NAMJOON
Hyungum beni okuldan almış eve gidiyorduk ama aramızda resmen ölüm sessizliği vardı önceden hep gülüşerek yada birbirimize şakalar yaparak giderdik eve ama bugün öyle değildi ve aramızın neden böyle olduğunu anlamam lazımdı yoksa bütün günüm benimde hyungumu düşünerek geçiyorduk .
Yarım saatin sonunda hiç konuşmadan eve gelmiştik "namjoon sen üstünü değiştir gel bende getirdiklerimi hazırlalayım" "olur hyung" demiş yukarıya çıkmıştım hem yemekte daha rahat olurduk çünkü öbür türlü ikimizdende ses çıkmayacaktı hızlıca üstümü değişmiş ve yoongiye eve geldim diye mesaj atmıştım oda merak ediyordu neler olduğunu ben üzgün olunca onunda modu düşmüştü biliyorum geldiğim hızda aşağıya inmiştim bir dakika bile durmak istemiyordum çünkü mutfağa geçince hyungum aldığı kızarmış tavukları ve kolaları yerleştirmiş beni bekliyordum sandalyeye oturup geldiğimi belirtmiştim sessizce yemek yerken dayanamamış " hyung ne sıkıntın var söylermisin artık" "birşey yok demiştim zaten sana" "bence var çünkü önceki gibi konuşmuyorsun benimle seninle yoonginin maç öncesi biraz tartışmıştık o zamandana beri mesafelisin bana" "mesafeli filan değilim sen yanlış anlamışsın yorgunum sadece " "yorgun olsan bile benimle vakit geçiridin hyung" dayanamamış sandalyeden kalkarak yanına gelmiştim ellerinden tutarak yanına çömeldim " demi hyung ilgilenirdin benimle sıkıntını paylaş lütfen " sadece gözlerimin içine bakıyordu birşey diyecek gibiydi ama " çünkü kardeşimi paylaşmak istemiyorum" ama ben söylemiştim demi biliyordum böyle olacağını onun yanından ayrılacağım diye böyle yapıyordu "eninde sonunda beni yanlız bırkacaksın bu evde biliyorum" " öyle birşey olmayacak hyung ben evlenmiyorum ki daha hep senin yanında olacağım boş yere üzüyorsunun kendini" " boş yere değil o kedi kılıklı ayıracak seni benden" "hyungum ya ayrılmam senden " "gerçekten mi" hımm düşünüyorum da belli bir süre yani ama bunu senin bilmene gerek yok hyung yoksa daha çok kızarsın "evet" "söz ver bak" "söz hadi lütfen eskisi gibi olalım" "eskisi gibiyiz zaten ben sadece yanlız kalıcam diye korktum " "korkma hyung sana birisini bulurum ben" " sen benden daha kıskançsın namu sevgilimide döversin sen" yani yapmayacağım şey değildi kanımızda var sanırım bu " bakarız orasına canım onu benden daha çok seversen tabikide pataklarım " demiş iyice sarılmıştım ona çünkü kırgın yada küs kalmamızı hiç sevmiyordum o benim canım hyungumdu " hadi yeter sırnaşma artık yemeğini ye" "doydum ben" "hiç birşey yememişsin " "yedim bak" diyerek tabağımı göstermiştim elime telefonu alarak yukarıya çıkıyordum ki kolumdan tutulasıya kadar gidip kedişime haber vermem lazımdı ama " nereye kardeşim" "şey yukarıya" "nedenmiş" "jimingile birşey diyeceğimde" "peki sonra gelde film keyfi yapalım özledim" "tamamdır gelirim" demiş ve yukarıya çıkmıştım artık rahat bir nefes alırım hyungumla aramızda sorun kalmamıştı hemde yoongiyi kabul etmişti benden mutlusu yoktu.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
yoongi x namjoon
namjoon: sevgilim beyy bakarmısınız buraya
çok mutluyum
yoongi: geldim güzelim
nedir bakalım bu mutluluğun
namjoon: tabikide hyungumla sorunumuz çözdük
yoongi: neymiş bakalım sorunu
namjoon: bence tahmin edersin
yanlız kalmaktan korkmuş onu bırakıp seninle kalıcam zannetmiş
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Will you be mine ( NAMGİ)
FanficBilinmeyen bir numaradan gelen mesajla hayatınızın aşkınızı bulacağınızı bilemezdiniz ki aynı şey namjoon içinde geçerliydi. uke: namjoon seme: yoongi yan shipler: taekook - jihope