Yeni Yaprak Açtı

Ne Olacak Şimdi?

Tanımadığım bir çocuğun peşinden koşmak ne kadar doğru?Tabi bir de neye göre kime göre doğru?Işin aslı babam bu yaptığımı görse şaşar kalır.Daha sonra zaten şu hareketle şaşırmış olan beni iyice şaşırtır.Ama işin ucunda canım var.E haliyle kedi olmadığım için tek canla idare etmek zorundayım.Ki bu da canıma sonuna kadar sahip çıkmam gerektiğini gösteriyor.Tabi bencil olmamak lazım bir de kendini bana siper eden Cevat Abi'nin canı var.Her ne kadar benim olmasa da onun bekleyeni ,seveni,yolunu gözleyeni vardır.
O yüzden besmeleyle koştum kırtarıcım olacak bir o kadar da tanımadığım çocuğun peşinden.
-Hey bakar mısın?
Tamam baktı,buraya kadar sıkıntı yok.Acı verici olanı aynı umursamazlıkla gitmeye çalışması.Bakın çalışması diyorum çünkü hergün benim başıma böule bir olay gelmiyor, e o da hergün bu şrkilde birilerini kurtarmıyordur herhalde dimi?Hiçbir zaman sıradışı hayatı olamayan ben diye düşünmüştüm.Çünkü düşüncelerimizin sınırı yok,gerçeği yansıtmak zorunda da değil.
Tamam belki bu mafya hayatı dışarıdan çok şatafatlı,maceralı gözükebilir ama öyle değil kardeş.Test edidi onaylanmadı be.Ben de normal bir günde normal bir genç kız gibi avm de dolaşıp alışveriş yapmak istemiştim sadece ama babamın işi dolayısıyla bu bile sabote edildi.
Neyse şuanki önemli sorunum canımın derdine düşmek ve zaten düşmüş olan Cevat Abi yi kurtarmak.Onca kitap okudum kız ne zaman böyle seslense oğlan koşuyor yardım ediyordu.Ne yani güzel değilsem ne olmuş?Allah vergisi sonuçta, içim güzel benim içim.Demek ki insanlık beklemek saçmalık direk yardım isteme moduna geçiş yapıyorum:
-Bak gerçekten yardıma ihtiyacım var!
Hani şu kitaplarda olan tek kaş muhabbeti var ya benim yapamadığım,işte onu yaptı
-Yardım ettim ya.
- Şöforüme yardım istemem gerek ve tabi bu adamların da arkasının olup olmadığı da belli değil.
-Fazla polisiye dizi izliyosun dimi?
Bu çocuğa babamın işini açık edecek değildim tabiki.
-Yardıma ihtiyacım olmasa tanımadığım biriyle bu kadar konuşur muydum sence?
-Telefondan yardım iste.
Içimden her ne kadar sen çok biliyon demek gelse de büyük bir erdem göstererek sustum.Yanımda nasıl olsa Cevat Abi var diye telefonumu almamıştım.Şimdi baygın adamın orasını burasını kurcalayacak halim yok.
-Telefonum yanımda değil,seninkini kullanabilir miyim?
Neyseki telefonunu uzattı:
-Acele et işim var.
Her ne kadar babam hayatımı kısıtlayacak olsa da hemen babamı aradım:
-Baba,biz otoparktayız.
Bu arada şu çocuk bana hadi ya dercesine bakıyordu.
Babamdan cevap geldi:
-Eve gelebilmen için orada bulunman gayet doğal Reyhan.
Baktımki konudan uzaklaşıyoruz.Pat diye söyleyiverdim:
-Baba saldırıya uğradık.Sanırım Cevat Abi baygın,tanımadığım bir kişinin telefonundan seni arıyorum.
Babam kızgın bir nefes aldı:
-Hemen yanına geliyorum.Güvenliğin yanına git ve beni bekle.
-Cevat Abi ne olacak?
-Hemen geliyorum dedim ya kızım.
Ve sessizlik babamla hiçbir zaman uzun bir telefon görüşmesi yapmamıştık en uzunu buydu sanırım.Telefonu sahibine uzattım:
-Teşekkür ederim.
-Bir şey değil.
Ve gitti.Ben de güvenliğin yanına koştum.