01.09.23
21.01
Merhaba.Nasılsın? Ben iyiyim biraz yorgunum ama iyiyim.Seni çok özledim... Nasıl hissettigimi bilmiyorum durduk yere gözlerim doluyor. Bazen çok sinirleniyorum bazen sessizlesiyorum ama iyiyim diyebiliyorum. Ya da kendimi kandırıyorum... İnan bana böylesi en iyisi en dogrusu en mantıklısı. Ben artık duygularımla daha dogrusu kalbimle hareket etmeyi bıraktım. Bu beni güçlü yapıyor onlar inanmasa da ben böyle güçlüyüm kac sigara ictigimin bir önemi kalmadı artık bana tütün icme diyorlar babaanne ama ben alıstım tıpkı senin yokluguna alıstıgım gibi.
Her sabah kalkıyorum duvara bakıyorum perdeye bakıyorum gözlerimi acmamayi diliyorum ve kalkıyorum bazen kalkamıyorum kalkmak gelmiyor icimden kalktıgımda ise elimi yüzümü yıkıyorum havluya silerken aynaya bakıyorum gözlerimin en icine en derinine orada ki yaralı kızı görüyorum 2 3 sn sürüyor sonra cıkıyorum oradan yemegimi yiyorum bazen yemiyorum cünkü midem almıyor istemiyor sonra bi sigara iciyorum dısarı cıkıyorum insanlar ne kadar normal bazıları dısında tabi kimse kimsenin ne yasadıgını bilmiyor bazen yargılıyorlar kavga dövüs bagris cagris bazen de kulaklıklarını takıp gercek hayattan kopuyorlar tıpkı benim gibi.
Ben kavga eden insanlardan korkuyorum,aslında bussuru travmam var karanlıktan korkuyorum bazen. Ve kuslardan onların kanatları beni korkutuyor. Kimse benim enlerimi bilmiyor belki sacma geliyor ama ben öyle seyleri seviyorum yani muhabbet etmeyi bu konuları konusmayı ama artık konusmayı bıraktım cünkü kimsenin umurunda değil haklılar da bazen ben olsam bende umursamam ama iste o duygu ne bilmiyorum belki de kücük melisadan bana bir hatıra olarak kalmistır. Hakketten o kücük melisadan bana ne cok hatıra kaldı... Say say bitmez de simdi bu :")
Sen napıyorsun umarım üsümüyorsundur. Üsümek derken en sevdigimiz mevsim geliyor. Yagmur yagacak belki 3 4 hafta sonra ve biz o mahvolan ruhlarımıza dokunacagız. Ne güzel bir his bu tabi ben o sıralarda evden kütüphaneye kütüphaneden eve gidecegim.
Ah canımınici annem beni aradıgında senin yanına gelmis bana görüntülü arayayım mi diye sordu ben yeni kalkıp yemegimi hazırlarken. O an bogazım düğümlendi kalbim sıkıstı canımdan can gitti istemiyorum dedim anneme... Evet istemiyorum cünkü konusucak cok seyimiz var belki saatler sürecek. Bu yüzden degil sadece istemedim babaanne yapamadım yapmadım olmadı o an...
En cokta bu üzüyor beni. Özür dilerim.
Sonra annem kapattı telefonu daha dogrusu ben kapattırdım ve aglamaya basladim evet hüngür hüngür agladim o kadar sinirlendim ki ama baska çarem yoktu elimden gelen hic bir bok yoktu babaannem üzgünüm.
Ama biliyorsun telafi edecegim bizi kurtaracagım canımınici. Her düstügümde yeniden ayaga kalkacaktım, her dibe battıgımda gözyaslarımı silecektik beraber. O gözyaslarım icime birikirken bu biraz zor oluyor aglamayı bile beceremez oldum inanabiliyor musun?
Biliyor musun hic aklımda yoktu yıllar sonra sigaraya baslayacagımdan evet masum bir cocukluktu bizimkisi biz anlamazdık böyle seylerden meger büyüdügünde anlam kazanıyormus ah cok acı...
Büyümek... 18 yaş... Olgunlasmak... Hayır diyebilmek... Melisa bunları ögreniyor.
Her defasında yeniden ayaga kalkıyor ve sen o elini tuttugun,bırakmadıgın kücük melisa ile tam karsımda bana el sallıyor gurur verici gözlerle bakıyorsunuz. İste benim icin orda baslıyor hersey.
Ah bebegim ben hala deliyim...İyi geceler birtanem.
Seni cok seviyorum.
