3 ნაწილი

215 6 3
                                    

ბევრი ვისეირნეთ მერე ცოტახანი სკვერში დავჯექით და ხან დანიელზე ვსაუბრობდით ხან თოკოზე მაგრამ ვინ გაცდის ტკბილად საუბარს

მე: თათ შეხედე ვუნეები მოდიან
-ვუთხარი და ვჩვენე ჩვენკენ მომავალ თიკოზე და მის დაქუუ ებზე ვანიშნე-
თათა: ფუ ფუ ფუ და ფუუუუ

გვერდუ ისე ჩაგვიარეს ჩვენთვის თოთქოს არ ამოუხედუა არადა 10000% ვარ დარწმუნებული როო ცალი თცალი ჩვენსკენნ ქონდა , სახლისკენ წავედით სახლში როდესაც შევედით არავინ დაგვხვდა მათეს დავურეკეთ და გვითხრა რო 2 დღე არ მოვიდოდა სახლში ამიტომ მე და თათა 2 დღე მარტო ვიყავით

კუხნაში შევედით ყავის გასაკეთებლად რა დროსაც კარზე დააკაკუნეს კარი გამოვაღე და  თორნიკე იყო მის ძმაკაც ირაკლისთან ერთად.ირაკლი იმდენად მთვრალი იყო რო ვერც დადიოდა ამიტომ გადაკიდებული ყავდა თორნიკესს

მე: თორნიკე რაჯანდაბა ხდება?
თორნიკე: მთვრალია ვერსად ვერ წავიყვან
მე: მერე რაიყო ჩემი სახლი თავის შესაფერი გგონია?
-ნერვები მომიშალა-
თორნიკე:ოო გამეცალე რა

თათია არაფელს არ ამბობდა ნუ რაუნდა ეთქვა მაგრამ მაინც, მათე მისაღებში შევიდა და ირაკლი გადააწვინა დივანზე მე კუხნაში გავედი წყლის დასალევად და რო გამოვედიიი ოოო ღმერთო ჩემოო ჩემი თცალებუ პირდაპირ თორნიკეს კუნთებს შეხვდა არასებოსს!!!!!!!! თავუსი ზედა კრესლოზე ჰქონდა გადაკიდებული  ცოტახანში ირაკლიც გინს მოვიდა ამიტომ სახლში წაიყვანა თორნიკემ მაისური კი დარჩა

თათა: წამო დავწვეთ რა
მე: კაი წამო
-თან თორნიკეს ზედას ხელი დავავლე-

ითახშუ რო ავედი პიჟამოები ჩავიცვით და დავწექით  6:30 იყო რომ გამეღვიძა თათა ოთახში არ იყო ალბათ სახლში გადავიდ უცებ სკამზე გადაკიდებულ თორნიკეს მაისურს მოვკარი თვალი მომინდა რომ ჩამეცვა და ჩავიცვი კიდევაც  ამ მაისურს მისი სურნელი ჰქონდა
სარკესთან ვიდექი ამ მაისურით როდესაც
ხმა გავიგე

თორნიკე: გიხდება

უცებ შევხტი თორნიკემ კი გაიცინა ფანჯრიდან გადმოვიდა და ლოგინზე დაჯდა

მე: გავიხდი
-ჩემი ნივთები ავიღე და გასვლას ვაპირებდი მაგრამ თორნიკემ უცბად მაიჭირა-
თორნიკე: ჩემი მაისური რატომ ჩაიცვი?
მე: აამმ ისე უბრალოდ უცებ გადავიცბი არც გამახსენდა შენი რო იყო
თორნიკე: კაი რა ნუ მატყუებ
მე: ა...არ გატყუებ
თორნიკე: ვიციი მარი ყველაფერი ვიცი
მე:მოიცა რა? საიდან იცი?
თორნიკე: მეღადავები? როგრო შეიძლება რო ვერ მივხვდე გოგოს რომელსაც 7 წელია გაგიჟებით ვუყვარვარ რთული მისახვედრია გგგონია?
მე: მეე ამმ ანუ ხოდა
-დავიბენი მართლა დავიბენი-
თორნიკე: მაპატიე, მაპატიე მაგრამ მე იგივეთი ვერ გიპასუხებ არ მიყვარხარ ბოდიში

ცუდათ გავხდი  ცრემლები მისით მომდიოდა ვეღარ ვიკავებდი ჩავიკეცე და სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით გავნადგურდი

თორნიკე: ჰეი მარიამ მაპატიე გთხოვ რამე თქვი იჩხუბე თუ გინდა მაგრამ გეხეწები ეგრე ნუ ხარ ნუ ტირი გთხოვ

-ჩემთან მოვიდა ხელები შემომხვია-

მე: წადი თორნიკე წადიი წაეთრიეე წადიიი

თორნიკე წავიდა მეკი ერთ წერტილს ვაშტერდებოდი ალბათ რამოდენიმე საათი სიცივე შემოდიოდა საშინელი სიცივე მაგრამ მსიამოვნებდ თქვენ წარმოიდგინეთ დილიდან საღამომდე გაუნძრევლად ვიყავი კარადასთან ჩაკეცილი ვტიროდი და ფანჯარას ვაშტერდებოდი  ადაფლის გრძნობა არ მქონდა საშინლად ვიღავი და არაფლის თავი არ მქონდა

მე შენთვის🌸♥️Where stories live. Discover now