six

118 4 2
                                    

Chapter 6

Rheign’s POV

P—Patrick? Omayghed!  eto ba ang resulta ng hindi pag kain ng lunch, nag hahalucinate lang ako.. tama hallucination lang to, imposibleng si Patrick to,napapikit ako baka kasi hindi to totoo, ilang sandali din akong nakapikit, at ng imulat ko na ang aking mga mata, isang PATRICK IVERSON CRUZ nga ang nasa harapan ko, kakaiba ang kabog ng puso ko, hindi ko na kaya, feeling ko any minute from now I will collapse,hanggang sa nag salita siya..

Hey, swee—I mean Rheign, sabay ka na, papunta din ako kila bubbles.- Patrick

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko,  ang alam ko lang nag-iinit na ang ibabang bahagi ng aking mga mata, naiiyak ako, ang tagal kong hinintay ang araw na ito, pero bakit ganun, lahat ng sakit na malapit ko ng maibaon sa limot ay animoy nag babalik, at yun ang dahilan kung bakit hindi ko alam kung anong sasabihin ko,  hindi ko na alam kung ano ang sumunod na nangyari ang alam ko lang ay bigla na lang nag dilim ang paningin ko at isang braso ang sumalo sa’kin.

nagising na lang ako sa isang pamilyar na kwarto, kwarto to ni bubbles, dito ako natutulog pag natripan ko, hanggang sa nag nag flashback na lang ang mga nangyari kanina, nanaginip lang naman ako diba? Si  Patrick ba talaga yun? Napatigil naman ako sa pa iisip nang marinig kong bumukas ang pintuan, si bubbles at asa likuran niya si Patrick.. miss ko siya sobra, pero hindi ko alam kung bakit hindi ko magawang lumapit sakanya, gusto ko siyang yakapin pero baka mapahiya lang ako, lumapit si bubbles sakin,, samantalang nanatiling naka sandal  si Patrick sa may pader malapit sa pintuan nitong kwarto.

Bru are you okay?- bubbles

Okay na ko- sagot ko naman

Kamusta? It’s been a long time?- baling na tanong ko kay Patrick, I tried to smile, ayoko nang balikan yung nangyari nun, pero  hindi naman ibig sabihin na nakalimutan ko na, siguro alam niyo naman kung gano ko siya kamahal diba? Indeed first love never die. Ginagawa ko lang to, kasi ayokong isipin niyang mahina ako. Kahit sa loob ko umiiyak na ko.

Dahan-dahan siyang lumapit sa’min at bahagyang ngumiti.

Ako nga ang dapat mag tanong niyan eh, bigla ka na lang na himatay kanina.- Patrick

Ngumiti ako sabay sabing ayos lang ako, na una na kong tumayo sakanila , Hindi ko alam kung bakit pero, I have this feeling na dapat ko siyang layuan, maybe just maybe I’m afraid to fall for him again.

Pababa na ko sa sala nila bubbles ng mapansin kong wala namang bisita, ilang oras ba kong nawalan ng malay? Tapos na ba yung sinasabi ni bubbles na small party dito sa bahay nila, nilingon ko si bubbles na sakto namang pababa na ng hagdan.

Bru, I thought there’s a small party here? How long did I sleep ba?- tanong ko kay bubbles

Actually bru, konting get-together lang sana to with just the three of us,-sagot naman ni bubbles na parang natatae ang itsura, alam siguro niyang hindi ako pabor sa set-up na to.

Tumango nalang ako bilang sagot sa kanya, mag eexcuse na sana ako nang mag salita si Patrick, how I miss that voice.

I’m sorry if I didn’t tell you about this, I just wanted to surprise you sana, so I decided to see bubbles  first. –saad niya.

He changed a lot, physically, the muscles on his shoulders are more toned, he look so mature. Palihim akong napa iling, nag iba na talaga siya.

 Uh? Well, I have something to do, so if you’ll excuse me, aalis na ko-  paalam ko

 Mag sisimba ka diba? Sabay na tayo bru, please- si bubbles yan ano pa bang magagawa ko? I’m doomed! Hay, paano naman ako iiwas nito?

-----------

Omeghed, what will happen next? Haha ABANGAN >J   ~PRIMEDESTZA

 I know it’s short, busy nga eh haha

Akala ko PM yun pala GMTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon