İSTEMİYORUM

BENİ YIKAN HABER

Asel'den:

Hayatımın mahvolması 11 gün önce başladı o gün ailece babamın işi için toplantıya gidiyorduk. Yolda arabanın kaymasıyla benim için yeni bir hayat başladı. Annem ve babam ölmüştü... Fırat abim için yeni bir hayat benim için bir kabustu.

10 GÜN ÖNCE

Kahvaltı hazırdı aşağıya inip masaya oturdum. Yemeğe başlamadan önce beni bekliyorlardı. Ben babama aşık biriyim küçüklüğümden beri onun sevgisiyle, şefkatiyle büyüdüm. Benim için çok değerli biri hep de öyle kalıcak nolursa olsun.

"Sevgili ailem yarın İzmir'de toplantım var birlikte gidelim hem gezmişte oluruz birlikte zaman geçiririz. Ne dersiniz?" Dedi babam

"Çookk güzel olurr." Diye atladım hemen babam sakallarının arasında güldü.

"Olur hayatım bizede iyi gelir." Dedi annem çok güzel bir kadındı annem sarı saçlı beyaz tenli çok güzel bir kadındı.

1 GÜN SONRA
Hazırdık arabaya bindik. Yolculuğumuz çok eğlenceli geçiyordu şarkılarla müziklerle gidiyorduk. Sohbetler çok sarıyordu. Takii
O ana kadar araba kaymıştı yokuş aşağı yuvarlandı araba. Ambulans sesleri ve sonrası karanlık...

GÜNÜMÜZ

EVLENECEKSİN ASEL MECBURSUN!" demesiyle kan beynime sıçradı. Ne demek istiyor, ne demek istiyor?

"Evlenmicem abi! Bunu benden nasıl istersin tanımadığım bir adamla nasıl evlenirim?"

"Bak Asel babamın borçları nedeniyle zor durumdayım. Şirket battı paraya ihtiyacım var. Tek çözüm Alper Bey. Yoksa hem benim hem senin kafana sıkar. Akşam istemeye gelecekler hazır ol." dedi.

Nasıl benden bunu ister nasıl evlenirim. Abim bana daha kıyamazken evlenmemi istiyordu.

Sinir krizi geçirerek "HAYIR HAYIR HAYIR! "diye bağırmaya başladım. Ben bilmediğim kişiyle evlenmek zorunda değilim. Niye bunu anlamıyo... Anidem saçımı tuttu çekmeye başladı. "BIRAK SAÇIMI!" Diye bağırdım dinlemedi dediklerimi dinlemeden saçımı daha fazla çekmeye başladı.

"BENİ DİNLEMEYİ ÖĞRENCEKSİN, DEDİKLERİMİ YAPMAK ZORUNDASIN ANLADIN MI!" Diye tısladı sürüklemeye çalıştı ne kadar dirensem de o soğuk bodruma gelmiştik beni itip odaya girdi.

Geriye doğru gidip ayağa kalktım yanıma yaklaştı en sonda duvara yapıştı buz kesmiş vücudum. Yutkundum kolumu tutup yere fırlattı ayağıyla karnıma tekme attı. Ve çıkıp gitti kapıyı kitlemeyi unutmamıştı.

Bedenim titriyordu hiç beklemediğim bir yerden darbe yedim abimden... Hayat böyle değil mi hiç beklemediğin yerden vurur banada aynısı olmuştu...

6 SAAT SONRA

Kapı aralanmıştı olduğum yerden kalkmaya çalıştım. Şişmiş gözlerimle oraya baktım gelem abimdi. "Asel!"diyip yanıma yaklaştı. Bense bağırmaya başladım. "GİT BURDAN DOKUNMA BANA!" İlk defa abim denen kişiyi bu kadar öfkeliydim. Yanıma gelip kucağına aldı. Gücüm yoktu direnmedim ona karşı gücüm yoktu ilk defa böyle savunmasızdım. Abimin gür saçları vardı kapkara gözleri vardı kokusu çok keskin kokuyordu abime aşık büyüdüm ilk aşkım abim ve babamdı. Ama o onda olan sevgimi bitirdi.

Yatağıma bıraktı "Yarın isteme var şimdiden napcaksan yap ama hazır ol yoksa istemediğin şeyler olur canım kardeşim." Dedi ve kapıyı kapatıp çıkıp gitti. Banyoya gittim üstümdekileri çıkardım. Soğuk buz gibi suyun altına geçtim vücudum hep yaraydı, mosmordu.

1 GÜN SONRA

Kapı açıldı gelen abimdi "Hazırlan birazdan gelirler. Tek bir harekette kafana sıkarım." Deyip gitti duvara yaslanıp yere çöktüm başımı dizlerime koydum. Keşke o kazada ben ölseydim. Annem ve babam yaşasaydı. Hiçbir şey böyle olmaz. Abim olacak pislik beni zorla tanımadığım bir adama vermezdi. Daha fazla oyalanmamak adına hazırlanmaya başlandı.

Makyajımı ve saçımı yaptım. Her ne kadar makyajla patlayan dudağımı saklamaya çalışsamda belli oluyordu. Makyajımı çok abartmadım saçımı da açık bırakmıştım. Dümdüz ve kumralımsı güzel saçlarım vardı. Kapı çalıyordu.

Gelmişlerdi. Ben de ifadesiz bir şekilde onları izliyordum. İçerideki girişlerini izledim. Evleneceğim tahmin ettiğim  biri bana elindeki çikolata ve çiçeği bana veriyordu. Yanında da sanırım arkadaşı vardı kumral saçları ela gibi gözleriyle çok iyi duruyordu. Alper, Simsiyah gözlerle ve simsiyah saçlarla çok çekici duruyordu. Kokusu sanki bütün evi kaplamıştı. Bense her zamanki gibi ifadesizdim.

Mutfağa gidip kahve yapmaya başladım. Bir yerde adetlerinde evlenmek istemeyen insan kahvenin içine tuz basıyormuş aynısını yapıcam. Belki anlarda vazgeçer diye ama imkansız gibiydi... Kahveyi yaptım kahveyi fincana döktüm. Tuzu bol bol koydum. Acaba çamaşır suyu falan da mı koysam? Diye düşündüm. Ve koymaya karar verdim. Ve inanmicaksınız ama koydum...

Gebersin pis herif. Beni almak o kadar kolay değil. Babam olsa kızımı almak kolay değil derdi vermezdi beni hatta gerekirse kahveye zehir bile koyardı vermemek için... Peki şuan olduğum duruma bakın ya babam bir başkaydı en değerlimdi annemden çok babamı seviyordum. Yanımızdan ayrılması büyük bir yük olmuştu bana... Gözümden bir damla yaş düştü.

Göz yaşımı hemen silip kahveyi alıp içeri gittim. Alper'e doğru yürüdüm kahveyi uzattım. Ve yerime geçtim Alper'e baktığımda kahveyi kafasına dikti tepkisizdi onun yerine benim midem yandı ama iyi olmuştu. "Ben lavaboya gidip geliyorum." Diyip koşar adımlarla gitti annesi bana dönüp "Kızım Alper'e gidip bakar mısın?" Diye sordu güzel kadındı. Alper'in arkadaşı anlamadığım bir şekilde sırıtıyordu. Bunlar birşey mi karıştırıyor? Yoksa bana mı öyle geliyor?

Abime baktım uyarıcı ve sinirli bir bakış attı. "Tamam" diyip peşinden gittim. Pis kadın yaptığı şeye bak ben niye gidiyorum o gitsin sinir krizi mi geçirmemi istiyor bunlar? Banyonun oraya gelmiştim kapıyı tıklayıp "İyi misin?" Diye sordum bir ses gelmedi korktum birşey mi oldu diye. Bir dakikada ondan banane ya gebersin daha iyi. "HEYYY!" Diye bağırdım kapı biran açıldı ve kolumdan tutup içeri soktu. Duvara sıkıştırdı üzerime doğru eğildi.

"Çamaşır suyu haaa güzel fikirmiş." Dedi daha fazla yaklaşarak. "Çıkar mısın?" Dedim bir kaşını yukarı kaldırdı. "ÇIK!" Diye bağırdım. Yanağımdan öpüp çekildi "Bir dahakine bunla yitinmem" diyip çıktı. Kalbim durcak gibiydi.

Aynaya bakıp saçımı düzelttim salona doğru yürüdüm " Oğlum iyi misin?" Diye sordum iyidir iyi hep bu kadın yüzünden olmuştu. "İyiyim annecim gelinin biraz tuzu abartmış" dedi bana bakıp göz kırptı

Yerimize geçip oturduk. Biraz daha zaman geçti. " Allah'ın emri Peygamber'in kavliyle kızınız Asel'i oğlumuz Alper'e istiyoruz." Dedi babası gözlerim abimi bulmuştu mutlu duruyordu tabiki mutlu olur.

"Verdim gitti!" Dedi herkes ayağı kalktı Alper'le yan yana geldik. Yüzüğü bana taktılar sonrasında da Alper'e taktılar. Kurdeleyi kestiler. Biraz daha konuşup gittiler. Odama gittim. Yatağımda uzandım "Acaba iyi biri mi?" Diye düşünmeye başladım. En sonunda uyuyakalmışım.

Abimin bağırmasıyla uyanmam bir oldu. Abim yatağa oturarak. "Aferin bugün akıllıydın. Her zaman böyle EŞİNE karşı saygılı ol yoksa bitersin!" dedi eşine kısmını bastırarak söylemişti. Bende onla uğraşmamak için sadece "tamam" diyebildim.

Aşağıya yemek yemek için indim. Yoksa odadan hiç çıkasım yoktu. Abim yemekte bana bakarak Alper Bey ve Orhan Bey (Alper'in babası) buluşcağını ve düğün tarihlerini konuşcaklar. Ben ise Berrin Hanım (Alper'in annesi) ve Feyza'yla (Alperin kız kardeşi) alışveriş yapcakmışım.

Bir bölümün sonuna geldiikk.
Bence düzenlenmiş hali daha güzel oldu siz ne düşünüyorsunuz yazmayı unutmayın.
Seviliyorsunuz...🫶