İntikam, hırs ve kan...
Acaba katil kim?
İlk önce kimi öldürecek?
Kim ilk önce onu bulacak?
Sorular ve ihtimallerle dolu bir kitap!
Harry Potter (Slytherin)uyarlama kitabı🔪
Herkese selam! Nasılsınız? Umarım bölümü severek ve beğenerek okursunuz. Şimdiden keyifli okumalar...📚🖤
- Blair Malfoy'un anlatımıyla
Profesör McGonagall'ın dersinden nefret ediyorum! Hem çok sıkılıyorum hem de çok yoruluyorum. Bir de ödevleri... tam bir felaket!
"Çok uykum geldi..." diyerek Pansy'e sızlanmaya başladım.
"Bırak şimdi uykuyu da Matteo'ya bak!"
Gözlerimi devirerek "kaç kere söylemem gerekiyor? Matteo defteri kapandı."
Pansy elini çeneme götürerek, başımı arka sıraya doğru çevirdi. Arkaya döndüğümde Matteo, Adrian'ı sanki öldürecekmiş gibi bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
itiraf etmek gerekirse: Matteo'nun bakışları beni korkutmadı değil. Matteo eğer birisine böyle bakıyorsa, o kişiye geçmiş olsun... Kendisini çok feci bir şekilde beş dakika sonra hastane kanadında bulabilir. Adrian'a acıyorum doğrusu...
Pansy, "Adrian derste sana bakıyordu, Matteo bunu fark ettikten sonra bakmayı kesti ve önüne döndü."
Adrian mı? Bu çok saçma!
"Adrian'ın baktığına emin misin?"
"Evet, adım gibi eminim."
"O zaman Adrian'a geçmiş olsun! Çünkü Matteo onu mahvedecek."
"Matteo, seni deli gibi seviyor! Neden halâ inat ediyorsun anlamıyorum."
Pansy, bana sarılarak "Ben senin yanındayım güzelim..." dedi.
Pansy, gibi bir dosta sahip olduğum için gerçekten çok şanslıyım. O bana dosttan da öte kız kardeş olmuştu.Onu gerçekten çok seviyorum...
Draco, bütün gün derslere girmediği için odasına gittim fakat odasında da yoktu. Belki ortak salondadır diye düşünüp, ortak salona gittim fakat orada da yoktu. Nerede bu çocuk! Kızların yanına gittiğimde onlara Draco'nun nerede olduğunu sordum.
Astoria, "En son araştırma ödevi için kütüphaneye gidiyordu."
Doğru ya! Bugün Profesör Snape'in verdiği araştırma ödevinin teslim tarih günüydü. Draco yüksek ihtimalle ödevi yapmadığı için derslere gelmemişti.
"Sağol Astoria."
"Rica ederim."
En sevdiğim şarkıyı mırıldanarak kütüphaneye gittim. Draco, bu sefer oradaydı. Hemen yanına gidip, karşısındaki sandalyeye oturdum.
"Dur tahmin ediyim! Snape'in ödevini yapmayı unuttun."
Draco gözlerini devirip "Evet,unuttum."
"Eğer, istediğim o elbiseyi alırsan sana ödevimi veririm."
Draco, büyük bir heyecanla "Gerçekten mi?" diye sordu.
"Gerçekten."
"O zaman anlaştık." dedi elini öne uzatarak.
"Anlaştık." dedim elini sıkarak.
Büyük bir keyifle Draco'nun yanından ayrılıp ortak salona geçtim. Ortak salona geçtiğimde kendi arkadaş grubumun olduğu yöne doğru ilerledim. (Arkadaş grubundakiler: Pansy, Astoria, Blase, Tom, Draco ve Matteo)
Pansy, "Blair, Draco'yu buldun mu?"
"Evet, buldum." dedim keyifle.
Matteo, "Draco'yu bulmak seni niye bu kadar keyiflendirdi ki?"
"Draco'ya kendi ödevimi ona verme karşılığında istediğim elbiseyi aldırdım."
Pansy, "Hee mevzu şimdi anlaşıldı."
