Runaway ~Larry Stylison~

-7-

Harry
Het is een paar weken terug dat Louis en ik een stel zijn geworden. Vandaag ga ik alweer naar Louis toe. We gaan nu omste beurt naar elkaar. "Ik ben weer bij Louis, mam. Doei!" Roep ik nog naar binnen voordat ik de deur sluit.

"Hey Haz!" Zegt Louis. Ik zeg hallo terug, en we lopen gelijk naar boven. Dat doen we altijd bij Louis.

"Wat zullen we doen?" Vraagt Louis aan mij. Ik haal mijn schouders op. Ik staar gewoon wat voor me uit als Louis vraagt: "kan je het zien love?" Ik schrik op als ik merk dat ik naar Louis' lippen staarde, in de plaats naar buiten, wat ik dacht. Ik knik en zeg lachend. "Ja hoor, ik kan het zien. Ze zien er gewoon zo zacht ui-" zonder dat ik mijn zin af kan maken voel ik Louis' zachte lippen op de mijne. Ik voel miljoenen vlinders door mijn buik fladderen. Ik kus hem terug en daar zitten we dan. Te kussen.

Louis
Ineens hoor ik daisy's stem in de deur opening. Kut, heb ik die niet op slot gedaan? Dat doe ik altijd! "Wil je een koekje- oh, oh, oh, jullie zijn aan het kussen!" Zegt ze enthousiast, gelijk rent ze weg. Ik sta snel op, verontschuldig mij tegenover Harry en ren dan de kamer uit. Maar ik ben al te laat. Ze schreeuwt het al door het huis. "Mama! Louis en Harry waren aan het kussen!" Roept ze. "Kom op dais!" Sis ik tussen mijn tanden door als ik naast haar sta. Ze kijkt mij vragend aan, maar voordat ik boos op haar kan worden staat moeder tegenover me en vraagt: "is dat echt?"

Ik kijk schuldig naar beneden. "Louis, antwoord." Zegt ze streng. Ik knik, bijna onzichtbaar. Harry komt net verlegen de trap af. "Louis William Tomlinson! Je weet de afspraak als je met een jongen close bent, als dit." Ik schrik. "B-bedoel je u-uit h-huis." Ze knikt. "Maar eerst ga ik dit eens bespreken met jou moeder, Harry. Dit kan echt niet." We staan akward tegenover elkaar. "Verdwijn nu uit mijn ogen! Ik wil je even niet meer zien Louis, ik ben zeer teleurgesteld in je." Zegt ze, ze draait zich om en loopt weg. "Daisy jij vieze vuile zeehond." Zeg ik uit boosheid, terwijl ik weet dat ik het niet meen. Daisy loopt huilend weg, en ik ren naar mijn kamer.

Harry komt mijn kamer binnen lopen. "Kan ik je hel-" "ga weg Harry. Ik moet even niemand om me heen hebben." Harry draait zich om en loopt weg.

Daar lig ik dan, ik heb een breakdown op mijn bed, heb mijn moeder teleurgesteld, heb mijn zusje uitgescholden en heb de jongen van mijn dromen weggestuurd omdat ik boos ben. Ik ben boos op mijzelf omdat ik mezelf teleurstel. Ik houd van mijn familie, en dat ik ze nu moet verlaten omdat ze me hebben zien kussen voelt zo kut.

Dan pas krijg ik door wat ik echt heb gedaan. Ik heb zo'n goede band met mijn moeder, en nu moet ik het huis uit. Ik houd van mijn zusjes, heb ik Daisy uitgescholden en heb ik de jongen waar ik net nog mee zitten kussen weggestuurd. Is hij oké? Ik pak mijn telefoon en toets Harry's nummer in. Nadat de hele voicemail is over gegaan, heeft hij nog steeds niet opgenomen. "Harry,please. Neem op." Zeg ik tegen mijzelf. Ik bel hem nog een keer, nog steeds geen antwoord. Ik besluit hem een appje te sturen.

Louis: Haz, ben je oké? Please, doe geen stomme dingen. We hebben elkaar nodig. App me alsjeblieft zo snel mogelijk.

Ik verzend het en leg mijn telefoon weg. Hoe kan ik zo dom zijn?

Harry
Louis heeft mij weg gestuurd. Ik weet dat het komt omdat hij boos is, maar ik vind het kut. We hebben net gekust en moeten we nu gaan doen alsof we elkaar nooit gekend hebben?

Ik wil nu in iedergeval niet naar mijn huis. Waarschijnlijk weetmijn moeder het net en kan ze nu eerst nog even afkoelen. Ik ga langs een cafeetje. Ik bestel een cola en een taartje. Niet dat er iets te vieren valt, helemaal niet zelfs.

Zal ik als ik thuis ben..? Nee, ik ben bijna 2 maanden clean, door Louis. Hij weet het zelf niet, maar hij heeft me echt geholpen.ik ben er eigenlijk heel trots op, dat ik al zo lang clean ben. Maar ik voel me wel weer kut..

Ik drink stil mijn cola op en het taartje gaat ook zo naar binnen. Ik denk na. Ik had die taart helemaal niet moeten eten. Daar zitten veels te veel calorieën in. Ik ben echt dik.

.

Na nog een beetje rond gefietst te hebben moet ik wel naar huis. Niet dat ik er veel zin in heb, maar omdat het moet. Want hoe bang ik ook ben voor mij. Moeders reactie, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om haar ongerust te maken. Ik heb zo'n groeide band met haar, nu nog tenminste..

Zacht open in de achterdeur en loop door naar de woonkamer. Ik zie daar mijn moeder zitten. Ze kijkt mij boos aan. "Harry, we moeten praten." Zegt ze kortaf. Ik knik en ga tegenover haar zitten. Ik kan hier toch niet onderuit komen.

"Lous' moeder belde mij een paar uur geleden en je weet hartstikke goed waar dit over gaat." Zegt ze boos. Ik heb haar in geen tijden zo boos gezien. "Je weet hoe teleurgesteld ik nu in je ben. Ik zou dit liever ook niet willen, maar het is nodig." "Sorry.." "SORRY? JE HEBT EEN JONGEN GEKUST EN HET ENIGE WAT JE ZEGT IS SORRY?" ze neemt een slok van haar water, maar de helft gaat ernaast. Ik wil er een grappige opmerking over maken, maar dat lijkt me nu niet zo goed idee.

"Je hebt 2 keuzes." Ik kijk haar aan. "Of je gaat niet meer met die jongen om, of je gat het huis uit." "Hoe kan ik daar nou uit kiezen?" Vraagt ik verontwaardigend. "Jongeman, jij bent hier degene die ervoor gekozen heeft om gy te zijn, ik niet. Jij gaat een keuze maken!" "Hoor eens, ik heb er niet voor gekozen. That's the way love goes!" Verdedig ik mij en Louis boos.

Ze slaat haar handen in de lucht. "Ik hoor het alweer. Je houd meer van die snert flikker dan van je eigen familie. Rot maar op dan ook." Er springen tranen in mijn ogen. Hoe kan ze zo tegen mij doen? Ik ren naar boven en sluit mezelf op in de badkamer.

⚠️SH⚠️

Ik pak het mesje uit de kast en laat het over mijn arm glijden. Totaal 4 sneeën. "1 voor gay zijn, 1 voor Louis gekust te hebben, 1 voor de band met je familie te verkloten, 1 voor dik zijn." Zeg ik tegen mijzelf. Ik kijk naar hoe het bloed uit de sneeën druipt.

Na een tijdje pak ik het verband uit de kast die ik er standaard in heb liggen, zodat ik geen handoek hoef te gebruiken of het hele huis door hoef te lopen met een bloedende arm.

Het is zo moeilijk om Anne zo te maken 🥺🥺