2. Bölüm: Kağıttan Lanet

32 4 63
                                    

İnsanlar bencil varlıklardı bana göre. İstedikleri olmadıkları zaman sorun çıkarırlardı. Bazı şeyleri kırmak, parçalamak ezmek isterlerdi. Ezdikleri, kırdıkları ve parçaladıkları ise yine insanlardı. Ama bu sefer masum ve hayatı yeni öğrenenlerdi bunlar. Artık onlar masum değildi. Onlarda diğerleri gibi ezecekti bazılarını, kıracaktı belki de...

3 gündür aralıksız bir şekilde ağlamam hiç bir şeyi değiştirmese de beni aynı kötü ve masum olmayan insanlar gibi parçalamıştı. Aynı onlar gibi hayata küstürmüştü. O hayalini kurduğum üniversiteye gitmek istemiyordum ve gitmiyordum. Sadece sabah kalkıyor, ağlıyor, özlüyor ve yatıyordum. En yakın arkadaşlarımdan biri olan Bade 'yi kaybetmiştim yağmurlar arasında çünkü...

Artık bana bazen tırip atacak, esmer ve o gülüşü asla yüzünden eksik olmayan kız yoktu hayatımda. Üstüne atılan topraklara bakarak onu özlüyordum sadece. Neden olmuştu? Bunun cevabı yoktu hiç aklımda. Bize verdikleri tek bilgi evin kapısında kanlar içinde yatıyor olması ve birinin onu tam sırtından sert bir şekilde bıçaklamış olmasıydı. Ondan bize kalan sadece bunlardı. Alina'ya döndüğümde ise benden farksız bir şekilde öylece bakıyordu arkadaşının üstüne atılan toprağa. Neler düşünüyordu içinden kim bilir. Bazen kendini suçluyordu ister istemez. Çığlık attığı ve ağladığı ses kayıtları atıyordu hesabına. Herkes onu eleştiriyordu bu konuda. Dikkat çekmek için yapıyor diyorlardı ama onlar sadece derlerdi. Biz ise yaşardık olanları.

Kumsal ise bizden farklı olarak başını eğmiş bir şekilde öylece yere bakıyordu. Onun durumu bizimkinden ciddi olmalıydı. Alina ve ben 3 gün boyunca okula gitmemiştik ve sadece odamızda öylece ağlamıştık ama o okuluna gitmiş, dersine çalışmış ve yoluna devam etmişti . "Artık gidelim istersen Yankı, hiç iyi değilsiniz ve birazdan burası da dağılacak zaten," diyen liseden ,kardeşim gibi olan o çocuğa doğru döndüm. Ekin dersleri iyi olmayan ama görebileceğiniz en temiz kalpli çocuktu. Bir karıncayı bile incittiğinde öyle bir vicdan azabı çekerdi ki...

Onu başımla onayladıktan sonra kızlara döndüğümde Alina dolu gözlerini bana çevirdi ve "Onu yalnız mı bırakalım," diye sessizce yakındığında Ekin bu sefer ona şefkat dolu gözlerle sessizce "Birazdan burası dağılacak zaten ," diyerek ona kendini onaylattı ve Kumsal'ın da onayını aldıktan sonra kalabalığın arasından sıyrılıp Ekin 'nin arabasına doğru ilerlemeye başladık.

Hava bugün gri bulutlarla kaplıydı ve insanın içine kasvetle dolduruyordu. Eskiden ne kadar severdim oysaki yağmurlu ve bulutlu günleri. Artık o günler bana o geceyi hatırlatıyordu. Arabaya bindiğimizde arka koltuğa direk kendimi bıraktım ve üzerimdeki siyah baş örtüsünü çıkartarak kenara koydum yavaşça. Yanıma ise Kumsal oturmuş öylece dışarıyı seyrediyordu. önde ise Alina göz yaşlarını silmeye çalışıyor, Ekin ise ona yardım etmeye çalışıyordu. İçimde öyle bir kasvet vardı ki sanki, sanki artık gerçekten hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı hayatımda. Artık o herkesin istediği hayatı ben değil başkaları yaşayacaktı. Ben artık herkesin kıskandığı kız değil, acıdığı kız olacaktım. Aslında bu çokta umurumda değildi ama ben bile şu an eski hayatımı deliler gibi kıskanıyordum. 

"Katili bulacağız," diyerek kendi kendime söylenmiş olacaktım ki Alina ve Kumsal duymuştu ve aniden arkalarına dönmüştüm. İkisinin yüzündeki ifadelerde aynıydı. Bunu yapacağız der gibilerdi sanki. En azından onlarla aram düzelmişti ve şu Rüzgar konusunu da unutmuştuk. Bazen bana saçma gelirdi ve diğerlerini eleştirirdim bir erkek yüzünden arkadaşlıklarını bozanlara. Ama öyle bir anda geliyordu ki bu bomba. Siz sadece o bombada yanan taraf oluyordunuz.

"Bir dedektif tutuldu bile," diyerek beni rahatlatmak için söylediğinde Ekin, ona doğru dönerek konuyu biraz daha açtım. "O zaman dedektifle konuşalım, bu aralar arası kiminle bozukmuş? Kimle düşmanlığı varmış? Bunların hepsini bulalım," diyerek biraz yüksek sesle söylendiğimde Alina söze atıldı ve "Önce aramızdaki yanlış anlaşılmaları bir konuşalım bence Yankı," diyerek arkasına yaslanarak dışarıyı izlemeye başladı.

Kimsesizler ve YağmurlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin