşi takip etmeye başladım, okulun bodrum katına doğru gidiyordu bodrum'un önünde birkaç kişi vardı ateşle konuşmaya başladılar ama hiçbir şey duyamıyorum biraz yaklaşmam lazım, acaba hepsi tuzakmı beni topluca kesip yiyeceklermi saçmalama gizem niye yesinler zaten etim yok benim güzel olmaz tadım,ben bunları düşünürken ateş birine yumruk attı ve kavga başladı onlar 5 kişilerdi ateş tek kişiydi ne yapsam acaba yardım mı etsem , buldum ateşi kaçırıcam hemen jeneratöre gittim birsürü tuş var hangisi acaba yapıcak birşey yok bütün tuşlara bastım okul kapkaranlık olmuştu karanlık fobim vardı ama ateş'in yardıma ihtiyacı varken bunu düşünemezdim Bodrum'a indim ve hala kavga ediyorlardı seslerden anladığım buydu yan tarafımda birsürü kitap vardı eski kitaplar birkaç tanesi aldım ve etraflarına fırlatmaya başladım onların dikkatini dağıtmışken ateşi buldum ve kolundan çekerek ordan çıkardım nasıl buldum diye sorarsanız kokusundan maskelinin kokusu hemen unuttulmaz .
Okulun dışına çıkardım ve kimsenin olmadığı bir köşeye geçtik ikimizde konuşmuyorduk ve ben söze başladım
"Beni neden kaçırdığını söylemeden ölmeni istemedim maskeli"
Yüzünde hafif bir gülümseme oluştu maskeli olduğunu anladığım için mutluydu sanırım
"Seni kaçıran adamı kurtarıcak kadar delimisin ufaklık"
Haklıydı niye onu kurtardım ki
"Niye beni kaçırdın sonra ben kaçınca okuluma geldin ne istiyorsun benden"
Yüzünü yüzüme yaklaştırdı nefesini hissediyordum umarım kalbimin atışını duymuyordur
"Yakında anlarsın ufaklık"
Tam sinirle birşey söylicektim ki iremler geldi İrem hemen ateşin boynuna sarıldı oğuzlarda sarıldı İrem bana doğru döndü ve konuşmaya başladı
"Abim için jeneratörleri kapatıp onu kurtarmışsın ve müdür şuan seni arıyor sen gerçekten delisin ve iyi birisin senden hem özür dilerim hemde teşekkür ederim gizem"irem küçük çocuklar gibi onu affetmemi bekliyordu ama ben onun söylediği kelimeleri unutamıyordum hiçbir şey demeden arkamı dönüp yürümeye başladım...
Ve şuan müdürün odasındaydım uzaklaştırma almıştım müdürün sözü bitince sınıfa doğru gittim çantamı alıp gidicektim evime, kapıyı çaldım ve içeriye girdim çantamı aldım ve kimsenin yüzüne bakmadan çıktım ateşler sınıfta değildiler evime doğru yürümeye başladım olanları düşündüm ateşin maskeli olmasını  ve beni kaçırmasını ,ben düşünürken eve gelmiştim eve girdim ve içerde sesler vardı lanet olsun eve birisi girmişti ya babamsa...

     
                                     🕳️

Bölümü nasıl buldunuz???
Deniz sizce iyi birisimi?
Ateş'in amacı ne?
Eve kim girdi?

Bölüm hakkında yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayınnn😽😽😽💞💞💞💞