Saatler geçmiyor ben ise bu evde tıkanıp kalmış gibiydim,saatlerdir Dusan'ı bekliyordum maçın bitmesi üzerinden yaklaşık 2 saat geçmesine rağmen ne mesaj attı ne de aradı.Daha fazla dayanamayıp koltuğun üstünde duran telefonumu alıp rehbere girdim rehberde Ferdi'yi aradım.Ferdi ile Dusan yakın oldukları için belki biliyordur diye aradım.
Çalıyor...
Hala çalıyor...
"Efendim abla?"
"Ferdi Dusan yanında mı?"
"Hayır,o çıkalı 1.5 saat oldu.Gelmedi mi?"
"Hayır.Daha gelmedi-"
Kapının deliğine sokulan anahtar ile Dusan'ın geldiğini anladım.
"Geldi geldi teşekkür ederim."
"Rica ederim abla iyi geceler."
"Neredeydin sen?"
"Seni ilgilendiriyor mu?"
"Eşin olduğum için ve çocuğunu taşıdığım için evet sanırım ilgilendiriyor!"
"Peki."
"Dusan... Gerçekten yoruldum artık,evlendiğimiz günden itibaren soğuksun bana neden?"
"Çünkü seni sevmiyorum."
"Ama neden?Neden bebeğimiz olduktan sonra bunu yapıyorsun sana hamile olduğumu açıkladığım günden beri böylesin. Bebek istemediğini söyleyebilirdin."
Dusan ise sessiz kaldı,gözleri şişkin karnıma ve gözlerim arasında gel gitler yapıyordu.Nefesini bırakıp arkasına döndü ceketini çıkartıp koltuğa attı.Ardından yanımdan geçip merdivenlere adımlar ken dayanamayıp ona döndüm.
"Ben boşanmak istiyorum."
Dusan sol eli ile merdiven demirliğini tutarken ağzı hafif aralanmış tek kaşını kaldırarak ağır ağır bana döndü.
"Sebep?"
"Sence!?Sence sebebi ne olabilir Dusan yeter artık yeter!Hani birbirimize sözler vermiştik,ne olursa olsun birbirimizi dinleyeceğiz diye?En büyük hayalin kız çocuğunun olması değilmiydi?Al işte kız çocuğunu taşıyorum ben ama tabii nereden bileceksin ben kızımın cinsiyetini öğrenmek için gittiğimde gelmemiştin doğru ya..."
Derin nefesler alıp veriyordum ani yükselişlerim sebebiyle karnım ağrımaya başlamıştı,karnımı biraz kavrayıp bir süre bekledim.
"Olmaz,boşanamayız."
Beynime kanlar sıçrıyordu.
"Neden!?"
"İtibarım söz konusu,hakkımda çıkacak haberlerle uğraşmak istemiyorum."
"Umurumda mı sence?"
"Daha fazla konuşmak istemiyorum yorgunum iyi geceler."
"İyi geceler beyefendi tabii eşin yorgun değildir değil mi sabahtan beri evde tek başına zar zor ayağı kalkıyor yardım edeni de yok."
"Enfal uyu."
"Hay hay efendim."
Dusan bıkkınca nefesler verirken merdivenlerden yukarı çıkıp yatak odasına girdi. Kapı tekrar açılıp farklı bir odaya girdi biraz zaman sonra odadan su sesleri gelince ne yaptığını anlamıştım.
