Burayı çok özlemişti.Kapının yanındaki dolaptı,çarprazına çalışma masası ve onun bir kaç metre ötesinde yatak.Yine el yordamıyla bulup,yatağına oturdu.Sonra uzandı.
Uzanırken bir rüzgar hissetti, yüzüne vuran bir rüzgar..Tabii ya...Yatağın yanındaki pencereyi tamamen unutmuştu. Doğruldu,perdeyi buldu ve diğer tarafına geçti.Şimdi pencerenin önündeydi. Hafif rüzgar, saçlarını yavaşça kaldırırken, huzur veriyordu.Olanları uzun uzun düşündü.Bunların üstesinden kendi başına gelmek istiyordu.Elbette desteğe ihtiyacı vardı ama her şey için çabası gerekti.
