Sesler artmaya başladı elime saksı aldım ve sese doğru yürümeye başladım birileri vardı yüzleri görünmüyordu karanlıktan tam saksıyı kafasına vurucakken biri beni belimden tuttu bu koku bu ateşti bir anda ışıklar yandı ve hepsinin burda olduğunu gördüm ateş'de yanlarına geçti "Ne yapıyorsunuz evimde manyakmısınız siz ?" Hepsi gülmeye başladı ve fark ettim de emir yoktu yanlarında sanki emir çeteye yeni katılmış gibiydi hem soğuk hemde çok yan yana değiller... Ateş konuşmaya başladı "artık konuşmanın vakti gelmedimi ufaklık"
"Konuşalım bakalım sonra beni rahat bırakın" Mert sırıttı ve söze girdi "belkide sen bizi bırakmazsın "
Hepimiz koltuğa oturmuştuk ve herşeyi baştan anlatıcaklardı ateş konuşmaya başladı " herşey baban yüzünden başladı baban sana şiddet gösteriyordu eve kitleyip aç bırakıyordu sana bir çocuğun hayal dahi edemiyeceği şeyler yapıyordu..." Bu nasıl öğrenmişti kimse bilmiyordu babammı anlatmıştı artık herkes gerçek beni görüyordu saklayamamıştım onlarda iğreniyordur kesin benden babam öyle demişti bu yaşadıklarını birine söylersen senden iğrenir kimse seni sevmez demişti. "Sen n nasıl öğrendin bunu" Ateş konuşmaya devam etti " baban yani Zeki Güneş sokakta yaşayan çocukları dilendilirdi ,döverdi sana yaptıklarının benzerini yapardı ve biz onun dilendirdiği sokak çocuklarıyız ufaklık ondan kaçtık ve çetemizi kurduk güçlendik ve baban için geri döndük . Ben ne alaka diyorsanda sende bizim yaşadıklarımızı yaşadın çeteye katıl intikamını al ufaklık ne dersin?"
Ne yani onlarda mı benim gibilerdi "ama sizin annenize taciz etmişti öyle demiştiniz" İrem konuşmaya başladı "o zaman senide onun gibi sanıyordum acı çekmeni istedim ve yalan söyledim bizim kimsemiz yok gizem senin gibi bize katıl kardeşimiz ol"
Olmaz yapamam onlar beni sevmezler bile hem babam "olmaz babam hepimize ceza verir" Ateş bana doğru geldi ve önümde diz çöktü"ufaklık ben varken sana kimse zarar veremez sende istiyorsun o adamdan kurtulmak biliyorum o senin anne-" "O zaten sizin elinizde değil mi " Herkes oğuza baktı"şey benim yüzümden kaçmış olabilir " dedi mahçup bir şekilde "Tamam size katılıcam ve yardım edicem ama bu iş bitince beni bırakıcaksınız herkes kendi yoluna bakıcak ben yalnız hayatıma geri dönücem"
Herkes tamam dedi ateş hariç ama konuyu uzatıcak halim yoktu.
"O zaman çantanı hazırla gidiyoruz" dedi mert ama nereye gidiyorduk "Nereye gidiyoruz" "Burası tehlikeli senin yerini biliyor burda kalamazsın bizimle kalıcaksın artık" ateş saçmalıyordu şuan ben kimsenin evinde kalmam benim evim burası "Ben burda kalıcam hiçbir yere gelmiyorum size güvenmiyorum bile ya yalan söylüyorsanız" İrem yanıma doğru geldi"gizem anlıyorum seni bu ev önemli senin için ne kadar acılar olsada sana güzel şeylerde hatırlatıyor ama anılar hep seninle olur bu ev olsada olmasada" Haklıydı bu ev bana ne kadar kötü şey hatırlatsada bazen iyi şeyler yani annemi hatırlatıyordu annem bu evde yaşamıştı ne kadar görmesem bile biliyordum ama annem'in intikamını alabilirdim. "Tamam sizinle gelicem "dedim ve eşyalarımı almak için odama çıktım bir iki parça kıyafet aldım annemin günlüğünü ve eşyalarını aldım odadan çıktım çok eşyam yoktu zaten. Kapıda beni bekliyorlardı dışarıya çıktık ve evin arka tarafında dört tane çok güzel motorlar vardı ateşinki siyahtı oğuzunki kırmızı mertinmi beyaz ireminki pembeydi çok güzellerdi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