Tom, "Olanları duydunuz mu?"
Pansy, "Bir günümüz olaysız geçmiyor, yine ne oldu?"
Tom, "Ginny Weasly, 2 gündür ortalarda yokmuş. Profesörler konuşurken duydum."
Blase "O yüzden Harry ve arkadaşları 2 gündür üzgünler."
Günaydınn!
Tom, "Aynen öyle."
Matteo, "Bence bu işin arkasında kesin birileri var."
"Konuştu sherlock Holmes!"
"Şimdi de Sherlock Holmes mi oldum? Ama Sherlock Holmes'i beğendim."
Hiçbir şey söylemeden sadece hafifçe gülümsedim... Gecenin ilerleyen saatlerine kadar biraz daha sohbet ettik. Daha sonra herkes odasına çekildi. Üniformamı çıkardıktan sonra pijamalarımı giyip, yatağa geçtim. Tam uykuya dalacakken kapım çaldı. Kim bu saatte kapımı çalıyor? Şu an kalkıp kapıyı açmaya çok üşeniyorum... Söylene söylene yataktan kalkıp, kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda karşımda kapıya yaslanmış ve yüzü gözü kan içinde olan bir Matteo vardı. Matteo'yu böyle görmeye o kadar çok alışmıştım ki şaşırmıyordum artık.
"Yine mi kavga ettin?"
"Evet, yine senin yüzünden kavga ettim."
Benim yüzümden mi?
"Niye benim yüzümden miş?" diye sordum kaşlarımı çatarak.
"Senin şu güzelliğin yüzünden... Neyse yaralarımı temizleyecek misin? Yoksa revire mi gidiyim?"
Matteo... Sana karşı koyamamaktan nefret ediyorum. İçeri girmesi için hafifçe yana kaydım. Matteo, hafifçe sırıtıp içeri geçti ve yatağıma oturdu. Ben de banyodan sargı bezi ve pamuk aldım. Yanına gittiğimde Matteo, derin düşüncelere dalmıştı. Onu bu kadar derin düşüncelere sokan konu neydi acaba? Neyse beni artık ilgilendirmez... Matteo, geldiğimi fark edince gözlerini hemen bana çevirdi. Pamukla yüzündeki kanları temizlerken "Acırsa söyle." dedim. Matteo, başının aşağı yukarı salladıktan sonra pansumana devam ettim... Pansumanı yaptıktan sonra kanlı pamukları çöpe attım.
"Pansuman bittiğine göre..."
"Gerçekten gitmemi istiyor musun?"
Hayır, gitmeni hiç istemiyorum. Hep yanımda olmanı istiyorum. Bütün günümü seninle konuşarak, gülerek, uyuyarak... geçirmek istiyorum.
"Evet."
"Anladım..."
Matteo, yatağımdan kalkıp kapıya yöneldi, kapıdan çıkacağı esnada bana döndü ve "Seni çok seviyorum Blair, sen ne kadar benden nefret de etsen ben seni hep çok seveceğim... İyi geceler Malfoy."
"Sana da Riddle..."
Matteo kapıdan çıktıktan sonra gözlerimden akmak üzere olan yaşları serbest bıraktım... Onu çok seviyorum ama bunu kendime yapamam. Bir süre öylece ağladıktan sonra uyuya kalmışım.
3 saat sonra...
Korüdordan gelen çığlıklarla yerimden sıçradım ne oluyor yine ya? Hemen yatağımdan kalktım ve kapıyı açıp dışarı çıktım. Dışarı çıktığımda korüdorun sonunda büyük bir kalabalık vardı. Hızlı adımlarla kalabalığın olduğu tarafa doğru ilerledim. Pansy'i görünce hemen yanına gittim ve "neler oluyor?" diye sordum. Pansy, şok içinde "Weasly... Weasly ölmüş..."
Selamm! Bölüm nasıldı? Umarım bölümü severek ve beğenerek okumuşsunuzdur. Oy kullanıp yorum yapmayı unutmayın! Bir sonraki bölümde görüşmek üzere...🖤
