Yesterday's Sacrifice

PART I

Masarap ang simoy ng hangin. May magagarang mga sasakyan at malalaking building. Lumaki ako kasama ng aking kaibigan na si Rea sa bahay ampunan. Ang sabi sa amin ng madre na nagpalaki sa amin ay parehas kaming iniwan sa labas ng simbahan noong kami ay sanggol pa lang. Natapos kami ng Senior High School bago kami lumabas sa bahay ampunan upang tahakin ang buhay dito sa labat. Noong una ay nangangapa pa kaming dalawa ng kabigan ko dahil hindi kami sanay sa labas pero habang tumatagal ay natuto na rin kami hanggang sa magdecide kaming ipagpatuloy ang pag-aaral namin.

Hindi naging madali ang buhay dito sa labas. May mga pagkakataon pa na naisipan namin na bumalik nalang sa ampunan at tulungan sina Mother Jessa pero lumaban kami ay ipinagpatuloy namin ang buhay dito sa labas. Matagumpay naming natapos ang pag-aaral sa kolehiyo gamit ang talento sa pagkanta na naging daan din upang kumita kaming dalawa ng pera.

Himala kasalanan bang (kasalanan bang)
Humingi ako sa langit ng
Isang himala kasalanan bang (kasalanan bang)
Humingi ako sa langit ng
Isang himalaPangarap ko'y
Makita ang
Liwanag ng umaga
Naglalambing
Sa iyong mga mata
Di mahagilap sa lupa ang pag-asa
Nakikiusap sa buwanHimala kasalanan bang (kasalanan bang)
Humingi ako sa langit ng
Isang himala kasalanan bang (kasalanan bang)
Humingi ako sa langit ng
Isang himala

"Thank you so much everyone!" sigaw ko. Nandito kami ngayon sa isang gig namin sa Montalban Rizal. "Good night!" sinalampak namin ni Rea ang sarili namin sa higaan pagkauwi namin dahil sa pagod.

Kinabukasan ay maaga kaming gumising dahil sa Pangasinan naman ang susunod naming pupuntahan.

"Miracle pakisabi nga kay boss na next week magpahinga naman tayo please! Pagod na pagod na ang boses ko gusto ko naman itong ipahinga" lagi niya akong sinasabihan nito pero pag dumating na ang araw na 'yun siya naman itong pilit nang pilit sa akin dahil need daw niya ng bagong damit.

"What if ikaw nalang ang magsabi sa kanya para matahimik kana pero siguraduhin mong pag humingi tayo ng kahit twoo weeks na bakasyon ay itutuloy mo kung hindi babatukan kita" kita ko ang takot sa kaniyang mukha kaya padabog na umalis at lumabas dahil sinusundo na kami.

Anim na oras ang paglalakbay namin bago marating ang Pangasinan na kung saan kami ay kakanta.

"Ladies magpahinga na muna kayo dahil mamayang 7pm start na tayo okay?" 

"Okay" medyo pagtataray ni Rea na tinawan lamang ni boss Jerry. 

"Tara labas na muna tayo!" yaya ko sa kaibigan ko na kinangito niya. Pagdating sa pagliliwaliw ay hindi ko talaga matatalo ito.

"Tara hunting tayo ng boys" aniya. Sa loob ng walong taon na aming pamamalagi sa labas ay masasabi kong kahit na ganito siya ay never naman talaga siyang nagkainteres na lalaki. May mga nanliligaw sa kaniya pero palagi niyang sinasabing wala siyang oras sa pag-ibig. Maging ako ay ganoon din. May mga nagtatangkang manligaw sa akin pero never pumasok talaga sa isip ko ang pumasok sa isang relasyon. Mas nanaisin ko pang kumanta nalang kumanta kaysa makipaglaro sa pag-ibig na alam kong walang nananalo. Hindi sa pagiging bitter pero kung talagang may tru love bakit kami iniwan ng aming mga magulang bahay ampunan? Minahal man kami ng mga nag-alaga sa amin pero alam kong mas higit ang pagmamahal na maibibigay ng magulang kung sa kanila ka mismo lumaki.

Masaya naming nilibot ang lugar kung saan kami kakanta. Masarap ang simoy ng dagat at malinis ang hangin dito kumpara sa Maynila. Siguro kung ako tatanda mas gugustuhin ko pa talagang manirahan sa probinsya kaysa sa Maynila dahil mas tahimik at masigla ang mga tao.

