His Plaything

CHAPTER V-SNACKS

FRITZ POV

Kasalukuyan ka ANNA ming nandito ngayon sa opisina ng lalaki. Nakaka boring dito, wala akong ginawa kundi umikot sa kabuohan ng opisina niya. Paminsan minsan naman ay uupo sa sofa na nandito o kaya naman tatayo sa pagkaka upo sa sofa.

"Hon, I'm bored." I tilted my head to face him.

Hindi naman ito kumibo at iniabot lang ang isang laptop na naka lagay sa drawer ng table nito. Kinuha ko naman ito at bumalik sa sofa.

Binuksan ko ang laptop na bigay ng lalaki bago nagopen ng facebook. Wala namang bago.

Scroll dito..

Scroll doon..

Like dito..

Like doon..

React dito..

React doon..

Nakakaboring naman. Wala namang magandang naka post sa facebook eh. Inayos ko ang upo ko tila nagiisip ng pwedeng gawin para di maboring.

Bigla akong napa lingon sa pinto ng bigla itong bumukas ng padabog.

"Ma'am Vanessa, hindi po kayo pwedeng pumasok diyan." sabi ng secretary ni Massimo habang hinahabol ang babae.

Naka suot ito ng maikling fitted black dress na labas ang cleavage nito. Pag sinabing kong fit, hapit na hapit. As in isang maling galaw mo lang tiyak na kita na ang pinakatago tago mo.

Umangat naman ng tingin si Massimo sa harap niya at bumungad ang babae sa kanya. Dumilim naman ang expresyon ng mukha nito bago ibinalik ang tingin sa ginagawa.

"What are you doing here?" he coldly asked the lady habang hindi ito tinapunan ng tingin.

"Babe, I've been waiting for your call. Hindi mo na ako binisita ulit." Malanding nagpapababy na sagot ng dalaga.

"I don't have time." tipid na sagot nito bago ito tumingin sa gawi ko without mobing his head.

Biglang nagtama ang mga mata namin kaya napabaling ako agad sa laptop na na sa harap ko. Nagkunwaring busy pa din sa laptop habang ang tenga ko naman ay sumasagap ng pinaguusapan nila. Tsismakers tayo mga beh! Di charot lang. Gusto ko lang malaman kung magka ano-ano sila ng babae.

"Who's her?" tanong ng babae.

Tumingin siguro ito sa gawi ko ng tumingin sa akin ang lalaki. Kaya naman umangat ako ng ulo. Ganoon na lang ang gulat sa mata nito. Bakit parang nagulat siya? Anong meron.

"She's my wife." tipid na sabi ng lalaki.

“WHAT?!” She scoffed.

“Come on babe, you’re joking. Right?” medyo natatawang tanong ng babae, but theres this annoyance in her voice.

“No.” Tipid na sagot ng lalaki.

“If you don’t have anything to do or say here, you can go.” Sabi ng lalaki.

“What?! You’re just going to ignore me ‘cause of this.. This random sl*ut” she pointed at me.

Biglang dumilim ang mukha ng lalaki, at kung nakakamatay lang ito baka nakabulagta nanitong babaeng si Vanessa kuno ang pangalan.

Biglang hinawakan ng lalaki ang braso ng babae. And she winced in pain. And I can see that shock and fear in her face. Ngayon niya lang rin ata nakitng ganito ang lalaki.

“She’s not a slut.” May diing sabi ng lalaki bago binitawan ang braso ng babae.

“LEAVE!” pasigaw na sabi ng lalaki kaya naman dali dali itong lumabas ng opisina niya.

And the room was filled with silence.
_____________
Kalahating oras na rin ang lumipas matapos ang nangyari kanina. Kahit gusto kong tanungin ang lalaki ay nanatiling tikom ang bibig ko. Baka mamaya galit pa ito kaya nanahimik na lang ako.

As I scroll on the laptop he gave me earlier. Nakaramdam ako ng pagtabi sa akin. Kaya naman umangat ang tingin ko sa lalaki. He then let out a heavy sigh.

“Y-you okay?” I stuttered. Ako na ang naunang magtanong parang nahihirapan siyang mauna.

I didn’t hear an answer instead he nod.

“I should be asking you that.” Mahinahong sambit ng lalaki and I just received a heavy sigh.

“Why did you tell her I’m your wife?” kunot noong tinanong ko ang lalaki he chuckled.

“’Cause she always come here and disturb me?” natatawang sagot ng lalaki.

I just sigh.

