ကင်မ်အိမ်တော်တွင်မနက်စောစော
ကင်မ်ကတော်အသံဟာလွှမ်းမိုးနေလေသည်အကြောင်းမှာကင်မ်အိမ်တော်၏အချစ်ခံလေးကိုအိပ်ရာမှနှိုးနေရသောကြောင့်ပင်∆
"သားရေ" ဂျင်နီးလေး အိုမားသဲတုန်းလေးရေထတော့လေကွယ်"
"5မိနစ်ပဲအိုမား"နဲနဲပဲထပ်အိပ်လိုက်ဦးမယ်နော်"
"အော်"ဒီကလေးနှယ့်ထတော့ဆို"အိုမားအသံကိုမကြား'ကြားအောင်လုပ်နေတာလားဂျင်နီး'
"အိုမားကလည်း~~"
"အိုမားကမလည်းနဲ့ထဆိုထနော်ဆော့ဂျင်"
ဆော့ဂျင်တစ်ယောက်ထမှရပါတော့မည်ကင်မ်ကတော်သည်သာမှန်ဆိုဂျင်နီးလေးလို့ခေါ်နေကြဖြစ်ပေမယ့်စိတ်တိုသည့်အချိန်မျိုးတွင်ဆော့ဂျင်ဟုနာမည်ကိုခေါ်လေ့ရှိသောကြောင့်ပင် ဆော့ဂျင်တစ်ယောက်အိုမားစိတ်တိုရင်ကြောက်ရပါသည်ဆော့ဂျင်မှမဟုတ်အိမ်တော်တစ်ခုလုံးပင်∆
"ထပြီအိုမားရာ"ထပြီ"
"မြန်မြန်ပြင်ဆင်ပြီးဆင်းခဲ့မနက်စာသွားစားဖို့အာပါးနဲ့အိုမားစောင့်နေမယ်"
"ကြားလားဂျင်နီး"
"နယ်~~~~"
"မနက်စောစောထခိုင်းပြီးအချောလေးကိုပင်ပန်းအောင်လုပ်နေကြတာ'ဟွန့်"
မနက်စောစောထရ၍ဆော့ဂျင်တစ်ယောက်ပွစိပွစိပြောနေလေသည် အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေသောကြောင့်ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေဟာပို၍ပင်ဖောင်းနေ၍မြင်သူတိုင်းစွဲလန်းမိကြပေလိမ့်မည်
"အာရီးဂူငါတော်တော်ချောတာပါလား"
"ဒီလောက်ပဲချောပါတော့ကင်မ်ဆော့ဂျင်ရယ်ဟူး~~"
ရေချိုးခန်းမှန်ကိုကြည့်၍တစ်ယောက်တည်းရေရွတ်နေခြင်းဖြစ်သည် ဒါဟာသူ့ရဲ့မနက်ခင်းတာဝန်တစ်ခုလိုပင်∆
"အိုမားမနက်စာကဘာလဲ'
"ဟော'ဂျင်နီးဒီနေ့မနက်စာကဂျွန်အိမ်တော်ကိုသွားစားရမှာလေကိုယ်တော်ရဲ့"
YOU ARE READING
𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠
Non-Fiction𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠 ကိုကျွန်တော်ခေါ်ချင်ခဲ့တဲ့နာမ်စားလေးတစ်ခုရှိတယ် 𝐣𝐞𝐨𝐧 ဆိုပြီးတော့ပေါ့
