NİSAN SONRASI

1.BÖLÜM

''Geçmişin intikamını bir tek sen alabilirsin unutma,bunu yapmalısın!''

Bu ses kulağında çınlanalı saatler olmuştu,günler hatta yıllar.Fark eder miydi? Fark eden tek şey bu söylenenin her şeyi değiştireceğiydi tabi eğer kabul ederse.

Dila düşündü ne yapmalıydı zihni allak bullaktı yatağından doğruldu ve Cemal abisinin yanına doğru yürüdü. Cemal ona küçüklükten beri sahip çıkan adamdı.Her zaman ki gibi sigarasını tüttürüyordu.Yanına oturup usulca konuşmaya başladı .

''Ağabey yapamam lütfen anla beni''

Cemal yavaşça doğrulup:

''Ben senden böyle bir şey ister miyim kızım?Sen üzül ister miyim?''

Kız kafasını iki yana salladı Cemal konuşmaya devam etti.

''onlar senden geçmişini geleceğini çaldı bak etrafına kim var Dila kim annen,baban,ağabeyin hepsini onlar yok etti hiç acımadan hemde. Şimdi sıra sende. Senden çaldıklarını geri alma zamanı.''

Dila gözlerini devirdi sonra bir şeyler mırıldanmaya başladı.

''Ben sadece mutluluk istiyorum Cemal ağabey geçmişte takılı kalmak değil''

Cemal ''Sana yaşattıklarını onların da yaşamasını istiyor musun?''dedi.

Dila başını salladı ''Tabi ki istiyorum ama sevmediğim biriyle asla evlenmem eminim babam da istemezdi.''deyip oradan uzaklaştı. Nefes almak için dışarıya çıktığında titriyordu koşmaya başladı hızlı çok hızlı ta ki hep hayaller kurduğu nehir kenarını bulana kadar .Düşündü babası istemez miydi cidden bunu. En son gördüğü an geldi aklına.Ölürken bile yüzü gülen babası. Sonra artık yüzünü dahi hatırlamadığı annesi.Sahi niye unutmuştu yüzünü?

Hıçkırıklara boğuldu.Oturduğu yerden ayağa kalkıp ''Neden Allah'ım ne yaptım sana ne yapacağım şimdi ben ne?''dedi.

Ağabeyinin kanlı yüzünü gördü suda.Cidden hiç acımamışlar mıydı ailesi yok olurken? Mutlu mu olmuşlardı yoksa? Yeşil gözleri kinle dolmaya başlamıştı atık. ''Evet yapacağım bunu''dedi kendi kendine ''Bu taşlar bu gökyüzü duyun sesimi benden çaldıkları hayatı onlara zindan edeceğim annemin babamın kanı yerde kalmayacak.''