Would I get myself in a messy love triangle situation? If that time comes, I don’t know.

I closed his laptop and faced him.

“Let’s grab some snacks.” Ngiting sabi ko sa lalaki.

“I’ll call delivery?” tanong nito ng naka ngiti.

“No! Let’s go somewhere.” Sambit ko sa lalaki bago ako tumayo at hinila rin siya patayo.
I saw a smile formed in his face. Sa iilang linggo na magkasama kami, ito ang kauna unahang nakita ko siyang ngumiti. He was always serious and all. Puro business ang inatupag, wala man lang happy time.

Habang naglalakad kami rito sa hall ay napapatingin na lang sa amin ang mga staff niya. E bakit nga ba naman sila hindi mapapatingin? Sino ba namang tao maglalakas loob na hilahin itong lalaki na ito at kung saan saan dalahin.

Nang marating namin ang parking lot ay sumakay na kami agad sa kotse niya. Ako yung na sa driver’s seat, tapos siya naman yung na sa front seat. Inilahad ko ang kamay ko sa harap niya na tila may hinihingi sa kanya.

“You can drive?” kunot noong tanong ng lalaki.

“Hmnn-hmnn.” Malawak na ngiti ang ibinigay ko bago tumango tango.

He sigh before giving me his car keys.

“Seatbelts.” Pagpapaalala ko sa lalaki at agad naman niyang inayos ang seatbelt niya.

“Hey, drive slowly.” Sabi nito. Tila may kaba sa boses niya. And I just nodded.

Habang tinatahak namin ang national highway. Binasag nito ang katahimikang bumabalot sa aming dalawa.

“Where to?” tipid na tanong nito.

“Somewhere.” Ngingisi kong sagot. Kaya naman medyo kumunot ang noo nito.

“Have you tried streetfoods?” I asked him. And he just shook his head. Kaya naman tumango tango na lang ako.

Sa bagay, ano nga ba ieexpect ko sa taong napaka yaman. Isipin mo nga, binili niya ako sa auction sa 150 million pesos tapos hindi ka pa magtataka kung never nito maranasan kumain ng streetfood.

Lumipas ang ilang minuto ay dumating kami rito sa tapat ng park  Maraming nagtitinda ng streetfood sa di kalayuan mula dito. Walking distance lang.

“Tara!” aya ko sa lalaki bago bumaba ng kotse. Agad rin naman siyang bumaba.

Hinawakan ko ang kamay niya bago kami naglakad papunta sa mga nagbebenta ng streetfoods. Nagpatualon lang naman rin ang lalaki. I didn’t say any word.

Nang matapat kami sa isang aleng na nagbebenta ng streetfood ay agad ko itong binati.

“Nanang Lora! Kamusta ka ho?” bati ko rito sa may kaedarang manang na nagtitinda ng streetfood.

“Nako! Anna, ikaw na ba yan? Nako mabuti naman ako. Ikaw ija?”

“Okay lang po ako Nanang.” Ngiti ngiting sambit ko.

Kumuha ako ng dalawang malalaking plastic cup at nilagyan ko ito ng tig limang kuwek-kuwek at samping fishballs.

“Spicy or sweet?” Baling ko sa lalaki.

“Both.” Tipid na sambit ng lalaki.

Nangmalagyan ng sauce ay nilagyan ko na rin ng tig isang stick ang cups bago ibinigay sa lalaki ang isa.

Agad naman akong kumain dahil namiss kong kumain dito. Masasabi kong sa lahat ng nakainan ko ng streetfood ay sa kanya ang pinaka masarap. Napa tingin ako sa lalaki, hindi pa ito kumakain. Kaya tinuhog ko ang isang kuwek-kuwek at akmang isinubo ito sa kanya. Kaya naman mesyo lumukot ang mukha nito.

“Just try it. One bite won’t hurt, would it?” sabi ko sa lalaki

Kaya naman ngumanga ito at isinubo ko ang kuwek-kuwek sa kanya. Nang malasahan ang pagkain ay tila nag iba ang expresyon ng mukha niya at tipid na ngumiti.

“It’s delicious!” bulalas ng lalaki kaya naman medyo natawa ako rito.

“Dito ako madalas kumain ng street food. Kaya madalas rin ang punta ko rito noon. Isa pa, di naman porket laking may kaya kami e hindi ako sumubok ng mga ganitong pagkain.” Kuwento ko sa lalaki habang siya naman ay tatango tango.

