minjeong okulun bahçesinde kulaklıklarını takmış bir bankta oturuyordu. müziğin etkisiyle gözlerini kapamış ve kendini tüm düşüncelerden uzak tutmak istiyordu. ilacın parasını kendi ödememişti, başkası ödemişti. ödeyen kişiye hem teşekkür etmek istiyor, hem de verdiği parayı ona geri ödemek istiyordu. iç çekti. annesi bir süre daha bu hastalığı çekecekti.
yanında hissettiği kıpırtı ile gözlerini açıp başını yan tarafa çevirdi. gördüğü bedenle azıcık da olsa şaşırmıştı. tabi aynı okulda olduklarını biliyordu ama yanına geleceği aklının ucuna bile gelmemişti.
"yanıma geleceğini düşünmüyordum jimin." ona bakıp konuşurken gözleri lacivert saçlı kızın yüzünde dolaşıyor, yüzündeki her şeyi ezberlemek istiyordu.
'belki de haksızlık ettim ona' diyordu içinden. yutkunarak en son gözlerine baktığında jimin konuştu. onunda minjeong'tan farkı yoktu."yalnız başına oturduğunu görünce merak ettim, normalde aeri ile gezerdin." minjeong şaşırmıştı ama belli etmedi, omuz silkip konuştu.
"bugün okula gelmedi o, anlayacağın yalnızım." jimin başını sallarken aklına gelenle minjeong'un elini tuttu nazikçe.
"o zaman benimle gel." nazik tuttuğu eli sıkılaştırmış ve ikili ayağa kalkmıştı.
minjeong ne olduğunu anlamaya çalışırken kendini okulun müzik odasına bulmuştu. jimin onu buraya getirmişti."niçin buraya geldik?"
sormadan yapamayınca jimin dağınık müzik odasını işaret etti. " beraber toplayalım."minjeong ağzını açacakken eline tutuşturulan elektro gitarla susmuştu.
jimin arkasına dönüp yerdeki kağıtları toplarken, minjeong ise aklına gelenle elektro gitarın kablosunu takıp çalmaya başlamıştı. jimin başta korksa da minjeong'un performansına hayran bir şekilde onu izliyordu.performansı bittiğinde minjeong gözlerini jimininkilere dikmiş ondan bir şeyler bekliyordu.
"sen... harika bir şeysin minjeong."
gunaydın ybsi

ŞİMDİ OKUDUĞUN
pazarcı : winrina
Фанфикminjeong: bana bak hiç utanmıyor musun milletin ekmeğiyle oynamaktan ha winrina, texting, düzyazı, minific başlangıç: 110923 bitiş:260923 ©youarenct,2023