Chapter 9 ~hello litle princess ~

92 6 11
                                    

Μεριά συγγραφέα

Εκείνη την νύχτα ο Charles δύστυχος βρέθηκε νεκρός η Isadora για πρώτη φορά αισθάνθηκε πως όλα τελείωσαν πως η ζωή της σταματισε εκει πλέον δεν ήθελε άλλο να υπερχει.Ο μονος λόγος που ήταν εδώ και μήνες...
ήλπιζε να τον δει και να του πει ποσό πολύ τον αγαπά να του πει πως θα αποκτήσουν ένα όμορφο κοριτσάκι την Pascale

Όλα είχαν καταστραφεί τελικά τα παιδιά είναι "κατάρα" για τους οδηγούς την f1 είχε την ίδια κατάληξη με τον φίλο του τον Jules τώρα το μόνο σίγουρο είναι πως θα είναι χαρούμενος εκεί όπου είναι βλέποντας το κορίτσι που αγάπησε όσο τίποτα άλλο σε αυτόν τον κόσμο να είναι χαρούμενο και ποσό μάλλον να έχει και ένα παιδάκι δίπλα της να της κρατάει συντροφιά

«Μαμά τώρα,τι θα κάνουμε; Πως θα ζήσω χωρίς αυτόν ; Πως; Πως; Πως;»

«Σσσσσσσς μωρό μου σσσσσσς πρέπει να σταθείς στα πόδια σου έχεις μια κόρη να μεγαλώσεις πρέπει να είσαι δυνατή και σαν μητέρα και σαν πατέρας πλέον στο πλευρό της με άκουσες;» Της είπε η μητέρα της και αυτή κούνησε το κεφάλι της κοίταξε στον ουρανό και είπε σιγανά

«Σαγαπω» χαμογέλασε πίκρα αφήνοντας τα δάκρυα της ελεθυερα να τρέξουν πάνω στα μάγουλα της τώρα είναι ξένοι ξανά μα αυτή την φορά με αναμνήσεις....


















Τι νόμιζες αγαπητέ αναγνώστη ότι θα τελείωνα το βιβλίο τόσο μακάβρια; Χαχα οχι η ιστορία συνεχίζεται

Isadoras pov

Έχουν περάσει δυο χρόνια από τότε που γεννήθηκε η μικρή μου Pascale και από τότε που έχω να δω τον Charles αυτό που θυμάμαι είναι μέσα σε ένα δωματιο να τον περιτριγυρίζουν μηχανήματα οι γιατροί δεν με άφηναν να τον δω γιατί στην κατάσταση μου μπορεί να παθενα κακό έτσι είπαν τότε...

«Μαμά θα πάμε στο πάρκο με τον θείο Carlos και την θεία Stephanie;» Με ρώτησε με την παιδική της φωνή η Pascale

«Ναι θα πάμε για αυτό Ελα να αλλάξουμε ρουχα» της είπα και άμεσος έτρεξε με τον Ivan κάνει πολύ παρέα και θέλει πάντα να πηγαίνουμε στο πάρκο όλοι μαζί (είναι ο γιος του Carlos και της Stephanie)

Έχουμε βγει από το σπίτι και έχουμε πάρει το δρόμο για το πάρκο εκεί ήταν και ο max με την κοπέλα του την Summer η οποία ήταν έγκυος σε δίδυμα

«Καλός τις κούκλες» είπε μόλις μας είδε

«max» είπε η μικρή και έτρεξε να τον αγκαλιάσει εγω τους χαιρέτησα και έκατσα στο παγκάκι δίπλα στην Stephanie

Η summer με τον max έχουν πάρει από το χέρι τα μικρα και παίζουν  στις κούνιες

«Isa  με τον Charles τι γίνεται; Σου έστειλε  κάτι άλλο;»

«Οχι δυο χρόνια τώρα δεν έχουμε ξανά μιλήσει τον είδα σε μια καφετέρια  να κάθετε με μια και αυτό ήταν δεν τον ξανά είδα»

«Σου λείπει;»

«Ναι Stephanie παρά πολύ τότε στο νοσοκομείο που τον είδα  νόμιζα πως δεν θα τον ξανά έβλεπα ποτέ  και αυτό είναι που  με κάνει  πολλές φορές...»

«Μαμά μαμά» φώναξε η μικρή  και λιγο πριν φτάσω δίπλα της άκουσα από πίσω μου

«Γεια σου μικρή πριγκίπισσα»



Καλησπέρα στην όμορφη παρέα είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι  είμαστε μια ανάσα πριν την ολοκλήρωση αυτού του βιβλίου  το επόμενο κεφάλαιο είναι και το τελευταίο 

Αστεράκι κ σχόλιο με βοηθάει να συνεχίσω

Τα λεμεεεε❤️ 

our own rulesDonde viven las historias. Descúbrelo ahora