İki ay sonra
Utku görüş salonuna yürürken Eray'ın gelmemiş olmasına dua ederken Mert'i gördüğünde derin bir nefes vererek masaya doğru yürüdü. Şu an Eray'ı görmek kendisi için bir işkence olacağını biliyordu. Artık tüm bedenini ele geçiren Eray'ın varlığı, iki aydır bir saniye bile aklından çıkmayan adamın gözleri ve onun yüzüne vuran gerçek Utku'nun kabuslarına dönüşmüştü. Her nefesi sıkıştığında çıkınca onu göreceğini söyleyerek bir gün daha savaşmasına güç verirken ona hiçbir zaman sahip olamayacağını bildiği gerçekle tekrar nefesi sıkışıp onu derin bir hiçliğe itiyordu.
Mert'le her zamanki tokalaşmalarını yaparken omuzları düşen Mert onu kendine çekip sıkıca sarıldı. Utku dostunun güven verici sarılmasına karşılık sırtını sıvazlayıp "Tamam lan amma abarttın, görende öldüm sanır" diyerek Mert'ten ayrılıp karşısındaki sandalyeye oturdu.
"Nasılsın lan?" diyen Mert otururken Utku'nun suratını turlayıp vereceği tepkilere baktı.
Utku dudaklarını büzerek omuz silkti.
"Ne bileyim amına koyayım, geçiyo işte günler. Nasılım hiçbir fikrim yok, yaşıyorum sadece onu biliyorum" derken güldü.
Mert ciddileşerek arkasına yaslanınca Utku da gergince kıpırdandı. Yıllardır tanıdığı dostunun bir şey söyleyeceğini biliyordu.
"Söyle Mert ne oldu?"
Mert emin olamayarak dudaklarını yalayarak gözlerini kaçırıp etrafına bakındı ama duyduğu
"Mert" uyarısıyla Eray'a dönerek ofladı.
"Oğlum durumlar hiç iyi değil. Kubilay şerefsizi üniversiteye yeniden uyuşturucu sokmaya başladı. Bununla kalsa iyi, sikik herif İzmir'deki tüm çeteleri etrafına toplamaya başladı. Artık İzmir'in her sokağında Kubilay'ın ya adamı var ya da torbacısı. Adam krallığını ilan etti."
Utku yumruklarını sıkarak masaya yaklaştı.
"Çakalın krallığı aslan kükreyene kadar kardeş, az kaldı şurdan çıkayım onun gırtlağını sikecem."
Mert'in gözlerini kaçırmasıyla sadece bununla sınırlı olmadığını anlayarak "Taksit taksit mi konuşcan kardeşim. Söyle daha ne var?" diye dişlerinin arasından konuşunca Mert onun sinirlendiğini fark ederek masaya ellerini koyarak sağ elini hafifçe vurdu.
"Sakin ol lan, söylediğime pişman etme beni, delirme. Adam gibi dur şurda bir ayın kaldı."
Utku iyice sinirlenerek burnundan nefes vererek "Mert" diye uyarınca Mert oflayarak arkasına yaslandı.
"Yemin ederim pişman ettin amına koyayım. Bunu da söyleyeyim de hepten öldür beni çıkınca. Eray, Kubilay'ın çetesine katılmış."
Utku "Ne?" derken yüzü şoka girmişti.
Bu şimdiye kadar duyduğu en saçma şey gibi geliyordu. Onu çeteden çıkartıp kendinden uzaklaştırmaya çalışırken o gidip düşman çeteye mi girmişti, hem de en pisine. Utku sabır dilenir gibi yüzünü ovuştururken Mert hızla açıklama yapmak için kolunu tuttu.
"Dur lan sinirlenme. Çocuk bilerek yapmamış. Bunu okulda Doğukan yakalamış, mekana davet etmiş yanındaki kızla beraber. Gittiklerinde de gaza getirip yarışa sokmuşlar, bizimki de akıllılık edip ben kazanırsam asil üyeniz olurum demiş. Ne bilsin çocuk nasıl bir çetenin içine düştüğünü. Şimdi de Kubilay çıkamazsın çeteden çıkarsan arkadaşının hayatını kaydırırım diye tehdit etmiş. Bizim mal da kahraman ya gerizekalı, benim yüzümden bir kızın hayatıyla oynayacak, çıkamam diyor. Bu da yetmez.. "
Utku elini kaldırıp Mert'i durdurdu.
"Dur bi dur. Nazlı'dan mı bahsediyoruz? Başka arkadaşı var mıydı onun?"
Mert sen beni dinliyor musun kardeşim der gibi göz devirip "Başka kim olacak oğlum. Eray'ı başka bir kızla görmedik şimdiye kadar." dedi.
Utku kafası karıştığı için kaşlarını çatarak "Nazlı onun arkadaşı değil ki, sevgilisi" dedi.
Mert elini alnına götürüp vurdu.
"Bu mal sana öyle mi dedi?"
Utku yavaşça başını sallayarak onayladı.
"Valla bu çocukta akıl yok. Daha doğrusu göremeyecek kadar kör. Sevgilisi falan değil amına koyayım. Kız sürekli Eray'ın etrafında dolanıyor, Eray da gözümü ondan ayırmamam lazım dediği için kız flört etmeye çalışıyor. Ama bizim mal bunu bile fark edemeyecek kadar odun. Millete de bu kız benim sevgilim deyip sahiplendiğini göstermeye çalışıyor kimse ona bulaşmasın diye."
Utku dilini ısırıp masaya yumruk attı.
"Amına kodumun sikiği. Biz de burda.." derken bir anda durup ne diyeceğini fark edince sustu.
Mert gülerek kaşlarını kaldırdı.
"Ee Utku biz de burda?" diye sordu.
Utku oflayarak arkasına yaslanıp "Bi şey yok" dedi.
Ama Mert ne olduğunu fark ederek masaya daha da yaklaşıp sesini kısarak "Hoşlanıyor musun lan sen Eray'dan?" diye sordu.
Utku tek omzunu kaldırıp indirdi. "Bilmiyorum lan, burası yüzünden mi yoksa sikik kafam yüzünden mi bilmiyorum ama sürekli gözümün önüne geliyor çocuk. Yarışı kazandığı günkü o gülüşü, bana yemek yapması, farkında bile değilken samimi davranması, sürekli benimle inatlaşması, dürüstlüğü, azıcıkta masumluğu. Bilmiyorum amına koyayım ya, sikim böyle işi."
Mert başını iki yana sallayarak "Şu an hanginize acıyacağımı şaşırdım. Hislerini anlayamayacak kadar duygusuz bir odun, düz bir çocuktan hoşlanan çete lideri sen." diyerek güldü.
Utku da sinirleri bozulduğu için gülerek "Sus lan zaten bok gibiyim. Yüzüme baka baka kız arkadaşım dedi lan. Siktiğimin kahramanı, İzmir'in tüm kızlarını bu kurtaracak sanki gerizekalı." deyince Mert de kahkaha attı.
"Görüş saati bitti." diyen anonsla ikisi de ayağa kalkıp sarıldılar.
Bu kez Mert onun sırtını sıvazlarken "Az kaldı kardeşim, çık şurdan da çakala kimin aslan olduğunu hatırlatalım" dedi.
Utku da onun sırtına pat patlarken "Lan şu mala göz kulak ol, bak o kahraman olacağım diye her boka atlar. Tutun şu zibidiyi." derken güldü.
Mert başını hızla sallayarak Utku'dan ayrıldı.
"Tamam lan hallederiz. Zaten okuldan sonra ensesine yapışıyorum artık ama Kubilay piçi yakında fark edecek. Mekanına bir ziyaret şart oldu." derken Utku da başını yavaşça salladı.
"Yokluğumu aratmayın. Kubilay'a selamlarımı ilet, yakında fişini çekmeye gelecek Utku de ona, o anlar."
Utku gardiyanların yanına giderken Mert yüzünü sıvazlayarak derin bir nefes verdi.
"İnşallah delirmez" derken Utku'nun kapıdan girişine baktı.
