ისევ შევხვდებით🔞

II

გათენდა დილა. პატარა ოთახში ფანჯრიდან მზის სხივები აღწევდა. ამ შუქზე გოგონასაც გაეღვიძა. ადგა საათს დახედა 8:00 იყო. მოემზადა და დაბლა ჩავიდა. საჭმელი არ იყო სახლში, ამიტომ გარაჟიდან მოტოციკლეტი გამოიყვანა და იქვე ახლოს მყოფ პატარა რესტორანში წავიდა.

იქ მისულს მოხუცი ქალი ღიმილით შეეგება.
-სოფია როდის ჩამოხვედი?ღიმილს არ წყვეტდა მოხუცი ქალი.
-გუშინ დეიდა. როგორ ბრძანდებით?
-რა მიშავს საყვარელო აქ სამუდამოდ ხარ თუ ისევ დროებით.
-არ ვიცი. ვნახოთ რას ვიზამ.  კიმჩი მინდა. იმედია ისევ გემრიელად ამზადებთ ხომ? სოფიამაც აღარ დამალა თავისი ღიმილი.
-მაშ მე რა გამიფუჭებდა ხელს.

სოფიამ მალევე დაამთავრა ჭამა და გარეთ სანაპიროზე წავიდა.

სანამ იქაური ხედით ტკბებოდა 2 იც სრულდებოდა ამიტომ თავის მოტოციკლეტს შეაჯდა და გასაუბრებაზე წავიდა.

იქ მისულს დიდი სახლი დახვდა.

კარებთან დაცვა დახვდა.
-თქვენი სახელი და გვარი მის.
-სოფია კაზანოვა.
-მობრძანდით.

დაცვამ კარი გაუღო აშკარაა იყო რომ დაცვა გაფრთხილებული იყო სოფიაზე.

შინ შესულ სოფიას დიდი მისაღები დახვდა უზარმაზარი ჭაღით.
არსაიდან არც თუ ისე მოხუცი კაცის ხმა გაისმა.

-გამარჯობა საყვარელო შენ ალბათ სოფია ხარ. კაცმა გაუღიმა სოფიას
-დიახ მე ვბრძანდები. და სოფიამაც ღიმილით მიუგო.

აშკარა იყო კაცი მას თბილად დახვდა და ცუდი კაცი არ უნდა ყოფილიყო.

-სოფია მე მალე მოვალ შენ მანამდე სახლი დაათვალიერე.
-კარგით.

კაცმა ოთახი დატოვა სოფიას ყურადღება კი მეორე სართულზე, კედელზე  ჩამოკიდებულმა ფოტოებმა მიიპყრო.

-უკაცრავდ გიცნობთ?
უკნიდან მოესმა ხმა სოფიას და შემოტრიალდა.
-რა?
-გიცნობთ? იმიტომ, რომ არ მახსენდება წუხელ ვინმე მომეყვანოს სახლში.
-უკაცრავად? სოფიას ბრაზი და გაკვირვება ერთიანად ეტყობოდა.
-რა იყო სიტყვები გებმის??
ეხლაღა შენიშნა სოფიამ წელს ზემოთ შიშველი ბიჭი.
-სოფიაა. კაცის ხმა გაიგონა ქვემოდან.

მალევე ჩქირბინა კიბეები სოფიამ და მივოდა კაცთან.
-ბოდიშს გიხდი ჩემი შვილისგამო.
მას ჯონქუქი ქვია. პირველი შთაბეჭდილება ვერ მოხდა თქვენს შორის მგონი კარგი.

_____________________

გილოცავთ ქუქის დაბადებისდღესს
მირჩევნია პაყარა თავები დავდო და მალ მალე დავდებ რა. იმედია მოგწონებათ♡♡♡