1ST VISION

8 2 6
                                    

“Flowers for you?” I smiled widely while looking at the flowers that the guy gave to me.

“Thank you...” he gave me a sweet smile at hinalikan ako sa pisngi that made me gasp.

“Bakit mo ganiwa 'yon? Baka may makakita sa atin!” I was shocked while looking side to side if theirs some people around us in the campus. Yes, I'm paranoid. Again, It's just that I don't want to know that I already got a boyfriend. My mom told me that I will focus on my study first before entering into any relationship.

Malalim na buntong hininga ang binitawan nito umupo sa aking tabi.

"Katie, we've been in a relationship for almost a year. Still, you're not brave enough to tell your friends and family that we're together. We have been together for so long but we are in the same set up. Hiding like we are doing something wrong." parang may kong anong humaplos sa puso ko sa mga salitang binitawan ni Josh.

"I'm sorry.." tanging salitang lumabas sa aking bibig.

"Miss Villamar?"

Ano yon? parang naririnig ko 'yong apelyido ko...

Kinakabahan ako dahil baka may nakakita sa amin ni Josh dito sa loob ng classroom. Lahat kasi ng nmga students ay nasa gymnasium dahil meron daw announcement. Pero heto kami ni Josh. Hiding from everyone.

"Katie Villamar?"

Sh*t, naririnig ko talaga 'yong pangalan ko! After a minutes ay parang may humampas sa batok ko.

"Aray!"

Nag-aalalang hinawakan ni Josh ang kamay ko.

"Bakit Katie? anong problema?" he worriedly asked.

"No, I'm fine. Parang may humampas lang sa akin. Pero wala 'to. Pagod lang siguro ako.” I replied with assurance.

Nakaramdam ako ng kaba dahil naramdaman ko na parang palapit ng palapit sa akin ang mukha ni Josh  habang matiim na nakatitig sa mga labi ko.

Sh*t! I think he'll kiss me!

Kunting-kunti nalang. Isang dangkal nalang ang espasyo ng mga labi namin pero may humampas na naman sa aking batok at mas malakas pa ito kaysa sa kanina dahilan para mapatayo ako ng wala sa oras.

“Present!” sa sobrang gulat ko ay wala nang ibang salita ang lumabas sa bibig ko kundi present. Grabe nakakahiya. As in sobrang nakakahiya talaga. Just imagine that all eyes are on me? Some of my friends are laughing and whispering.

I just keep looking on the floor because of embarrassment.

“Katelin Allie Flores Villamar! Look at me!” dahan-dahan akong tumingin kay Ma'am at sumalubong sa akin ang nakataas nitong kilay habang nakapamewang na nakatingin sa akin.

“Are you listening to me?” mataray na tanong nito.

“P-Po?” kinakabahan kong sagot.

“I don't want to repeat myself! Now, answer the questions number 1 to 3!”

Tumingin ako sa whiteboard at binasa ang mga tanong. Tangina Math pa talaga.

Question number 1: Find the intercept of x and y of -2x-2y=2.

Question number 2: Find the x of -2x-2y=2.

Question number 3: Find the y of -2x-2y=2.

Kinakabahang tumingin ulit ako kay Ma'am habang pinakiskis ang kuko ko dahil sa kaba.

Huminga muna ako bago nagsalita.

“The answer for the 1rst question is the y intercept of -2x-2y=2 is 0 and negative 1 (y= 0, –1) and for x intercept is negative 1 and 0 (x= –1, 0) . For the 2nd question. The x of the same equation is negative 1 minus y (x= –1–y). For the last question, the y is negative 1 minus x (y= –1–x).” mahabang sagot ko. Nadrain utak ko 'dun ah.

Luminous VisionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon