حيره

البارت الرابع

( روايه حيره)
( البارت الرابع) منال كريم

يوم فرح عبدالله

طبعا تقولي انتي عملت ايه امبارح لم اقلك فرحي بكره مش عملت حاجه قعدت هزرت وكلت وشغلت اغاني ورقصت وقولت علشان فرح اخوي بكره
كل ده قدم عائلتي علشان محدش يفتكر اني زعلانه او بحبه  هما صحيح الكل متاكد اني بحب لكن تفرق لو انا قولت

فى شقه حسن
يدق الباب
راحت ماما تفتح
كان عريس الغفلة
( ناديه بحنق) خير يا عبدالله
( عبدالله با استغراب) خير عايز ميرو
( ناديه بحنق) عايزها ليه
( عبدالله بهدوء) اول مره تسالي عايزها عادي
( ناديه بحنق) اصلك عريس يعني جاي ليه بقا المفروض تكون فى الفندق تجهز علشان بليل
( عبدالله) لسه في وقت ممكن ادخل ل ميرفت

دخل البيه وماما ندهت عليا خرجت وانا على وجهه ابتسامة كبيره
( ميرفت با ابتسامه) خير يا عريس
( عبدالله بهدوء) امسكي الفستان ده البسي النهارده
( ميرفت ) ليه يعني ما عندي
( عبدالله بتهديد) لا البسي ده ومفيش ولا نقطه ميكب اشوفه على وشك و الطرحه تكون طويله جدا مفهوم
( ميرفت ) وانت مالك
( عبدالله ببرود ) بقيت اسمع الكلمه دي كتير وانا مش بحبه جربي تعملي غير اللي قولت عليه
( ميرفت بعصبية) ملكش دعوه بيا خليك مع مراتك

ودخلت وسبته
(عبدالله بصوت عالى جدا) جربي تعملي عكس  كلامي يا ميرو  الفستان عندك اهو البسي

وخرج عريس الغفلة

فى اوضتي اسراء كانت عندي
( اسراء ) والله انا متاكده ان عبدالله يحبك 
( ميرفت بعصبية) انتي مجنونه هو فرحه النهارده
( اسراء بحزن) اسفه اسفه

حضنتي اسراء واخيرا سمحت ل دموعي تنزل 

لبست الفستان اللي لوح التلج جيبه وكمان الطرحه لكن حطيت ميكب خفيف انا مش بحط  ميكب ولا بحبه
وكمان عبدالله مش سامح بكده 
بس انا عملت كده عند فى عبدالله عريس غفله

ركبنا احنا و العيله ومعي اسراء
نروح نشوف العروسه بتاعت البيه
والحقيقه محدش فرحان فينا

وصلنا القاعه قعدنا كلنا على ترابيزه فى انتظار عبدالله و عروسته

سمعت صوت يعلن عن وصول العروسين

حست ان قلبي يبكي بشده
اسراء مسكت أيدي

شوفته دخل لبسه بدله سوداء شيك جدا وسيم جدا
ومسك بنت فى أيده لبسه فستان فرح

كان المفروض انا يا عبدالله المفروض انا

قاعد عبدالله وميار فى  المكان المخصص ل العروسين

بدأت الناس تقديم التهاني لهم

واحنا مصدومين من العروسه

العروسه لبسه فستان ابيض قصير جدا فوق الركبه وعاري من الظهر وعاري من الصدر وبل اكمام
وفرده شعرها و ميكب اوفر جدا