( روايه حيره ) منال كريم
( البارت العشرين والاخير)
مر يوم اتنين تلاته اربعه
فى اليوم الخامس
قاعده وكانت الصدمه لما شفت اللي دخل عليا
( ميرفت بصدمه) انت
( الشخص ببرود) طبعا انا
( ميرفت بدموع) ليه
( الشخص ببرود) مزاجي
( ميرفت بقرف) ليه يا احمد
( احمد بطمع ) علشان الفلوس
( ميرفت بعصبية) فلوس يا وطي تبيع ضميرك و صاحبك و مراتك علشان الفلوس
انت حقير اوي كده
( احمد بعصبية) بلاش مواعظ
( ميرفت بعصبية ) انت فاكر أن ممكن اسكت
( احمد بشر) وانتي فاكره انك تطلعي من هنا عايشه
( ميرفت بشجاعة) انا مش خايفه منك متاكده أن عبدالله مش يسبني
( احمد با ابتسامه) ربنا يسهل
( ميرفت) وانت تعرف ربنا
دخلت ام اربعه وأربعين
( ميار بدلع) يلا يا حماده
( احمد بدلع) حاضر يا ميار
( ميرفت بقرف) اتلم الاهبل على الهبله
دخل كبير العصابه واتلمت العصابه عندي
( الزعيم ) عبدالله فى الطريق
( احمد) اخيرا نخلص النهارده
( ميار ) فعلا اليوم النهايه
الصراحه خوفت اوي على عبدالله
بعد شويه وصل عبدالله
دخل عندي وفك ايدي ورجلي و اخدني فى حضنه و الصراحه انا حضنتها اوي رغم كل اللي عاملها
وقفت جنبه وعبدالله حط أيده على وسطي وانا كمان
( الزعيم ببرود) تصدق تأثرت
( عبدالله ببرود) تصدق كنت فاكرك من غير قلب
( الزعيم بغضب) اخلص يا عبدالله فين الورق
( عبدالله بغضب) الورق فى النيابه العامه علشان انت اخرتك النهارده
( الزعيم ببرود) تصدق خوفت انت هنا لوحدك
( عبدالله ضحك بصوت عالى جدا) بجد احمد ميار
وقف احمد ميار جنب عبدالله
( الزعيم بعدم فهم) انا مش فاهم حاجه
والله ولا انا يا استاذ مجرم
دخل خالد ومعه قوه قبضت على كل رجال الزعيم و الزعيم
وانا وعبدالله وخالد وأحمد وميار لسه واقفين
وانا قسم بربي مش فاهمه حاجه
( ميرفت بهدوء) عبدالله
وضعه قبله على جبينه
( عبدالله بحنيه) اسف اقسم بالله اسف كل اللي حصل كان غصب عني سامحني
( ميرفت ) انا مش فاهمه حاجه
( عبدالله) احكيلك كل حاجه لكن تعالي نرجع البيت
رجعنا البيت فى شقه جدو كل العيله موجوده واسراء وخالد وأحمد وميار
الكل قاعد وعبدالله وقف
فلاش باك
قبل ما عبدالله يقول ل العيله على موضوع جوزه من ميار با اسبوع
فى مكتب مدير الأمن
يجلس عبدالله وأحمد وخالد وميار أو بمعني اصح
الضابط ميار
أنت تقرأ
حيره
Mystery / Thrillerكيف لا احب قلبا تراني في كل حلاتي جميلًا انني كنت في حيره بين قلبي وعقلي ولكنني احببتك ♥︎
