seni öldürmelimiyim? ~BEOMJUN~

four 4

Yillar sonra

Beomgyunun annesinden:

Goruyomusun bak yillar gecti
Hala bi hareket yok..

Soohyun (babasi): umidimizi
Yitirmeyelim oyle söyleme
Birgun bulucaz oglumuzu korkma

Suyeon (annesi): oglumun kokusunu cok ozledim ama dayanamiyorum artk
Heryerde aradik..o gun..o gun lanet olasica kendime cok kızıyorum okula gondermeseydim yada okul çıkışı gelseydim ...bunlar olmicakti

Soohyun:
Oyle deme! Nerden bilebilirdinki
Böyle olucagini kim bilir nerde şimdi
Oglumuz iyimi onu bile bilmiyoruz
Sormadigimiz yer kalmadi..

Yazardan:
Umut denen sey ikisindende yavas yavas gidiyordu

Ogullarini yillarca aramislardi fakat hic bir iz bulamamislardi annesi o gune lanet okuyordu çok pişmandi oğulu iyimi hala hayattami onu bile bilmiyordu..bu onun icin cok zor bir durumdu kaldirilamazdi ama pes etmemeye calisiodu yorulmuştu da

Yeonjun'dan:

yillar gecmisti
Ve ben bu minik çocuğa cok alismistim
Onu gerçekten cok seviyordum sanirm ve kısa surede baglanmistim onu bizamanlar

zevk icin kullanip oldurmeyi dusunuyordum ve bunu denemistimde

O gunden sonra benden iyice sogmustu
O an kafam yerinde deildi sarhoştum
Ve ona çeşitli iskenceler yapmistim

Okadar kotu hissediyorum ki simdi
Cok pisman oldum sonra boyle narin bi ruhu nasil incittim diye kendime lanet okudum

Beom'dan

Yataga uzanmış telefondan biseylere bakiodum kapinin acilmasiyla irkildim

Yeonjun:

Ah.. özür dilerim bianda pat diye girdim
Yuzunde hic bi duygu yoktu.. asiri soğuktu herzamanki gbi..

Hadi yemegini ye yemek getirdim
Burda rahat rahat ye

Beomgyu:

Koyabilirsin suraya

Şimdi git

Yeonjun:
Peki..