Bet, Minlix

-13-

Ayna karşısına geçti ve vanilya kokulu parfümünden birkaç fıs sıktı. Heyecanla titrek bir nefesin kiraz rengi dudaklarının arasından kaçmasına izin verdi.

Ardından siyah sweatshirtünün kolunu sıyırdı ve bileĝinde duran, siyah akıllı saatine baktı. Artık evden çıkmalıydı, yoksa geç kalacaktı.

Odasından çıkıp koridora adımladı ve oturma odasında uyuyan Chan hyung'una kapıdan baktı. Yüzüne ufak bir tebessüm yerleştirerek geriye döndü ve kapıyı araladı.

Ayaklarına siyah converselerini geçirdi. Siyah kulaküstü kulaklığını kafasının üzerine taktı ve telefonundan bu aralar çok dinlediği bir parçayı açtı.

"You fooled me from the start.." diyordu şarkı. Gözleri hafifçe dolmaya başlarken binadan çıktı ve buluşacakları yere doğru adımlamaya başladı.

Birkaç dakikalık yürüyüşün ardından mekana varmıştı. Kafenin kapısından içeri girdiğinde, mekanın neredeyse bomboş olduğunu gördü.

Gözleri etrafta gezinirken siyah saçlarını tepeden toplamış ve ona gülümseyen, elini kaldırmış Hyunjin ile buluştuğunda ona gülümseyip masaya doğru adımladı.

Hyunjin'in yanında biri daha oturuyordu. O Minho olmalıydı. Felix masaya biraz daha yaklaştığında Minho'nun yüzünü görmüştü.

Oh.. Felix karşısında gördüğü gorüntü karşısında şaşkınlığı ve hüznünü gizleyememiş ve suratına yansıtmıştı.

Gözlerini dolu, yanakları ıslak, göz altları mosmor, bembeyaz olmuş, dudakları kanayan bir Minho vardı karşısında.. Ne yani.. Gerçekten bir haftada bu hale mi gelmişti? Felix gözlerini onun üzerinden çekerek Hyunjin'in karşısına oturdu.

"Evet.."

Yutkundu Felix.

"Ne konuşacağız?"
"Felix.."

Minho ağlamaklı bir ses tonuyla, adeta fısıltı ile söylemişti ismini. Felix Minho'ya gözlerinin içinde karmakarışık
duygularla bakmıştı.

"Özür dilerim.."

Minho'nun yanağından bir yaş süzüldüğünde elini yavaşça ve nazikçe, Felix'in masanın üzerinde duran küçük elinin üzerine yerleştirdi. Felix elini geri çekme gereğinde bulunmamıştı. Kendisinin de ihtiyacı olduğunu biliyordu çünkü.

"B-beni yanlış anladın Felix.. Ben seni gerçekten seviyorum.. Tüm kalbimle, tüm ruhumla ve tüm varlığımla.. Ve sana yemin ederim ki, hayatım üzerine yemin ederim ki, o iddia olayı yalan.. Gerçekten, inan bana.."

Gözyaşları birer birer akıp gidiyorlardı Minho'nun yanaklarından.

"Sana inanmayı çok istiyorum Minho.. A-"
"Ama deme Felix.. Gerçekten kim, neden, hangi amaçla sana böyle bir yalan söyledi bilmiyorum.. Ama Felix.. Lütfen inan bana.. Gerçekten hayatım üzerine, her şeyim üzerine yemin ederim ki o iddia yalan.. Ne olursun Felix.. Görmüyor musun halimi? Sensiz yapamıyorum.. Olmuyor.. Uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum, su içemiyorum, nefes almakta zorlanıyorum.. Ne olursun bırakma beni.."

Felix'in işittiği kelimeler üzerine gözlerinden bir yaş dökülmüştü.

"Yalvarırım sana.. istersen ayaklarına kapanırım.. Ama ne olursun gitme.. bırakma beni."

Felix kendi içinde büyük bir savaş veriyordu. Onu affetmeli miydi?

"Seni affetsem hiçbir şey eskisi gibi olmayacak ama Minho.."

"Felix.. Her şeyin eskisi gibi olması için çok uğraşırım, seni yeniden mutlu etmek için her şeyi yaparım.. Ama ne olursun affet beni.. Ben sensiz yapamıyorum Felix.. Affetmezsen kendimi öldüreceğim.."

Felix gözlerini büyükçe açtı.

"Hayır, Minho! Saçmalıyorsun!"

"Hayır.. çok ciddiyim ben.."

"Minho.."

"Sensiz yapamıyorum Felix.."

Felix hızla sandalyesinden ayağa kalkıp Minho'ya sıkıca sarıldı. Minho başını onun omzuna koydu ve sesli bir şekilde aĝlamaya başladı.

Felix onu kolları ile sararken onun da gözyaşları, Minho'nun sırtını ıslatıyordu.

"Bunu nasıl düşünebilirsin..?"

"Felix.."

Felix, Minho'nun sırtını hafifçe okşadı.

"Şş.. Geçti.. buradayım, gitmeyeceğim."

Minho, gözleri parlayarak geri çekildi.

"Gerçekten mii?"

"Gerçekten."

Minho yeniden Felix'e sarıldı ve birkaç dakika sonra kahkaha atmaya başladı. Felix kaşlarını çatmıştı.

"Yeonjun! Gelebilirsin, boku yedin! İddiayı kazandım!"

-

Bayadir yok olmamin serefine ust uste iki bolum atayim dedim 💗 Yb de yakinda gelir

Okulun ilk haftasi nasildi bebislerim? Benimki bok gibiydi sinifimiz ayni bi hayvanat bahcesi 🤮💀