ırondad Mi? O Starki Gördüğüm Yerde Üstüne Kusucam

1.bölüm

Tam evden çıkmış gidiyorken arkamdan ismimin seslenilmesiyle sinirle gözlerimi kapattım başladık gine.

"La hüsnü"

"He buyur dayı."

"Oğlum şu bizim erkan gine ne haltlar yiyor sen şunu bir getirsene yanıma gine kaçtı bu heralde beni dinlemiyor eşşeoglueşşek."

Hüsnü içinden sabır diledi.

"Ya remzi amca yeter artık adam üniversiteye gitti gidip izmirdeki adamı ben sana nasıl getireyim. Ayrıca adam kaçmadı senin kaçtı dediğin okula gittiği zamanlar remzi amca Allah aşkına sal şu çocuğu çocuk hakkında demediğin kalmadı ayrıca benide bir bırak ya kargo teslimatı yap der gibi benden torununu istemek nedir Allah aşkına ya."

"Edepsiz. Nerden nerelere geldik."

"Hayddaaa başladık gine"

"bizim zamanımızda böyle miydi biz saygıyı bilirdik siz anca büyüklerinize karşı gelin. Cık cık-"

"Gençlik bitmiş. Puahhahah"

"Birde lafımı kesiyor anan baban sana hiç terbiye vermedi mi çocuğum."

Kaşlarımı çattım onun bu sözlerine. kimsenin bana terbiye vermesine ihtiyacım yoktu benim. saygıyı bilmeyen insanlar saygı öğretmeye çalışıyordu.

"Öğretmediler remzi amca o sırada beni çöpün kenarına atmakla meşgulduler tüh önce öğretseler sonra bir kenara atsalardı keşke demi."

ters ters karşımdaki yaşlı adama baktım. Bilip bilmeden konuşuyorlardı beni adam gibi tanımıyorlardı ama ginede yargilayabiliryolar bu tam bir saçmalık

Adam ağzını açıp kapadı ne diyeceğini bilememisti. Daha sonra kaşlarını catip bir şey diyecekken arkamı dönüp binadan çıktım.

Ben hüsnü, hüsnü bakirci inşaatta çalışıyordum insanların gözünde şu sokaktaki serserilerden biriydim ama benim amacım serserilik değil yaşamak için ekmek paramı kazanmaktı. Neyse 20 yaşında bir gencin ellerinin neden nasır Tuttugunu sorgulamazdi kimse zaten neden bu çocuk inşaatta amele olarak çakışıyor diye sormazlardı beni yanlış anlamayın amele olmak kötü demiyorum ben işimi yapıp ekmek paramı kazanıyorum o da bana yetiyor zaten ama bende huzur istiyorum artık yargılayan bakışlardan yoruluyorum sadece bu bakışlardan kurtulmak istiyordum.

Ne olmuş yani ameleysem ben insan değil miydim ben alnımın teriyle ekmek paramı kazaniyordum isimden bugüne kadar bir kere olsun gocunmadim şükür basimi sokacak bir evim olmuştu gerçi bu gidişle ev sahibi dışarı aticakti maaşın çoğu kiraya gidiyordu. Gerisi de temel ihtiyaçlara harciyordu.

3.bakış açısı
Inşaata geldiğinde ona sinirle bakan bir adet azmi abiyle karşılaştı.

"Hayırdır azmi abi bir sıkıntı mı var?"

"Bu kaçıncı geç kalışin hüsnü ben sana demedim mi tam zamanında burda olucan diye gerekirse erken gel ama geç gelme."

Hüsnü kaşlarını çattı alt tarafı 3 kere geç kalmıştı o da mecburiyetten birinde aysel teyzeyi hastaneye yetiştirmek için di biri yorgunluktan uyanamamsiti zaten hastaydı o gün bu adama ne kadar anlatırsa anlatsın umursamiyordu ama bu adam neden ondan böyle nefret ediyor anlamış değildi.

"Abi senin derdin ne ya sanki her gün geç kalıyormuşum gibi konuşuyorsun."

"Lan bak bir de cevap veriyor defol lan burdan kovuldun."

Hüsnü sinirle yumruklarini sıktı.

