"Bana ne yapacaksınız" Ağzımdan fırlayıverdi bu üç kelime.sanki birisi cımbızla çekmiş gibi.İstesem normalde diyemezdim böyle kelimeler kendime bile şaşırmıştım nasıl doğru düzgün konuşmuştum ben böyle
"Bilmiyorum, evin işleri falan yaparsın. Merak etme öldürmem seni bildiğin mafyalara da benzemem, herkesi öldüren bir tip değilim ben"
Bunları derken birazcık da olsun rahatlamış, kafamdaki sorular uçup gitmişti...
"Ee ne dikiliyorsun karşımda! Alt katta senin için bir oda ayarladım git oraya hadi bugün dinlen,yarın çalışmaya başlarsın."
Taehyung cümlesini bitirdikten sonra karşısına saygı ile eğilip ağır adımlarla söylediği gibi Bodrum katta olan odama ulaşmak için aşağı doğru inen tahta merdivenlere doğru yöneldim.
Merdivenleri doğru giderken evi incelemeye başladım, şu anda denk gördüğüm evlerden çok daha lüks bir evdi, bir gün böyle bir yere geleceğim aklımın ucundan bile geçirmezdim daha doğrusu.
Arkadaşlarıma böyle lüks bir yere geldiğimi mi anlatsam asla inanmazlardı bana bunu adım gibi eminim.
Ben ve çevremdeki insanlar fakir gelirli bir ailede büyümüştük, hepimiz öyleydik.
Asla lüks peşinde olmazdık,olamazdık... Ne kadar hayal etsek de asla böyle bir yaşam tarzımız olamazdı.
Merdivenlerden aşağı inerken etraf gittikçe karanlığa bürünüyordu, ama ama ben karanlıktan çok korkarım.. her yerim titriyordu daha fazla aşağıya inmek istemiyordum.
Ben öylece boş boş etrafa bakarken hizmetli olduğunu düşündüğüm bir kadın yanıma geldi, elinde ise gaz lambası vardı."Taehyung bey size getirmemi istedi" dedi nazik sesiyle kadın. Kadının elinden gaz lambasını alıp"teşekkür ederim" diyebildim.
Lamba ile birlikte aşağı doğru indim. Karşımda tek bir tane kapı vardı, odamın o olduğunu düşünerek elimle kapı kolunu yavaşça kavrayıp aşağı doğru çektim.
Odaya bir göz gezdirdiğinde bir tane Yatak, küçük bir kıyafet dolabı ve yatağın ucunda duran bir masa..
Odayı aydınlatmayı sağlayan gaz lambasını masaya koydum. Derin bir iç çekerek yatağa oturdum. Yatağa oturduğum anda hayatım boyunca hiç hissetmediğim bir rahatlık hissettim...Tanrım! Bu çok rahat.
Etrafa bakarken kapı gıcırdama sesiyle yavaşca kafamı tahta kapıya doğru çevirdim. Kapıda bana az önce gaz lambası getiren kadın vardı. Bu sefer elinde iki tane çanta vardı,odaya girip çantayı yanıma koydu ve "Bunlar sizin eşyalarınız." Dedi ve kapıyı kapatıp gitti.
Yerdeki kilime oturup çantayı açtım, içinde giysilerim vardı. Ayağa kalkıp giysi dolabını açtım, çantayı yanıma getirdim ve içindeki eşyalarımı dolaba yerleştirmeye başladım.
* * İkinci çantanın sonuna gelmiştim fakat içinde bir şey daha vardı... Fotoğraf. Çok eski ahşap bir çerçevenin içinde annem de çekindiğimiz son fotoğraf vardı.
Ellerim yavaşça çantanın içinde duran çerçeveye gitti. Görüş için bulanıklaşmaya başlıyordu. Dolduğunu hissettiğim gözyaşlarımı serbest bıraktım.
Sırtımı duvara yaslayarak oturdum, gözyaşlarım tenimden düşerken hıçkırıklarım durmak bilmezmişsizin ağzından çıkıyordu, fotoğrafı göğsüme bastırdım ve sessizce fısıldadım "neredesin anne!?"ağzımdan bir hıçkırık daha çıktı ve"... Özledim seni,geri dön.. lütfen."diye fısıldadım hıçkırıklarımın arasında.
Dizlerimi kendime iyice çekip büküldüm ve sessizce ağlamaya devam ettim. Benim kimsem yoktu... Hayatımda tek bir insan vardı o da annemdi. Annem gitti ben bittim... Annem hayattan kopunca yan tarafında büyük bir boşluk, kalbimde çok acı bir sızı oluştu...
Keşke eskiye dönebilsem, keşke anne ile eskisi gibi dışarı çıkıp top oynasak. Eskiden şu anki aklım olsa asla büyümek istemezdim. Keşke annem yanımda olsaydı. Birisine sarılmayı o kadar ihtiyacım var ki. Sarılıp içimi dökmeye bir gün hıçkıra hıçkıra ağlamaya o kadar ihtiyacım vardı ki...
Ben hıçkırıklarımın arasında boğulurken yan tarafında bir şey hissettim, kafamı kaldırıp yanımdaki kişiye baktım. Bu-bu-bu kişi Taehyung'du . 10 saniye küsür bakışmanın ardından hiç beklemediğim ani bir hareketle bana sarıldı.
Hiç beklemediğim bir kişiden,hiç beklemediğim bir hareketti bu. Ve bana sessizce fısıldadı."Bana sarılıp içini dikebilirsin...hadi ağla ve içini dök...ben senin yanındayım." Diye fısıldadı kulağıma...
Tanrım!.. şu an yaşadığım durumu gerçek mi, yoksa rüya mı? Eğer bir rüyaysa asla beni uyandırmayın...
Başımın onun boynuna gömüp bütün gözyaşlarımı ve hıçkırıklarımı serbest bırakıp ağlamaya başladım. Bu bana o kadar iyi geliyordu ki anlatamam...
Ağlamam durana kadar aynı pozisyonda kalmıştık, hiç kıpırdamamıştı. Sadece Bana sarılıp durmuştu ve ona sarılıp ağlamama izin vermişti ve bu bana çok iyi gelmişti.
Bir süre sonra hıçkırıklarımı ve ağlamamın durduğunu fark ettiğimde yavaşça gömüldüğün boynundan ayrılıp gözyaşlarımı sildim.Bakışlarıı yere doğru indirdim."Anlatmak ister misin?"diye sordu bana. Kafamı yavaşça yerden kaldırıp ona baktım ve"B-benim annem çok i-iyi bir insandı.K-kimseye zararı y-yoktu. Ama benim babam olacak kişi çok k-kötü bir insandı, ve babam a-annemi gözümün önünde b-b-bıçakladı ve ö-öldürdü..."
Gözyaşlarım tekrar akmaya başlamıştı. Bu sefer taehyung elinin tersi ile gözyaşlarımı sildi, bana çok narin bir şekilde dokunmuştu kimsenin dokunmadığı kadar narin bir şekilde...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu bölümün sonuna geldik, nasıl buldunuz hikayeyi?
