sevgili yazarının telefonu kırıldı o yüzden hesabı kaybettim çok zeki olduğum için hesap şifresini bilmiyorum kitabı yazmaya buradan devam edeceğim yani devam kitabı olarak anlayın
Gözümü açtığımda Yanımda Yatan bendeni görmemle irkildim kim olduğunu anlayinca ona daha çok sokulmuştum.
...
Sabah kalktığımda Minho'yu görememiştim Yataktan hızla doğruldum ve birden onun hastanede olduğu aklıma gelince oflayarak tekrar yatağa uzandım.
Biraz tavanı seyrettikten sonra kalktım ve hazırlanmaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bunu giydi)
Dışarı çıktım kapıyı kilitleyip kulaklığımı taktım ve hastaneye yürümeye başladım.
Nihayet hasteneye geldim ve minhonun odasına doğru ilerleme başladım.
Bir şey düşünüyordum fakat ne düşündüğümü bilmiyordum.
Ve şimdide ne düşündüğümü, düşündüm
Önüne geldiğim kapıyı tıktıkladım ve içeri girdim.
Minho girdiğimde pencereden dışarı bakıyordu. Kafasını çevirip bana baktı sonra yine çevirip dışarıyı izlemeye başladı. Odaya girdim ne yapacağımı ya da Minho'nun neden birşey demediğini bilmiyordum.
Minho bana bakmadan "özür dilerim"dedi ve bende sesizce "ne için?" Minho kafasını çevirdi ve "yapacaklarım için, yaşayacakların için özür dilerim"
Hâlâ ne yapacağımı bilmiyordum ve sesizce kafa salladım. Nasıl olsa yakında kokusu çıkar diyerek şimdi kendimi ve Minho'yu üzmemek için sustum.
"Nasılsın?" Merakımdan sordum ve hiç beklemeden "Sen nasılsın?" Şaşkınca ona bakıyordum kaza yapan ben değildim.
"Önce ben sordum." Dedim net ve anlaşılır bir şekilde. Gülümsedi ve "sevgilimleyim, sen" Hiç beklemeden. "Kiminle değil, nasıl olduğunu sordum."
Tekrar gülümsedi ve "buraz huzursuz" dedi aslında bu normaldi çünkü kaza sonrası insan hzursuz olurdu ben bunları düşünürken o tekrar konuştu.
"Sen..." "Sen nasılsın"
Biraz bekledikten sonra tamamladığı cümle ile uzun olan konuşmama başladım. "İyiyim ama sen iyi değilsin ve huzursuzsun. Ve ben bir karar aldım sen evde oturacaksın ben parayı ayarlayacağım, hatta bir dükkan açsak ne satacağımızı bilmiyorum ama daha güvenli olur" dedim
bu sefer kıkırdadı attı ve boynunu hafif eğerek konuştu "sen sevgilin için endişelendin mi?, Sen sevgilin için endileşindiğin için onu eve mi kapatacaksın? hmm"
Dedikleri hoşuma gitmemeişti resmen benimle dalga geçiyordu.
Onun duyabileceği şekilde mırıldandım "eve gidelim seni pembe kelepçe ile yatağa başlayacağım" bu sefer ne gülmsedi ne kıkırdadı resmen anırdı.
"Evimizde òyle birşey var ve ben senin üzerinde daha önce kullanmadım mı? Yazık olmuş ilk işim onu kullanmak"
Aklıma gelen fikirle gem konuyu kapattım-çünkü utanmıştım- hem de harika bir fikir sunmuştum
"Minho evimiz demişken bizim bir evimiz yok iki ayrı evimiz var. Yani demek istediğimiz birimiz ötekine taşınır ve diğerinin evini kiralatırız bu sekilde geliri karşılarız nasıl fikir ama"
Dedim Minho onaylar şekilde kafasını salladı "aslînda haklısın bunu yaparsak gelirin büyük bir kısmı gider. Kimin evi büyükse onun evini kiralatalım bu şekilde alına bilecek max parayıda alabiliriz."
Hızlıca kafamı salladım.
Kapının tıktıklanma sesi ole arkamı döndüm doktor gelmişti
"Lee Minho'nun taburca işlemleri için burdayım" diyerek kısaca bilgilendirdi ardından yatakta uzanan Minhonun yanına gitti.
