"Dünya barışı, bekliyoruz hepimiz seni~ Senden sonra olur dünya da herkesin evi~ Gönlümde çiçekler açar zaman zaman~ Herkes mutlulukla kucaklaşır o zaman~ Ama bu mümkün değil ki~ Ben sadece umutluyum, ben buyum, yalanlara kanan~"
Oda şarkısını mırıldanırken kamp alanında dolaşıyordu.
Ne yalan söyleyelim o sıkılmıştı. Burada yapacak hiçbir halt bulamamıştı.
Sadece yemek yer, uyur, dolaşırdı. Ve o yerli halk hâlâ aklındaydı.
Yetim olduklarını, yardıma muhtaç olduklarını söylemişti ama kimse onu dinlemedi.
Onların evi buradaymış.
Peh!
Kıçımın evi!
Ayı ve soğukla cebelleşiyor insanlar!
Onlar da buna ev, aile diyor!
Oda gördüğünüz gibi azıcık sinirliydi.
"Yine de haklı olabilirler. Çok fazla kafamı takıyorum. Ama soğukta kıyafetlerini öyle incecik görünce dayanamadım işte..."
Oda mırıldanarak yemekhaneye yürüyordu.
Akşam yemeği için sarma yapmışlardı.
Gidilmez miydi?
Neyse.
"Ah...Merak etmeyin Oda hocam onlar iyiler."
Oda arkasını döndü. Bizim ucube sınıfın hepsi arkasındaydı.
Çocuklar şirince gülümsedi.
Oda da öyle.
"Ne zamandır benimlesiniz siz?"
"Uzun zamandır. Yemekhaneye gideceğinizi anladığımızdan beri peşinizdeyiz. Şarkınız da çok güzeldi."
Dazai heyecanla konuşurken Oda elini onun kafasına koydu.
Seviyordu bu keratayı.
Oda hoca Dazai'nin saçlarını okşarken Dazai kendinden geçiyordu şimdi.
｡ 𓏲 ﾟ⋄ღ ⋄ ⊹𓍯
Yemekhaneye gidildi, sarmalar yendi.
Şimdi kulübeye geri dönme vaktiy her zaman olduğu gibi Oda...
Ve şuradaki yerli bir adama selam ver.
Yerli bir ne-
Yerli adam Oda'ya doğru geliyordu. Oda'ya yaklaştı da yaklaştı.
Oda'nın elini tuttu.
Gözlerini kısıyordu sürekli. Oda onun gözlerinin net göremediğini anladı.
Kibar davranmaya karar verdi.
"Merhaba?"
Acaba hangi dili biliyor?
Adam sadece konuşurken Oda'yı izledi. Bir şey demedi.
Derin bir nefes aldı ve verdi. Oda onun aç olduğunu düşündü.
"Hey, yemek ister misin? Böyle gibi,"
Oda elini bir şeyler yermiş gibi oynattı.
"Nam...Nam...Nam..."
Yerli adam başını sallamıştı. Oda gülümsedi.
"Adın ne?"
Yerli adam cevap vermedi.
Oda elini göğsüne bastırdı vurgulu bir şekilde konuştu.
"Ben Oda. O-da."
Yerli adam onu taklit ederek göğsüne vurdu.
"An-go."
"Ango...Memnun oldum."
Birbirlerini izleyip gülümsediler.
><><><><><><><><><><><><><><><><
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
