DELİKANLI

Eskiler tekrar eder

Multimedya : Aydınlık Örgütü Amblemi

Sıla 'dan

Şarki bittiğinde utancımdan başımı kaldıramıyordum.Hayatımda ilk defa bu kadar insanın karşısına çıkmanın verdiği rahatsızlığı tüm bedenimde hissediyordum.Başımı biraz kaldırıp Selim 'e baktığımda elinin teki yarasının üzerinde ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu.Ağrıları olduğu çok belliydi ama belli etmemek için çok çabaladığını anlayabiliyordum.Yanına gidersem herkes onun neden bu halde olduğunu anlayacaktı.Gitmessem içimde ki sıkıntı beni bitirecekti sanırım.Gözlerimi kapatıp alkışlara aldırış etmeden Selim 'e yaklaştım.Gözlerimi gözlerime odakladığında vücudumun alev alacağını hissetsemde yaralarının üzerinde duran elinin üzerime elimi koyup tuttum.Selim 'le aynı anda başımızı eğip selam vericektim ki ben eğilirken Seli'min engellemesiyle başımı sertçe çevirdim.Çatılmış kaşları ve sinirden belirginleşmiş olan kasları gözümü korkuturken hiç belli etmemeye çalışarak gözlerine gözlerimi kilitledim.Gözlerinde hissettiğim korku , sevgi , acıma duyguları bedenimi ele geçirmişti.En çokta acıma duygusunu yüzündeki hatlardan anlayabiliyordum.Kaşlarımı çatıp ''Bana acıma '' dedim sert bir şekilde.Ne olduğunu bilmesemde bana acıyordu.Sebebsiz yere bana acıyordu.Onun gözünde acınıcak bir kız olarak kalmıştım.En son istediğim buyken ona bu hissi aşılamıştım.Elimi ellerinden sertçe çekip gidiyordum ki kolumu kavrayan sert bir elle hızla yürümeye başladık.Kolumda hissettiğim büyük acıyı hissedince istemsizce ''Kolumu acıtıyorsun '' dedim.Bağırmamı hiç umursamayan Selim beni çekiştirerek yürümeye devam ediyordu.Bende peşinden tam anlamıyla sürükleniyordum.Bana acımasını içime sindiremiyordum.Onunla gitmek en son istediğim şeydi şuanda.Ama ona karşı gelemiyordum.Salonda ki şaşkın bakışlar arasında sürüklenerek konferans salonundan çıktık.Selim 'in kolumu sıkarak çekiştirmeleri arasında okuldan dışarıya çıktığımızda artık daha dayanamayacağımı anlayıp cesaretimi ve tüm gücümü toplayıp elinin arasından kurtuldum.Yüzünü sertçe dönüp bana bakarken ''Yeter artık '' dedim.Çatık kaşları dahada çatılırken içimde biriken korku cesarete dönüşmüştü.Bende Selim 'i taklit edip kaşlarımı çattım ve tüm sinirimi Selim 'in üzerine yolladım.

''Yeter artık Selim.Beni istediğin gibi haraket ettiremezsin.Sen kimsin de benim hayatıma karışabiliyorsun.Bana sebebsiz bir şekilde acıyarak bakmandan bıktım.Acınacak durumda değilim ben anladınmı.''

İçimde birikmiş olan tüm sinirimi Selim 'e boşaltmışken içimde bir huzursuzluk oluşmuştu.Benim tüm bu anlattıklarıma karşı Selim 'in hala susuyor olması cok sinir bozucuydu. ''Birşey söyle.Susma lan susma '' diyerek bağırdım.Bahçedeki herkesin gözü bizim üzerimize dönerken ben kimseyi umursamıyordum.Gözlerimi Selim 'in ateş içinde yanan gözlerine çevirdim.Dudaklarını hareket ettirip birşeyler söyleyecekti ki arkamda duyduğum sesle vücudum buz kesmişti.

'' Sıla ''

Selim 'den

Neden böyle birşey yaptığım hakkında hiçbir fikrim yoktu fakat onunla yanlız kalmak istiyordum.Yaralarımın ağrısına aldırış etmeden onun bağrışlarını dinlerken söylediği kelimeleri hazmetmeye ve sakin kalmaya çalışşamda fazla başaralı olamamıştım.Tam konuşacaktım ki karşımda gördüğüm çocuğun ''Sıla '' demesiyle aralanmış dudaklarımı tekrar kapattım.Çocuk yanımıza yavaşca gelip Sıla 'ya sarılınca bir adım geriledim.