HAYATIMIN GÜNEŞE BAKAN TARAFI

SEVDİĞİM ADAM'A 2

Ne kadar oldu sen gideli bilmiyorum, saymadım. Kalbim el vermedi. Pardon kalp dedim de sende olmayan bir şey işte anlarmısın bilemedim. Hani söz vermiştik birbirimize ? Kızımız olucaktı ? Çocuk gibi kandırdın beni. Ben sözümü tuttum bırakan taraf olmadım. Sen gidebilen taraf oldun , bense veda bile edilmeye tenezzül edilmeyen arkada hep gözü yaşlı bırakılan.Sen başkalarıyla bir oldun bende yerle bir. Bunun ne denli acıttığını anlayabilir misin ? Canının acısını hiç iliklerine kadar hissettiğin oldumu ? bayadır yoksun yaktılar mı ben yokken canını ? Seni anlatıyorum soranlara. Nefret ediyolar senden, bana yaşımdan büyük acılar bıraktığın için. Bi yerden sonra acımaz bekle diyorlar. O bi yer hiç gelmiyor.Ben hala o gelecek tesellisindeyim.Birşeyler yaptığımda bunu şuraya saklayayım o gelince göstereceğim diyorum.Benden sonra tenine dokunan oldu mu ? Senin tenin cennetin provası gibiydi. Hele birde o öpmeye kıyamadığım dudağın. Güldüğünde kenarında oluşan o çukurlar.Cam gibi keskin ve parlak bakışların.Sen özlenilecek en güzel şeysin. Özlemek rüya gibi. Ne hayattasın nede hayatta değil.Aynı gökyüzüne bakıyoruz, ben seni görüyorum sende bir başkasını. Şimdi anlıyor musun ? O kızla fotoğrafınızı gördüm. Gülüşün çok içten, çok mutlusun. Bende bulamadığın mutluluğu bulmuşsun senin adına sevindim, kendi adıma üzüldüm. Ben canımın acısını ölürcesine hissederken beni teselli edecek kimse yoktu yanımda o yüzden yapabildiğim en büyük tesellim kendime acımak. O kadın kanattı seni, parçaladı, yıkıp döktü. Bana geldin sonra. Yaralarını öptüm, ellerimle diktim o kadının açtığı yaraları. İyleşince ona gittin.Yaralarımla baş başa kaldım. Mutluluğunuzu izleyip bi daha ki yaralanışını bekledim. Unutma ben hep yanındaydım herkes gelip geçici olsada ben sana sırtımı asla dönemedim. Şimdi seni nasıl sevdiğimi anlatmamı isteme benden. Anlatmaya kalkışırsam bunu çocuklarıma devretmek zorunda kalırım ama doğmadan öldürdüğün çocuklarımızın canlarını yakmak senin işin benim değil. Sevmiyorum artık dedin ne acı kelime be.Beni sevmiyorsun artık. İçim parça parça oldu. Toparlanması imkansızken seni anlatmaya çalışıyorum yara bere dolu bi kalple. Sol yanımı param parça ettin. Gökyüzü ellerin gibiydi. Her elimi tutuşunda bulutlara dokunduğumu hissediyordum. Bu şehri güzel yapan sendin. Her sokağın sonunda beni beklermişcesine yürüdüğümü ağlarken kendimi sarıldığımız duvarın önünde bulduğumu el ele yürüdüğümüz sokaklarda geçirdiğim sinir krizlerini anlatacak bir cümlem olsaydı eğer bu seni çok özledim olurdu.Gitmek kolay mı ? ben beceremiyorum da. Her gidişin bi dönüşü vardır diyolar bekliyorum dönmeni. Veya o kadınla mutluyum ben evleniyorum demeni. Kusura bakma sesin siliniyor hafızamdan.Çok zaman hatırlamaya çalışıyorum olmuyor, sonra zaman geçiyor aklımda olmadığın bi an o ses kafamın içinde yankılanıyor. Aklımı kaybetmek istiyorum unuttuğum ses tonun kafamda bağırıp çağrışan seslerin arasında yok olup gidiyor.Bir gün ölürsem güleceksin söz ver.Senin bu yaptığın ne biliyomusun ? Yarı yolda bırakmak.Döndüğünde gülümseyerek baktığın ben, sana ağlarken gülüşüne gülerdim. Hoşçakal oynadığım en büyük kumar, hoşçakal sevdiğim adam.