Ben asrın , 16 yaşında Lise 1 öğrencisiyim insanlarla pek aram olduğu söylenemez eh bu kadar nefret edipte onların dolu olduğu bir ortamda zorla bulunmak ayrı bir seviye sanırım..
Okulun ilk günü En arka sırada oturuyor ve insanların hareketlerini gözlemliyordum Sanırım burası bir hayvanat bahçesi olmalıydı Daha ilk günden bunca gürültü bir çılgınlık gibiydi herkes kutuplaşıp kendi ortamını kurmak için birbiriyle yarışıyor adeta , Fazla kalabalık boş bir arkadaş çevresi ...
okulun açılmasının üstünden yaklaşık 3 hafta geçti ve hâlâ değişen hiç birşey yok Herkes Hayvanat bahçesinden çıkmış gibi Davranıyordu Onları öldürmek istiyordum sanırım Doğuştan ruhsuz bir yapıya sahip olduğumu düşünüyorum Size ileride neden böyle düşündüğümü anlatacağım
Sınıfta ben gibi bir kaç arkadaş grubu olmayan yalnız başına takılan insanlar gözlerime takıldı onlar benim için kolay bir Avdı zil çaldığında kantine doğru gittiğini gördüm Arkasından gidip cüzdanını cebinden hızlıca aldım ve ileri doğru masanın altına fırlattım kız hesap ödeyeceği sırada cüzdanının olmadığını fark etti, Hesabını ben ödedim bu benim için kötü olsa da herşeyin başlangıcı için iyi bir hamleydi ardından noldu ? Diye sordum sanırım cüzdanımı kaybettim dedi aramaya koyulduk ve buldum dedim yanına götürdüm cüzdanını verdim bana minnet dolu gözlerle teşekkür etti sana karşı borçlu hissediyorum hem hesabımı ödedin hem cüzdanımı buldun dedi önemli değil diye söylenip yanından ayrıldım.
Sınıfa girdiğimde kızın beni izlediğini fark ettim sanırım herşey istediğim gibi gidiyor Ardından yurda doğru yürümeye başladım ders bitti kız koşarak yanıma geldi ben Açelya dedi bende asrın dedim bugün için tekrar teşekkür ederim dedi rica ettim ve otobüse binip yurda geçtim..
Yurtta boş boş tavanı izlerken size hemen kendimi tanıtayım.
Ben kimim ? küçükken Evlatlık edinildim ailem beni doğurduğunda özel bir yurda vermiş ve evlatlıktan red etmiş Yurt dediğime bakmayın sanırım orası işkence yeri Duygularımı ve hislerimi ilk orada yitirmeye başladığımı düşünüyorum üstün eğitimler görüyorduk ,dövüş teknikleri, Zeka Oyunları, Dayanıklılık testleri ve dahası Bu ağır testlerin çoğunu kaldıramayan çocuklar oldu Bazıları delirdi bazıları ise Vücuduna verilen Acılardan hayatını kaybetti gerçekten iyi kamufle olmuş bir yurttu ne de olsa ailesi istemeyen çocukları sokaktan yada onların bırakması ile onları eğitiyorlar kısacası kimsesiz çocukları ölseniz dahi sizin ne olduğunuzu kimse merak etmiyecek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha sonra beni bir aile evlatlık edindi geliri yüksek bir ailelerdi fakat adam paraya düşkündü ve merhametten biraz da olsa yoksun narsist biriydi eşi ise insan ilişkilerine önem veren merhametli bir kadındı çocukları olmayınca evlatlık edinmek istemiş ve adam eşinin rızası üzerine evlatlık aldılar yaklaşık 4 yıl bana baktıkları süreçte adam parasını kumara, kadınlara , bahislere harcayıp sefilliğe sürüklenmeye başladı ve karısını suçlu bulup Ona şiddet uyguluyor , bedenini satmasını ve parayı ona vermesini istiyordu yoksa beni öldüreceği ile onu tehdit ediyordu sanırım kadın beni gerçekten evladı olarak görmeli ki bunu bana hissettirmeden yapıyordu bir gün üvey babamın üvey annemi bıçaklayarak kanlar içinde yattığını görünce tepkisiz şekilde izledim olayı gördüğüm için beni de tehdit etti ve ona para getirmemi yoksa sonumun böyle olacağını söylüyordu bir gün eve sarhoş şekilde geldi elimde ki bıçağı sırtından saplayarak onu yere düşürdüm bu sırada hiç birşey hissetmiyordum aksine hoşuma gidiyordu , eliyle acı içinde yerde sürünürken bacaklarına sırtına bıçağı saplaya saplaya onu orada öldürdüm 14 yaşında Devlet esirgeme kurumunda kaldım ve 16 yaşında liseyi okumam için devlet gözetimi altında liseye başladım onların bana seçtiği yurtta kalıyordum...
