Ze waren al weg, ze zagen me diep in hun geschenk kijken. Een eigenwijze traan sprong mijn oog uit, tot aan mijn kin. Het stoute druppeltje viel in mijn handen. Ik begon oppeens erg spontaan te huilen. Waarom weet ik niet. Misschien om de wereld, de pijn, de liefde, de vreugd, het gevoel.
Zo vaak begon ik niet spontaan te huilen, waarom nu wel? Is dit wel normaal... Kan ik er iets aan doen. Vedriet borrelt op... ik wil weg, weg van het leven. Maar het leven is te mooi, de wereld niet, maar daar kan ik wat aan doen toch, of niet? Muziek! Ik pak mijn oortjes doe mijn ogen dicht. Ik weet een perfect nummer voor dit moment: looking to closely (Die staat boven ;33)
Ik denk na... Waarom heb ik het geheime leven, of heeft iedereen die wel? Is iedereen anders dan diegene werkelijk is. Ik kan niet slapen en merk op dat ik nog kwasten en zwarte verf heb. Ik heb alleen geen papier... of wel?
Ik begin te verven, met zwarte verf schrijf ik de sierlijke letters op. Mijn witte muur gaat mijn verhalen, spreuken en woorden door vertellen, denk ik bij mezelf. Ik schrijf op: Dream On, Dream Farther. Mijn aller eerste zinentje. In mijn nog oude thuis, wat zodirect een kasteel wordt, op de muur schrijf, wat ben ik toch uniek.
Lekker filosofisch hoofdstukje, jullie raden vast al wat my mood is ;33 hijs wel kort maar je gaat er lekker over nadenken c; Denk maar eens na over de wereld terwijl je dit liedje met je ogen dicht beluisterd. Hoor de muziek en het geluid, denk aan gevoel en leven, liefde en pijn, denk maar over alles prinsejes van me xx ;33!!!!
JE LEEST
May I Cry
Fiction généraleLione is een normaal meisje, nou dat denk ze dan. Tot haar 15e verjaardag, heel haar leven is veranderd. Ze merkt op dat een leven als prinses niet makkelijk maar gelukkig zijn haar nieuwe grote broer en een nieuwe beste vriendin er voor haar. Uitei...