SON KURŞUN

2

Aslında her şey yeni başlıyordu bunun da farkındayım ama biraz sabırsız davranıyordum sanki. Belki de her şey zaten bu yüzden berbat oluyordu? Bilemiyorum ama sadece şunu biliyorum değmeyen kişiler için çok fazla uğraşıyorum ama bunun 8 yıl öncesi olduğunu bilmek de güzel .

"berin hadi ya seni bekliyoruz" arkamdaki kapıdan gelen ses ile irkilip oraya doğru baktım Selin bana sesleniyordu üstümdeki üniformayı düzeltip yanlarına gittim bahçede kantinden çay almış konuşuyorlardı. "ay berin bir dedikodu var duyman lazım" Selin beni şaşırtmamıştı tam bir dedikodu manyağıydı "eren komiser tayin istemiş yerine baka bir komiser geliyormuş ama herkes taş gibi diyor " eren komiseri tayin istemesi garibime gitmişti çünkü burayı çok isteyerek gelmişti hep öyle derdi "neden tayin istemiş ki?" Selin sorduğum bu soruya şaşkınlıkla bakmıştı ki yanında ki Hatice de öyle "Ne?" hala yüzüme şaşkın şaşkın bakıyorlardı " kızım sen dünyadan bir habersin" ikisinin de beni böyle çatlatmalarına sinirlenmiştim " kızım anlatacak mısınız eren komisere sormaya gideyim mi?"  ikisi de gülmeye başlamıştı " tamam tamam bak şimdi bu Sevda var ya nişanlı olan bunu eren komiser ile birlikte bir kafede görmüşler biri de resimlerini çekip emniyet amirine vermiş oda eren komisere ya istifa et ya da tayin isteyeceğim demiş" şaşırmıştım ne Sevda ne de eren komiser böyle biri değildi "iyide bu ikisinin arasında olan bir şey onları neden ilgilendirsin ki?" selin gözlerini devirip " tam dinle tam bu sevdanın nişanlısı gece vardiyasında gelip eren komiseri tehdit etmiş ondan ötürü bunlar olmuş " daha da şaşırmıştım " neyse neyse olmuş bitmiş yeni gelecek olan komiserin adı neymiş"  Hatice araya girip "çağan" dedi o sırada gözlerimin büyüdüğünü kalbimin küt küt atmaya başladığını hissetmiştim aynı kişi olmaması için yalvarabilirdim. Korka korka soyadını soracaktım "Selin soyadı ne" selin dikkatlice yüzüme bakıp " Berin iyi misin?" ne diyeceğimi bilemezken arkadan gelen "hazır ol" sesiyle ayağa kalkıp hazır ola geçmiştik gelenin kim olduğunu anlayamamıştım ki "o" gelene kadar. önümde duruyordu her şeyi ile aslında hiç değişmemişti aynıydı şaşırıyordum tam tamına 8 sene sonra 20 yaşında aşık olduğum adam 28 yaşında karşımda nefretim ile duruyordu. daha beni görmemiş olsa ki yanındaki adam ile gülüşüyordu gözlerim resmen yanıyor kalbim duracak gibi hissediyordum keşke dursaydı , dursaydı da şu anı yaşamasaydım. "Berin sen iyi değilsin"  selinin sesi ile ona baktığım gözlerimi ayırmış seline bakmıştım " kızım ne oldu bu kadar tanıyor musun sen komiseri" cevap vermemiştim önüme döndüğüm an emniyet amiri konuşmaya başladı " arkadaşlar bu yeni komiserimiz çağan giray artık başınızda çağan oğlum duracak iyi anlaşmanız dileği ile bütün emirleri harfiyen yerine getirin ha bu arada Berin Öztürk baş komiser görevine devam etmektedir aynı şekilde berin kızımın da her şeyinin dinlenmesini istiyorum, rahat "  konuşma her ne kadar bitse de çağanın yüzündeki o umursamazlık bitmemişti ben ne kadar ona baksam da o odasına doğru hareket etmişti "Berin kızım cidden iyi misin sen " selini dinlemeden odaya doğru hızlı hızlı yürümeye başlamıştım.  önümde duruyordu azıcık gerisinde ise ben, odasına girip kapıyı kapatmıştı kendimi hala toplayamamıştım iyi olduğumu bile düşünmüyordum kapının önünde öylece dururken arkamdan gelen ses ile korkmuştum " berin komiserim" arkama döndüğümde ise sevda vardı " efendim sevda " mahcup bir şekilde bana bakıyordu sebebini az çok tahmin ediyordum " komiserim çağan komiser için bir kaç dosya imzalaması gerekiyor sizin de izniniz gerek " imza işlerinden ne kadar nefret etsem de bahanem olacağı için sevdanın elinden alıp "sen git sevda ben hallederim" dedim teşekkür edip gittiğinde yine kendimi kapının önünde düşünürken bulmuştum en sonunda karar verip kapıyı tıklatmıştım. İçeriden gelen "gel" sesi ile birlikte kapıyı açmıştım. içeriye girdiğimde sadece o vardı yalnızdı , dikkatlice bana bakıyordu sanki gözleri bir şeyler der gibi "merhaba berin hanım" vaz geçtim ne gözünde ne de ruhunda bir şey var bunun odun "ciddi misin?" sorduğum soru ile ayağa kalkıp yanıma gelmişti "ne için berin ben görevimi yapıyorum" "yeme beni çağan 8 yıl sonra karşıma geliyorsun ya sen beni aldattın ve yıllar sonra aslında görevin olmayan bir yerde göreve geliyorsun ? ne yapmaya çalışıyorsun sen beni katil etmeye falan mı?" dediklerimi karşılık vermeden dinliyordu " berin bittiyse anlatıcam" böyle demesinin ardında ciddiyet olduğunu anlamıştım susmaya karar vererek" anlat dinliyorum" "sizin ekipte birileri terör ile işbirliği içinde biliyorsun ben istihbaratta askerim bu yüzden de buraya gelip o şerefsizleri ortaya çıkarmam gerek  bunun seninle paylaşıyorum çünkü sen olmadığını biliyorum şu an yaptığım yasa dışı" duyduklarıma her ne kadar şaşırmış olsam da hala daha anlam veremiyordum. "berin istersen gel dışarıya çıkalım burda şüphe çekicez " gözlerine bakıp " tamam" bahçeye çıkmış çay içip oturuyorduk "şey biz böyleyiz ama karın falan görürse yanlış anlamasın" her ne kadar nefret etsem de her ikisinden de , kızı kırmak istemezdim. ben bunları düşünürken o ise gülümesmişti " ben boşandım berin " demesi ile şok olmuştum ciddimiydi hiç beklemiyordum " ciddenmi ? beklemiyordum üzüldüm sizin adınıza" yine gülümseyip "gerek yok üzülme zaten ben yeterince üzdüm " bunu da demesini beklemiyordum "farkında olman güzel" bunu dememle gülümsemiş ama acı bir şekilde gülümsemişti . sanırım kader bana biraz kızgındı her şeyi son dakika önüme sermişti tam da toplandım derken. bu arada bakmayın benim çağana kızdığıma ben onu unutabilmek için terapi bile gördüm ne çektiğimi bir Allah bir ben bilirim.