Hi Is Mine!!!{ის ჩემია}{დროებით შეჩერებული}

3.

15.09.2018წ

Jin pov:

თვალებს ვახელ და ამ ადგილს ვერ ვცნობ ბოლოს რაც მახსოვს ეს ჩვენი ახალი მათემატიკის მასწავლებლის განათებული თვალებია, გვერდით ვიხედები და ვხედავ ჯიმინს და თეჰიონს რომლებიც ჩემსკენ მოიწევენ, ჯიმინი ჩემთან მოდის და შუბლზე მკოცნის.

-ჰიონ ძალიან შემაშინე

-ჰიონ იცი მაინც რა მოხდა? ჩვენმა მათემატიკის მასწავლებელმა ხელში აგიტაცა და აქ მედ პუნქტში მთელი სკოლის თვალწინ ხელში აყვანილი მოგიყვანა.

-არ ვიცი ეს რა იყო ბიჭებო მაგრამ ნიშანი საშინლად ამეწვა და უეცრათ გავითიშესავით ვერ მივხვდი ისე აღმოვჩნდი აქ.

-მამიკო და მამები უკვე მოდიან ბიძიამ დაურეკა ვუთხარით რომ სერიოზული არაფერი იყო მაგრამ არ ქნა მამათქვენებმა ეს უნდა იცოდნენო, მერე რომ არ ვუთხრა და სხვისგან გაიგონ შარში მე თვითონ გავეხვევი ჩემს ძმასთანო მე კი იმ წიკვინა ომეგას თავი არ მაქვსო.

-მართლა არ მაქვს მამათქვენის თავი მაინც რა აიჩემა თქვენი იმ სკოლაში შემოყვანა რომლის დირექტორიც მისი უმცროსი ძმაა? არ მესმის ამ მინჯისი ასეთი მდიდარი ქმრები ყავს და ამ სკოლაზე უკეთესი ვერ მოძებნა შეეყვანეთ კერძო სკოლაში სადმე რას მოგათრევდათ ამ საჯაროში.

-ბიძია ნუ ურევ ხანდახან შენც, მამიკოსავით ეს სეულის საუკეთესო სკოლა, რათქმაუნდა მამიკომ აქ შემოგვიყვანა ან ამას რატომ განვიხილავთ? ჯინ მიხვდი ხო რაშიცაა საქმე? ანუ მასწავლებელი ჯუნი შენი ჭეშ...

-ის ბიჭი შენი ჭეშმარიტია...

ბოლო ხმაზე გაისმა ულამაზესი ომეგას ხმა რომელსაც უკან ორი უზარმაზარი ალფა ედგა და ძლივს იჭერდნენ რომ მათ შვილებს სიხარულისგან თავს არ დასხმოდა.

-მინჯი ძვირფასო ცოტა მშვიდად ბავშვებს აშინებ.

-ჯინსოკ ისინი ბავშვები აღარ არიან შეხედე რამხელა კაცები არიან თან ჩვენმა უფროსმა ვაჟმა ჭეშმარიტიც იპოვნა უკვე.