"Al işini başına çal g**"

"Sen ne diyorsun lan saygısız"

"Bıktım be sizin saygınıza da sizede *****"

Adam çocuğun yanaklarını tutup ağzını topla diye bağırdı.

"Toplamazsam naparsın lan."

"Ulan ben seni-"

Hüsnü adama yumruk attığında lafı yarım kalmıştı bu pislik sürekli ona hakaret edip ezmeye çalışıyordu artık müsamaha göstermeyecekti buna

"Sen kimsin lan kimsin de bana saygıyı öğreniyorsun bıktım lan hepinizden köleniz miyim ben sizin arkamda duracak kimsem yok diye mi yapıyorsunuz bunu yeter lan yeter rahat bırakın beni ne zararım var lan size."

Adam sinirle çocuğu itip yumruk attı.

Hüsnü dengesini kaybedip yere düştü

"LAN SEN KIMSINDE BANA YUMRUK ATIYORSUN SERSERI."

Hüsnü etrafına baktığında insanların yardım etmek yerine izleyip video cektigini gördü. Kimse kalkipta kavgayı durdurmaya calismiyordu.

Bir tek cemil abi bu tarafa doğru geliyordu Adam tekrar ona yumruk aticakken cemil abi tutup geri çekti.

"Abi napiyorsun dur ya gencecik çocuklada kavgaya girmezsin ya genç bu çocuk kanı kaynar en ufak şeyde üstüne gidilmezki. "

"Cemil bırak beni haddini bildireyim şuna."

Adam cemilden kurtulmaya çalıştı Ama cemil abi bırakmadı. Adamı hünuden uzaklaştırdı.

"Yeter abi bak büyüğümsün kalbini kırmak istemiyorum ama bu çocuğu rahat bırak artık."

Azmi tam bir şey daha söyleyecekken bor bağırtı koptu.

"ABI DIKKAT EDIN CEKILIN!"

Çocuğun üstüne gelen taşı görünce ona doğru koştu iki adam ama yetişememiştiler tugla 20 yaşındaki o gencecik çocuğun kafasına düşmüştü genç adam kanlar içinde yere düştü.

Etrafı bir karmaşa doldurmustu herkes çocuğun yanına kosturdu.

Cemil abi hızla çocuğu kucağına aldı. Azmi abi ise arabanın anahtarını alıp arabaya kosturdu.

"Cemil koş benim arabayla gidelim."

İkisi arabaya binip çocuğu hastaneye yetiştirmeye çalıştılar.

Cemil nefretle sürücü koltuğundaki adama baktı.

"Degdimi şu gencecik çocuğun hayatıyla oynamana degdimi lan yarım saat be yarim saat çok muydu ömrünü çaldin lan çocuktan."

"Ben böyle olsun  istemedim-"

"SUS LAN SUS BU COCUGA ÇEKTIRMEDIGIN KALMADI VICDANSIZ."

Adam pişmanlıkla yola çevirdi bakışlarını ama son pişmanlık fayda etmiyordu.

Hastaneye gittiklerinde artık çok geçti o gün 20 yaşında bir genç hayata veda etmişti.

Kimsesiz di Hüsnü daha bir kaç gunlukken yapayalnız kalmıştı.
Şimdi ise kimsesiz ölmüştü.

Mezarına gelicek ne bir annesi ne de bir babası var di. Cemil abi de olmasa kimsesizler mezarlığına gömülecekti belkide.

Hüsnü son anında ne üzüldü ne de mutlu oldu belki bu yaşam savaşından kurtulurum diye umut vardı sadece aklından geçen son şey yaşarsa saat kalmamayi ummaktı. Eğer sakat kalırsa ortada kalırdı. Eğer eli kolum tutmayacaksam ölmek daha iyidir dedi kendi kendine çünkü o yerde sürünse kimse arkasını dönüp bakmazdı.

☆☆☆

Aslında ölümü farklı olucakti ama üşendiğim için değiştirdim yoksa çok uzardı jjdjsn ama bu da güzel oldu

Bölüm nasıldı sizce???

Hüsnü hakkında ne düşünüyorsunuz?

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum iyi günler🤗