༶•┈┈⛧ тϋякιує кєη∂ιηє gєℓ ⛧┈┈•༶

203 26 36
                                    

Okullar açıldı
Hepimize girdi
Geçmiş olsun bize
Yb atam gene
İyisiniz YİNE

Yorum sayısı: 30 (ama saçma olmıcak.)
Görüntülenme: 50

Saatin 15:20 olduğunu fark etmiştim. Kantine giderken telefonumu, anahtarımı ve 20 TL alıp 4. kata doğru çıkmaya başlamıştım. (Kantine en üst katta)

TÜRKİYE'NİN
kırmızı olan gözlerinden

4. Katta gelmiştim. Bir tane tost bir tane de küçük limonata lardan almıştım 9 TL tutmuştu. Para üstüme alarak köşeye geçecektim ki.... Her tarafın dolu olduğunu fark etmiştim. Ondan dolayı aşağı doğru inmeye başlamıştım. Vardığımda gözlerim boş bir yer aranıştı. Ama tek boş olan yer kardeşlerimin oturduğu yerdi. Ben de onların yanına gitmiştim. Onların yanına oturduğumda nedense hafiften gülümsemişlerdi. Sonra...

🇰🇿: AFİYET BAL ŞEKER OLSUN!!! 🍯🍬

Diye bağırarak yemeye başlamıştık.

Yemeğimi bitirdikten sonra peçete ile önce ağızımı sonra elimi silmiştim. Peçeteyi ve şişeyi alıp çöpe atmıştım. İkinci kalkan ben olmuştum.

ᑲᥱᥒძᥱᥒ 𝗼̈𝗻𝗰𝗲 𝖐ı𝖗𝖒ı𝖟ı 𝓿𝓮 ᴜ̈sᴛᴜ̈ɴᴅᴇ ₛₐᵣı 𝔶𝔲𝔳𝔞𝔯𝔩𝔞 𝖻𝗂𝗋𝗂 ƙαʅƙɱıʂ̧ƚı.
Benden önce kırmızı ve üstünde sarı top gibi biri kalkmıştı.

Kırgızistan ilk bitiren diye. Sonra odama doğru yol almıştım.

Odama geldiğimde anhtarımı cebimden çıkartıp odama girmiştim o sırada Yunan denilen kişi uyuyordu. Matematik ödevimi yapmaya başlamıştım.

Yaklaşık 2 saat sonra ödevim bitmişti. Yunan yaklaşık 30 dk önce arkaşlarıyla konuşmak için aşağı inmişti. Bu bilgiyi ne yapıacaksam artık. Benim işlerim olduğundan ya da artık yalnızlık hisse(demediğimden)tmediğimden gitmemiştir. Matematik ödevim sen sonra NATO ve ülkem hakkında dosuları çıkartıp çalışmaya başlamıştım.

Yaklaşık 30 dk sonra Yunan geldi bi şeyler geldi söyledi falan söyledi. Ben de doğal olarak dinlemedim 'hehe' diyerek çalışmalarıma devam ettim.

Saat 8:30'ta (akşam) her işimi yaptığımdan dolayı mola vermeyi karar vermiştim. Kapı anahtarımı alıp odadan çıktım.

𝑶 ᏴᎬᎽᎪᏃ ᎷᎪᏙᏆᏞᏆ hׁׅ֮ɑׁׅᝯׁ̧֒ іşᥲrᥱ𝗍і 𝑜𝑙𝑎𝑛 ᵏᶦˢ̧ᶦ ᘉᘿᖴᘿS αℓ∂ıк¢̧α ძმႹმ 𝐝𝐚 ᖶᓰᖽᐸSᓰᘉᓰᖻᓍᖇᑘᘻ. Ꭶ̧Ꮼ ᗩᑎ ᗪᗩ 𝕾̧𝖎𝖒𝖉𝖎𝖑𝖎𝖐 ᖇඞᕼඞƮıᙏ.

(O beyaz mavili haç işareti olan kişi nefes aldıkça daha da tiksiniyorum. Şu an da şimdilik rahatım)

Ve 1 kat aşağı inip bahçeye inmiştim. Dışarı soğuk olduğundan doloyı çok kişi yoktu. Ben de herhangi bir bankta oturup yıldızları izliyordum. Bir süre sonra yanıma birisi gelmişti.

🇷🇺: TÜRKİYE!

🇹🇷: Uuhhhh... Merhaba Rusya. Nasıl yardımcı olabilirim?

🇷🇺: Akşam yemeği için.

🇹🇷: Saat 10'u geçmedi mi?

