Runaway ~Larry Stylison~

-4-

Ik moet even zeggen dat wattpad mijn 600 woorden van dit hoofdstuk niet heeft opgeslagen en dat ik nu passief agressief ben. Heel veel passiefs is er niet aan, gewoon agressief is beter

Harry
Ik lig nu al bijna een uur wakker en ik kan maar niet slapen. Ik zit nogsteeds na te denken over het gala. Het was heel gezellig.

Als ik na een kwartier nog steeds niet in slaap gevallen ben pak ik mijn telefoon erbij. Ik kijk naar het briefje dat achter mijn hoesje zit. Het is het nummer van Louis. Die had ik daar snel achter geschoven omdat Emma mij ondertussen mee trok naar de dansvloer. Zal ik hem berichten? Het is al middernacht geweest, dus hij zal al wel slapen dus misschien is het een beetje raar en denkt hij dat ik aan hem denk ofzo. Yolo, you only live once. Ik pak het briefje van de achter kant en zet Louis' nummer in mijn contacten. Gelijk stuur ik een appje.

Harry: hey Louis, Harry hier. Die gappie met die krullen waarmee je bijna de hele avond van het gala mee hebt staan praten :)

Tot mijn verbazing krijg ik gelijk reactie.

Louis: heyy Harry. Lang niet gezien HAHAHA. Oke, grapje. Kan jij ook niet slapen?

Harry: nee, niet echt. Maar we moeten eens een keer samen afspreken! Want aan wat ik van je gehoord heb, hebben we aardig wat gemeen:)

Louis: haha, ja goed idee!

Louis en ik zitten al een hele tijd te appen, als ik ineens op de klok kijk. Het is al bijna 4 uur. Snel app ik hem dat ik nu echt ga slapen en dat we elkaar morgen, of nou ja, vandaag zien. Ik sluit mijn telefoon af, en ga slapen.

.

"He slaapkop, een uur geleden heb ik je ontbijt op je nachtkastje neergelegd." Hoor ik Gemma zeggen, waardoor ik wakker word. Ik open voorzichtig mijn ogen en zie dat ze de gordijnen al open heeft gedaan. "Het is al kwart voor twaalf! Tot hoelaat ben je opgebleven, joh?" Ik grinnik. "Beetje laat, 4 uur. Ik was een beetje druk aan het appen met die Louis waarmee ik gisteravond heel lang mee heb staan praten. We hebben trouwens om 1 uur afgesproken, dus ik ben vanmiddag weg, is dat goed?" Gemma's ogen worden groot als ik zeg dat ik tot 4 uur ben opgebleven, ik ben altijd degene die snel slaapt. Maar al snel herpakt ze zich en zegt: "Ja, prima. We hebben niet echt iets te doen. Weet je al wel hoe laat je thuis bent?" Ik schud mijn hoofd. "Het enige wat we hebben afgesproken is dat ik daar om 1 uur ben." Gemma knikt begrijpend en dan loopt ze mijn kamer uit.

Ze laat expres de deur op een kier open staan. "Gemma Anne Styles. Sluit die fucking deur!" Roep ik. Pesterig steekt ze haar hoofd tussen de kier en kijkt mij vragend aan. "Sluit die deur!" Roep ik nog een keer. "Terwijl ik m'n kop ertussen heb? Ik ga mezelf niet vermoorden!" Zegt ze. Ze loopt weg, maar houd wel de deur open. Ik laat het maar zo.

Ik pak maar mij ontbijt, wat ondertussen mijn brunch is geworden. Het zijn twee wentelteefjes, een gekookt ei en een croissantje met aardbeien jam. Gretig eet ik het op. Ik had trek gekregen omdat het al zo laat is. Nadat ik mijn brunch op heb loop ik eerst naar de deur om hem dicht te doen en loop dan naar mijn kleding kast en haal er een zwarte broek en een wit
t-shirt uit.

Ik loop naar beneden en begroet mijn moeder. "Hi mam, lekker geslapen?" Vraag ik. Ze knikt en vraagt: "Heb je zin om vanmiddag kleding te shoppen? Aangezien je aardig uit je kleding groeit." Ik schud mijn hoofd. "Lijkt me heel leuk, maar ik heb om 1 uur afgesproken met Louis, dus ik ga zo weg." "Oh, oké is goed. Laat je me nog wel even weten of je mee eet vanavond?" Ik knik! "Zal 'k doen!"

Even later zit ik om de fiets onderweg naar Louis. Ik heb er zin in. In mijn hoofd zing ik een liedje, Love Story van Taylor Swift.

"Hallo! Kom binnen!" Zegt Louis als hij de deur open doet. Ik loop naar binnen en doe mijn schoenen en jas uit. Ik volg Louis naar de woonkamer waar zijn moeder en zijn 4 zusjes zitten. "Wat wil je drinken?" Vraagt Louis aan mij. "Oh, doe maar water." Louis loopt naar de keuken, terwijl ik op de bank ga zitten, naast een van zijn zusjes die niet ouder dan zes is "Hallo, wie ben jij?" Vraag ik haar. Ze kijkt me angstig aan. "Kom op Pheeb, niet zo verlegen. Het is een vriend van mij!" Zeg Louis lachend terwijl hij het glas water neerzet. "Ik ben Phoebe." Zegt het meisje. "Hallo Phoebe, ik ben Harry. Hoe oud ben jij?" Phoebe houdt vijf vingers op. "Vijf al! Zo zo." "Zij ook." Zegt ze wijzend naar een ander zusje. "Zijn jullie tweeling?" Phoebe en het andere meisje knikken heftig. "Dat is cool zeg! En hoe heet jij?" Vraag ik aan het tweeling zusje van Phoebe. "Daisy." Zegt ze zelfverzekerd. "Hallo Daisy."

"Dus jij bent Harry?" Vraagt Louis' moeder. Ik knik. "Ze zeggen het." Zeg ik lachend. "Hoe hebben jij en Louis elkaar ontmoet dan? Want een maand terug heb ik jou naam nooit gehoord." "We kwamen elkaar de afgelopen twee weken telkens tegen, tot het school feest bij Louis op school. Toen hebben we bijna de hele tijd gepraat en hadden we elkaars nummers uitgewisseld. En vannacht hebben we afgesproken." Leg ik lachend uit. "En we kwamen erachter dat we best veel gemeen hebben." Voegt Louis toe.

"Nou, laten we naar boven gaan." Zegt Louis terwijl hij opstaat nadat zijn moeder en ik kennis gemaakt hebben. Ik sta ook op en volg Louis naar boven.

Hij doet de deur open en dan loop ik zijn kamer in. Zijn muren zijn grijs. Zijn bureau aan de ene kant met een plankje met foto's erop van zijn zusjes en vrienden. Aan de andere kant staat zijn bed, wat een twijfelaar is. Boven zijn bed hangt een fotoframe met allemaal baby foto's van hem. Ook heeft hij een kledingkast, wel zo handig, en nog een chill hoekje met een kleine bank en een tafeltje met tijdschriften ernaast en een gitaar. "Kan jij ook spelen?" Vraag ik wijzend naar de gitaar. "Nee nog niet. Maar het was een kado en ik ben van plan op les te gaan in ik denk een maand. Kan jij het wel spelen?" "Ja, opzicht wel. Maar ik ben nog nooit op les geweest, ik heb het mijzelf aangeleerd." Zeg ik. "Cool." Antwoord hij. Hij loopt naar zijn gitaar en pakt het op. Hij geeft het aan mij. "Speel eens iets." Zegt hij. "Wat moet ik spelen?" Vraag ik aan Louis. "I don't know, kies maar." Ik denk na. "Ik heb een eigen liedje gemaakt." Zeg ik verlegen. Ik begin het te spelen en zing er zachtjes bij.

Just stop your crying
It's a sign of the times
Welcome to the final show
Hope you're wearing your best clothes
You can't bribe the door on your way to the sky
You look pretty good down here
But you ain't really good

If we never learn, we been here before
Why are we always stuck and running from
The bullets
The bullets
We never learn, we been here before
Why are we always stuck and running from
The bullets
The bullets

Just stop your crying
It's a sign of the times
We gotta get away from here
We gotta get away from here
Just stop your crying
It'll be alright
They told me that the end is near
We gotta get away from here