අයියා කියපු විදිහට මම ක්ලාස් එක ඉවර වෙලා හිටගෙන හිටියේ එයා එනකල්
"හායි මිහී"
"අහ් අයියා ...........හායි"
" මම පරක්කු නෑ නේද "
" ම්ම්ම්ම් ආපෝ නෑ විනාඩි 5 තප්පර 3 විතර පරක්කුයි වැඩිය නෑ "
"අප්පටසිරි එහෙමද "
"ඔව්නේ ........"
" අනේ ඉතින් ගැත්තාට අනුකම්පා කොට සමාවබජනය කරනුමැන දේවයන් වහන්ස"
අයියා ඔලුවත් නමාගෙන ඒක කියපු විදිහට මට බකස් ගාලා හිනා ගියා
"එහෙනම් අපි යමු නේද මිහි "
" හා ඒත් කොහෙද දැන් අපි යන්නේ"
" ම්ම්ම්ම්ම්ම්
අපි පාර්ක් එකට යමු අව්ලක් නෑ නේ
වෙන නිදහසේ කතා කරන්න තැනක් නෑනේ
මට ඕන ඔයා එක්ක ටිකක් නිදහසේ කතා කරන්න මල්ලි "
" හරි මට අව්ලක් නෑ අපි යමු"
අනේ මන්දා අද අයියා හරි අමුතුයි වෙනදා වගේ නෙවේ හිනා වෙලා කතා කලාට ඒක හරි වෙනස් හරියට හිතේ ලොකු දෙයක් තියාගෙන උඩින් පේන්න හිනා වෙලා ඉන්න හදනවා වගේ
මොකක් උනත් අයියා ඉන්නේ ලොකු ප්‍රශ්නේක කියලමයි මට හිතෙන්නේ
"මිහි ........මිහි........"
"මල්ලි......"
"ආ........ඕ......අයියේ"
"මොන ලෝකෙද ළමයෝ ඉන්නේ බස් එක ආවා යමු"
! ආ....... හරි අයියේ"
බස් එකේ එනකල්ම අපි අතර කිසිම කතාවක් උනේ නෑ අයියා එයාගේ ලෝකෙ මොනාදෝ කල්පනා කර කර යද්දි මමත් ජනේලෙන් එලිය බලාගෙන ආවේ එයා හැමදේම කියනකල් ප්‍රශ්න අහලා එයාට කරදර කරන්න ඕන නැති නිසා
"මිහි බහිමු"
"ම්ම්ම්ම්ම්"
අපි දෙන්නා බස් එකෙන් බැහැලා ආවේ පාර්ක් එකට මමයි අයියයි ටිකටුත් අරන් ඇතුලට ඇවිත් වැඩිය කවුරුත් නැති තැනක් හොයාගෙන ඇවිත් ඉද ගත්තා
"මිහි........."
"කියන්න අයියා"
මම එයාගෙ ලොකු කතාව අහන්න සූදනම් වෙලා එයාට කියන්න කිව්වාම එයා පුදුම වෙලා බලන් හිටියේ හරියට මගෙන් එහෙම දෙයක් බලාපොරොත්තු උනේ නෑ වගේ
YOU ARE READING
My little heart
Non-Fictionමේක මටද ඔව් ඇයි අකමැතිද නෑ ලස්සනයි ඒක මම කැමති ඔයා දන්නවද මොකද්ද ඔයා තමා ඔය පුංචි හදවත එතකොට ඒක ලග තියන මේ හද ඒ තමා මම අහසේ කොච්චර තරු තිබ්බත් මම කැමති මේ මූ පුංචි හදවතට විතරයි ❤️