Naubos na niya yung nasa plastic cup na hawak niya kaya naman agad itong naglagay muli ng pagkain sa cup niya. Parang nasarapan nga siya sa street foods.

Nang matapos kami ay naglabas ng card ang lalaki at inabot ito kay Nanang Lora. Kaya naman nanlaki ang mata ko bago tumawa. Kaya ang ginawa na lang niya ay ibinalik ang card sa wallet niya.

“Hindi tinatanggap ang card dito. Cash. Ako na.” natatawang sabi ko sa lalaki bago iniabot ang pera kay Nanang Lora.

“Nako Ija! Sobra sobra naman ata itong binigay mo.”

“Itago niyo na po iyan Nanang Lora, sa inyo na po iyan. Tsaka lagi akong busog dito sa street foods mo e.” nagagalak na sambit ko sa kanya.

“Nako Anna, hulog ka talaga ng langit. Maraming salamat.” Pagpapasalamat naman nito bago ako tumango.

“Mauuna na po kami Nanang Lora. Maraming salamat sa pagkain.” Nakangiting paalam ko sa matanda.

Hinawakan kong muli ang kmaay ni Massimo bago tumungo naman sa kabilang direksyon.

“Doon tayo! May balutan doon. Kain tayo doon.” Sabi ko habang hila-hila ang lalaki.


Nang marating namin ang balutan, lumapit agad ako sa kilala kong magbabalot.

“Kuya Jay, limng balut nga po!” masayang turan ko sa nagtitinda.

“Oh! Anna! Ikaw pala. O eto, limang balut.” Sabay abot niya ng limang balut sa akin.

Iniabot niya sa akin ang limang pirasong balut at naka ngiti ko naman itong kinuha.

"Alam mo? Paborito ko itong balut. Lagi rin ako dito sa puwesto ni kuya Jay na magbabalut. Halika tikman mo ito. Pero, pikit ka muna habang kinakain mo ha." ngiting ngiti kong sambit sa lalaki.

"Bat kailangan pumikit?" takang tanong ng lalaki.

"Hindi mo kasi ma-aapreciate yung sarap nung balut kapag di mo kinain ng naka pikit. Susubo ko lang sayo." Pagpapaliwanag ko sa lalaki kaya naman pumayad na lang siya. Naka rinig pa ako ng mahinang tawa ni kuya Jay.

Habang nakapikit ang lalaki ay kinain nga niya ang balut. Kita sa expresyon ng mukha niya na nasasarapan siya sa lasa ng balut. Kita ko naman ang pailing iling na natatawang si kuya Jay kaya naman sinenyasan ko itong wag maingay.

Nang maubos ni Massimo ang balut ay siyang pagmulat naman nito.

"That was delicious. Tasty and savoury, also has this soup." ngiting sabi ng lalaki kaya naman nginitian ko siya.

"Can I eat another one? This time eyes open." ngiting sambit nito.

"Sigurado ka?" medyo nagaalangan na tanong ko rito.

"Yeah, something wrong?" tanong nito kaya naman mabilis akong umiling.

Habang kumakain ito ay bigla na lamang itong napa hinto. Titig na titig sa balut na hawak-hawak niya. Tila lumukot ang mukha nito kaya naman patago akong napa tawa.

"I-is this.. C-chick embreyo?" medyo nauutal na tanong ng lalaki. Tumango lang ako habang kain kain ang pang apat na balut.

Kita sa mukha ng lalaki ang lukot nitong kilay, na tila nagpproseso sa utak nito kung anong kinain niya. Nakakailang lunok na rin siya ng laway tila nandiri sa kinain nito.

"Kuya Jay! May mineral water ka ba diyan?" tanong ko sa magbabalut at inabutan naman niya ako ng mineral water.

"Here, inom ka ng tubig." binigay ko ang mineral water sa kanya bago kinuha ang balut na hawak nito.

Agad naman rin niyang kinuha ang tubig bago nilagok ito. Naubos niya yung mineral water.

"Can we go now?" medyo sumeryoso ang mukha nito pati ang tono ng boses nito.

"Sandali lang ubusin ko lang ito." sagot ko habang puno ang bibig ng balut.

Nang maubos ko ay agad na himingi ng mineral water kay kuya Jay.

"Kuya itong bayad." abot ko bago ako nakaramdam ng humila sa kamay ko. Si Massimo.

"ANNA SOBRA ITO." sigaw pa niya.

Hindi na ako naka sagot dahil sa medyo malayo na rin kami sa puwesto niya.