"Happy fiesta Lingayen, Pangasinan...para ito sa inyo!!!" Agad pinatugtog una naming kanta

Nitong umaga lang pagkalambing-lambing
Ng iyong mga matang hayop kung tumingin
Nitong umaga lang pagkagaling-galing
Ng iyong sumpang walang aawat sa atin
O kay bilis naman maglaho ng
Pag-ibig mo sinta
Daig mo pa ang isang kisapmata
Kanina'y nariyan lang o ba't
Bigla namang nawala

"Wooahhh!!" rinig kong sigaw ng mga tao habang kumakanta si Rea

Kani-kanina lang pagkaganda-ganda
Ng pagkasabi mong sana'y tayo na nga
Kani-kanina lang pagkasaya-saya
Ng buhay kong bigla na lamang nag-iba
O kay bilis namang maglaho ng
Pag-ibig mo sinta
Daig mo pa ang isang kisapmata
Kanina'y nariyan lang o ba't
Bigla namang nawala
Daig mo pa ang isang kisapmata

"Alam n'yo guys sa tinagal tagal na naming kumakanta sa iba't ibang lugar ay isa ang LINGAYEN PANGASINAN sa sobra ang saya dahil sa fiesta kaya rock n'roll"

Nitong umaga lang pagkalambing-lambing
Nitong umaga lang pagkagaling-galing
Kani-kanina lang pagkaganda-ganda
Kani-kanina lang pagkasaya-saya
O kay bilis namang maglaho ng
Pag-ibig mo sinta
Daig mo pa ang isang kisapmata
Kanina'y nariyan lang o ba't
Bigla namang nawala
Daig mo pa ang isang kisapmataAh ah ah ah

"Thank you guys sa sigaw ninyo! Ngayon naman para sa mga pumapag-ibig diyan narito ang ating isang mag-aawit na forte ang mga masasakit na kanta na akala mo may pag-ibig pero NBSB kaya sa mga single diyan ito na siya!" mabilis ko siyang inirapan pero tinawan lang ako. Sa aming dalawa ang pinaka-forte nya talaga ay mga rivermaya songs samantalang ako mga kanta ni Angeline Quinto, Sarah Geronimo, Morisette Amon at Klarisse De Guzman.

"Para sa mga sawi diyan at ipinagpalit ito pakinggan n'yo!"

Bakit hindi mo maramdaman
Ikaw sa akin ay mahalaga?
Ako sa 'yo'y kaibigan lamang
Pa'no nga ba't 'di ko matanggap?At ako pa ba'y iibigin pa?
Ang dinadasal, makikiusap na langAkin ka na lang, akin ka na lang
Ang dinadasal sa araw-araw
Akin ka na lang, akin ka na lang
At maghihintay hanggang akin ka na, giliw

"Tandaan natin na sa buhay ay hindi lahat ng gusto at mahal natin ay magiging sa atin. May mga pagkakataon na kailangan nating magmahal kahit na hindi na kailanman natin sila maabot. Ang pag-ibig ay pagbibigay ng kasiyahan sa ating mga minamahal. Kaya sa mga umaasa sa sana sila nalang darating ang tamang tao para sa inyo"

At sa panaginip lamang
Nahahagka't nayayakap kaAt ako pa ba'y iibigin pa?
Ang dinadasal, makikiusap na langAkin ka na lang, akin ka na lang
Ang dinadasal sa araw-araw
Akin ka na lang, akin ka na lang
At maghihintay hanggang akin ka na, giliwAt ako pa ba'y iibigin pa?
Ang dinadasal, makikiusap na lang
Akin ka na lang, giliwAkin ka na lang, oh
Ang dinadasal sa araw-araw
(Akin ka na lang, akin ka na lang)
At maghihintay hanggang akin ka na, giliw

"Muli maraming salamat sa inyo mga LINGAYEN, PANGASINAN"

Naging maayos at successful ang aming pagdayo sa Pangasinan at kung ako ang tatanungin ay gustong gusto ko talagang bumalik. Hindi naman iyon ang una naming pagdayo doon pero masasabi ibang-iba ang Pangasinan dahil masasaya silang tao.

"Best buksan mo nga ang TV sa sobrang busy natin ay hindi na natin namamalayan ang paligid" sabi sa akin ni Rea kaya agad ko itong binuksan

Flash Report

"Monteverde Group of Companies are looking for one female vocalist to join the biggest concert of the town so what are you looking for audition na. Dahil bukod sa ang mapipili ang magiging ganap na parte ng banda ay mananalo din siya ng 2 million pesos!"

"Narinig mo yun best tara na sali ka!" agad kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Alam mong ayoko sa mga ganiyan!"

"Dali na dahil bukod sa yayaman tayo ay magiging sikat ka pa..."

"Eh bakit hindi ikaw?"

"Ano ka ba sa ating dalawa ay ikaw itong unang pansin palang ay talagang mapapatingin na lahat ng tao dahil sa angking ganda mo. Kung hindi nga lang tayo galing sa ampunan ay mapagkakamalang talaga kitang anak mayaman dahil sa taglay mong ganda!"

"Tsk!" ang pinakaayaw ko sa lahat ay maging sikat dahil para sa akin ay magulo ang buhay ng mga kabilang sa mundong 'yun.

"Ayoko!"

Napakamot siya ng ulo dahil sa sinabi ko "Sorry best...pero naipasa ko na ang papel mo so wether you like it or not pupunta ka!" sigaw niya sabay takbo ng kwarto kaya wala na akong nagawa. Napapalo nalang ako sa noo dahil sa ginawa na naman niyang kalokohan.