🇷🇺: Saat 9. 1 saatimiz var. Uzun süredir zaten mutsuzsun biraz takılalım dedim.

🇹🇷: Bu işin ucunda bir şeyler kesin olarak varda
...
Neyse zaten sıkılmıştım. Gidelim.

🇷🇺: :D

Okulun içerisine girmiştik. Rusya nedense mutluydu. Bir şeyler olduğunu kantınıydı bu. Ama umursamamıştım. 

4. Kata çıkmıştık. Yemeklerimizi alıp en köşeye geçmiştik.

🇷🇺: Bak bir sorun yok sadece sürekli yalnozım ve tek ardaşık sensin...

🇹🇷: Belarus, Çin, Moğolistan, K. Kore, Afganistan ve bazı Afrika ülkeleri?

🇷🇺: Belarus git gide beni sevmemeyi hatta kin beslemeye başladı.
Çin zaten asla benim arkadaşım olmadı sadece iş için yardım etti.
Moğolistan her zaman benden nefret etti. Sadece korktuğından seviyormuş gibi davranıyor.
K. Kore aklına nerden geldi bilmiyorum.
Afganı aynı sen ve Suriye gibi düşün.
  Ve o 'bazı Afrika ülkeleri' sadece Amerika'dan nefret ettiklerinden dolayı... Yani...

Nedense elimRusya'nın omzuna koymuştum.

🇹🇷: Tamam... Anladım.  Anladım. Şimdilik sadece yemeklerimizi yiyelim. Sonra bunları dersler komple bitince konuşuruz.

dedim.
Kafasını evet anlamında sallamıştı.

Yemeğimi tam bitiremedim.  Hemen doymuştum. Eğer daha fazla yersem kusabilirdim.

Rusya yemeğimi hepsini 10 dk yemişti.

Eskiden ne güzeldi en hızlı yiyen kazanır oynardık. Ve çoğunlukla ben kazanırdım. O günleri özlemiştim.

🇷🇺: Sen eskiden daha mıtlu be sevecendin... 𝘕𝘦 𝓪𝓻𝓪 𝚐𝚒𝚝𝚝𝚒𝚒𝚒𝚒-

...     ...    . . .   . . . . . . .  .  .. . . . . .  .

𝘿𝙪𝙮𝙢𝙪𝙮𝙤𝙧𝙪𝙢 𝓰𝓸̈𝓻𝓶𝓾̈𝔂𝓸𝓻𝓾𝓶.

Ölüyor 𝘮𝘶𝘺𝘶𝘮?

ყσƙʂα 𝚐𝚎𝚛𝚒 𝑚𝑖 𝒅𝒐̈𝒏𝒖̈𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎?

𝗔𝗿𝘁ı𝗸 𝘤𝘦𝘷𝘢𝘱𝘴̧𝘢𝘵ı 𝕙𝕒𝕥ı𝕣𝕝𝕒𝕪𝕒𝕞ı𝕪𝕠𝕣𝕦𝕞.

єνιмє 𝓭𝓸̈𝓷𝓮𝓶𝓲𝔂𝓸𝓻𝓾𝓶.

𝑨𝒓𝒕ı𝒌 𝑏𝑢 𝘴𝘰𝘯 ოմ?

𝑲𝒐𝒓𝒌𝒖𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎...

( Rusyanın en son yazdığı: Ne ara gittiiiii-)
Devamı:

Duymuyorum görmüyorum.

Ölüyor muyum?

Yoksa geri mi dönüyorum?

Artık cevabı hatırlayamıyorum.

Evime dönemiyorum.

Artık bu son mu?

Korkuyorum...

Rusya'nın Maviş gözlerinden:

Türkiye birden yere yığılmıştı... Türkiye Türkiye diyerek çığlık atıyordum. Ardından reviveler kardeşleri ve bazı kişiler gelmişti. Acaba gıda zehirlenmesi mi yaşamıştı?

Yaklaşık bir saat sonra reviveler Türkiye'nin olduğu yerden çıktılar.

Revive:  Hastamız ufak bir atak geçirmiş şu an iyi ama anlaşılan çok uyuyamadığından dolayı şu an uyuyor.

Demişti.

Bu bizi hafiften sakinleştirmişti.

. . .

Devam edecek.

Sınavlar bize girecek.
Çok kafileye yaptın bölümü
Nazarım deyecek
Deydi bile püü

Neyse ark olarak hadi size kıyak geçtim attım. UwU

Görüşürüz Canlar.

Kelime Sayısı: 670

^°CH Yurdu°^Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin