حيره

البارت السادس

( روايه حيره)
( البارت السادس) منال كريم

( عبدالله بهدوء) لا عايزه اشوف عايزه تقولي ايه اتكلمي
( ميرفت بدموع ) عايزه اقول بحبك ومن زمان من وانا عيله صغيره ليه سبتني وتروح تجوز واحده تانيه ليه

ورفعت أيدي وضربته با القلم

طبعا ده كان حديثي بيني ونفسي و امنيتي اني اضربه با القلم لكن عمري ما أقلل من نفسي واقوله اني بحبه

( عبدالله بصوت عالى) ميرو سرحانه فى ايه
( ميرفت بتوتر) مفيش ممكن تبعد بقا كده عيب
( عبدالله بهدوء) عيب هو فين العيب ده انا عايز اعرف مالك يا حبيبتي كان صوتك عالي و متعصبه مني قولي يلا بلاش تخلي حاجه في قلبك

رفعت عينه و بصت فى عينه

فى الوقت ده اشتغلت اغنيه اصاله
وفكره اني اكمل وانا مش معاه ما بتجيش فى بالي كانا  الحياه خلاص واقفه عنده ورافضه اعيش

هو كمان بص فى عيني
قبل ما أضعف بصت من شباك العربيه
ومسكه دموعي با العافيه كل كلمه من كلام الاغنيه يشرح حالتي واكتر

هو كمان سكتت و طفي الاغنيه

( ميرفت لنفسه) أطفئ الاغنيه يا عبدالله لكن انا قلبي ينزف من جوه مش قادره اتحمل نفسي أسألك ازاى كل اهتمامك بيا وخوف عليا ونظرت عينك ليا كل ده علشان اختك لا يا عبدالله لا انت بتحبني اكيد عيونك بتقول كده

وصلنا قدم المطعم لكن بعيد عن البيت و الجامعه كتير
( عبدالله بهدوء) يلا انزلي
( ميرفت بهدوء) عبدالله ممكن نرجع البيت انا بجد مش قادره عايزه ارجع البيت
( عبدالله بعصبية) كنتي قاعده مع صحابك ومبسوطه لكن معاي انا تكوني حزينه جدا ممكن اعرف ليه
( ميرفت بعصبية) انت عارف انك كل مره نخرج تعمل مشكله مع حد فاكره اخر مره خرجنا فيه
( عبدالله ببرود) اه عادي انزلي

نزلت معاه ودخلنا المطعم وطلب الاكل وجاه الاكل وناكل فى صمت تام

تعالوا اعرفكم اخر مره خرجنا فيه
فلاش باك
عبدالله بعد ما خرجت من الجامعه خدني علشان نتغدى بره

فى المطعم
انا قاعده وفي شاب فى الترابيزه اللي قدمي عامل يعاكس فيا

وانا خايفه اتكلم لاني عارفه عبدالله عصبي وسريع الغضب

الشاب كتب على منديل سيبك منه وتعالي معاي
انا كحت جامد اوي

( عبدالله بخوف) مالك يا ميرو انتي كويسه يا قلبي
( ميرفت ) اه ممكن يلا نمشي
( عبدالله بخوف) تماما شكلك تعبانه

لكن من سوء الحظ كانت فى مرايا قدم عبدالله وكان لسه الشاب الغبي لسه مسك المنديل

عبدالله شاف كده اتحول خلاص
( عبدالله بصوت واطي) نهارك اسود لكن اخلص منه الاول