Tam 4 saatin ardından doktor ameliyathaneden çıktı ve yanıma geldi. Anlamazca baktım suratına. Anlamış olacak ki o dünyamı başıma yıkan cümleyi kurdu.
"Dirençli ol kızım. Elimden gelenin fazlasını yaptığıma yemin edebilirim. İnan bana her şeyi yaptım kurtarmak için..." Buradan sonrası vızıltı gibi geldi. Her şey bitmişti. Dünyam, hayatım, babam gitmişti. Ölmüştü. O artık yanımda olmayacaktı. İlk aşkımı kaybetmiştim. İlkler unutulmaz. Seni asla unutmayacağım. Asla.
"Haruuuuunnnn!" Arkamdan annemin bağırışları. İçimde sönmek bilmeyen yangın. Dinmek bilmeyen acı. Kalbimde o hançer. Sızı. Geride bunları bırakmıştı. Arkasında 3 çift gözde yaş, kalpte ağrı bırakmıştı.
Sesler, bağırışmalar, ismimin seslenilmesi bayıldığıma işaretti sanırım. Birden yere düştüm. Kafama ağrı girdi. Sanırım yere sert düşmüştüm kafamı vurmuştum. Allah'ım al bu canımı babam yoksa ben yaşayan bir ölü olurum. Bu yüzden al canımı Allah'ım.
➿3 Yıl Sonra➿
Annemle birlikte Sude'ye gidecektik. Kendisi 3 hafta önce evlendi. Ben de 2 ay önce. Benim 2 tane oğlum var. Berk ve Cenk. Onun da 1 kızı var. Alina. Sude'nin evine geldiğimizde kapıyı çaldım. Açıp dişlerini göstererek içtenlikle gülümsedi. Ben de aynı şekilde gülümseyip eve girdim.
"Berk ve Cenk nerde?" sordu.
"Babalarının yanındalar canım. Alara gil geldi mi?" dedim.
"Geldiler de ben saklıyorum. Gelmediler abla." dedi gülerek.
"Hahaha çok komik. Alina'm nerde benim?" dedim gözlerimi evin içinde gezdirerek. Sonra Sude'ye şüpheli bir bakış attım.
"Onu da mı salladın yoksa?" diyip kahkaha atmaya başladım. Yastık fırlattı.
"Uyuyor. Sabah erkenden kalkıp uykumuzun içine etti. Uykumuzu kaçırdı. Şimdi de kendisi uyuyor. Cadı." diyip gülümsedi. Ben de gülümsedim.
İkimiz de babamın ölümünden 2 yıl sonra evlendik. İlk ben evlendim. İki çocuğum oldu. Berk 1 yaşında. Cenk ise henüz 6 aylık. Ömer ve kayınvalidem Cenke bakıyor. Ben de hazır kayınvalidem evdeyken Sude'ye geleyim dedim. Sude'nin evinde 3 saat oturup kalktık. Eve gittiğimde kayınvalidem gitmişti. Cenke baktım. Mışıl mışıl uyuyor bitanem. Yanağını öpüp Ömere baktım. O da uyumuş. Hem de Cenk le koyun koyuna. Kıkırdayıp mutfağa girdim. Yiyecek bir şeyler hazırlayıp onları uyandırdım. Cenki uyandırmadım. Ömer'i sesleyip mutfağa girdim. Yemek yiyip odaya geçtik. Yatağa uzandım. Ömer de yavaş yavaş yaklaşıp üzerime çıktı. Üst dudağımı emmeye başladı. Geri çekilip uyumak istediğimi söyledim. Yanıma uzanıp belime sarıldı.
Uyandığımda Ömer yanımda yoktu. Cenke baktım. O da yoktu. Yatağımdan kalkıp Berke baktım. O da yok! Lan?! Nerde bunlar?!
Ömer'den
Elife baktığımda mışıl mışıl uyuyor olduğunu gördüm. Aklıma yürüyüşe çıkma fikri geldi. Uyuduğu için çocukları alıp çıktım. Yarım saat sonra telefonum çaldı. Güzelim arıyor. Açtım ama konuşmaya fırsatım olmadan Elif telaşla konuştu. Gözlerimi devirdim ve konuşmasını bitirmesini bekledim. Bittiğinde konuştum.
"Bitti mi? Güzel. Hayatım yürüyüşteyiz. Sakin olsan? Kaçırılmadık. Birazdan döneriz." diyip konuşmasını bekledim. Konuşmadı.
"Elif?" dedim şüpheyle. Düşündüğüm şey olmasın. Annemlerin eve koşup çocukları bıraktım. Aynı hızla eve koştum. Eve geldiğimde kapı açıktı. Yerde Elif'in telefonu vardı. Kahretsin. Allah belanı versin Okan. Elif'i kaçırdı.
Elif'ten
Gözlerimi aralayıp bulunduğum ortama baktım. Burası kocaman bir depoydu. Neler oluyor? Neden buradayım? Kim getirdi beni buraya? Ve neden ellerim bağlı? Ayaklarım da...
O sırada içeri birisi girdi. Gözlerim bulanık görüyordu. Kırpıştırıp tekrar baktım. Siktir! Okan ya la bu? Allah kahretsin. Lan ben daha yeni bunun babasını kaçırttım. Eşek sudan gelinceye kadar dövdüler adamı? Şimdi diyeceksiniz ki o adamın ne suçu vardı? E benim babamın ne sucu vardı? O beni kurtarmaya geldi. Okan iti de ilk aşkımı vurdu. Öldürdü onu. O benim tek dayanağımdı. Çok zor toparlanmıştım. Çok zor...
Her neyse diyip Okan itine baktım. Bana bakarak sırıtıyordu. Ben de sırıttım. Şaşırdı. Gözle görülür bir şaşkınlıktı bu. Salak. Yanıma gelip çenemden tuttu sertçe. İğrenerek baktım suratına. Ondan ciddi anlamda iğreniyorum. Piç!
Ben bunları düşünürken bir şeyler mırıldanıyordu. Dinlemedim. Babam aklıma gelmişti. Onu öldürüşü. Ben de geçtiğimiz hafta onun babasını öldürttüm. Babamın adamları sayesinde. Babam...
Bu kelimeyi duyunca içimdeki yangın körükleniyordu. Fazlasıyla. Çenemi bırakıp yandaki masaya ilerledi. Çekmeceden bir tane şırınga çıkardı. İçine bir ilaç çekti. Geri zekalı. Beni öldürecek.
Ömer'den
4 saat olmuştu. Nerdesin sevgilim? Nerde? Cenk hiç durmadan ağlamaya devam ediyordu. Malum mu oldu ne oğluma? Kucağıma alıp yüzüne baktım. Annesi kılıkılı. Onun kadar güzel masum suratı vardı. Yanağını öpüp anneme verdim. Kucağımda durdukça bana Elif'i hatırlatıyordu. Kenara çekilip ağlama başladım. Elif'im... Nerdesin?..
Bölüm nasıldı yorum yapar misniz yorum olunca motive oluyorum ve böyle şeyler ortaya çıkıyo
Şimdi Elif'i öldürüp final mi yapım yoksa devam mi edem napam? Yorum yapın lütfen...
Öpüyorum...
Okuyan herkese çok çok çok teşekkürler. Sizi seviyorum...
