Mina flor Emerson is a BSHM student first year college. You wouldn't think that he has experienced too much since he was a child. He always choose to be kind and understanding to the people around him.
Si mina isa syang mapagmahal na kaibigan. laha...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
.chapter 1.
Mina's pov.
I'm here at the noerenberg garden, I come here every time I feel the pain of my past. and this is also where I go when I don't know what to do with the life I have...
sobrang ganda ng tanawin dito walang tao at higit sa lahat ang sarap ng simoy ng hangin. bawat dampi sa balat ko ng sariwang hangin ramdam na ramdam ko ang pag gaan ng nararamdaman ko. kung kanina sobrang bigat at ang dami kong iniisip ngayon wala na.
nasanay ako sa ganitong hobby na kapag hindi ako ok or kapag bumibigat ang nararamdaman ko pumupunta ako sa kung saan may sariwang hangin. wala akong masabihan sa kung anong pinag daraanan ko ngayon kaya nag iisa ako ngayon dito.
I always suffer alone dahil hindi ako open sa magulang at sa kung sino man ang nakakasama ko sa bahay or labas dahil sa takot kong baka isipin nila nag sisinungaling at nag papapansin ako sakanila. kung mag sasabi man ako sa isa taong pinagkakatiwalaan at komportable lang ako nag sasabi...
scared of judgement... scared to feel alone. I'm worst and weak yah! that's me hahaha
Anyways, i forgot to introduce myself I'm mina flor emerson 15y/o and gr 9 student of HSM and madami akong circle of friends. at sempre may isa din akong bestfriend kaso wala sya ngayon dahil may problema sila ng pamilya nya kaya sa batanes sya ngayon nag aaral 5years na kaming mag kaibigan at ichi ang pangalan nya kaya nag karaon ako ng madaming kaibigan dahil no choice ako wala sya e.
nandito ako ngayon sa tambayan namin dito ako palagi tumatambay bago umuwi ng bahay dahil ayaw ko pang umuwi samin hindi ko alam kung bakt ganito ako simula pa noon ang bigat bigat ng pakiramdam ko sa loob ng bahay mula nung bumalik si daddy sa bahay di naman sa ayaw ko sakanya tinuturing ko syang tatay at katulad ng pagmamahal ko kay mama ganun din ako sknya pero somtimes naaalala ko yung ginawa nya kay mama at sakin before natatakot na baka maulit ulit. sa ibang tahanan tulad ng pamilya ng mga kaibigan ko ang tatay nila ang pumoprotekta sakanila, samin naman ang tatay ang mismong piligro sa buhay namin.
wala akong magagawa... takot kami sakanya at mahal din ni mommy kaya ganun na din kami sakanya kahit pa minsan ayaw ng sarili ko mapalapit sakanya noon pa man pero sa tuwing iniisip kong masama ang loob ko sakanya sa sarili ko mismo ako naiinis at nagagalit dahil hindi dapat ganun sa magulang kaya ako mismo ang umiiwas.
para makaiwas sama loob dito ko muna pinapakalma ang sarili ko sa tambayan namin ni ichi dito sa noerenberg para pag uwi ko magaan ang kalooban ko . alm ko namang wierd pero wla e eto lang ang alam kong paraan ayaw ko naman maging suwail na anak di ko pinangarp yun. nag papasaway ako minsan hehe pero di nman sobra na to the point walwal dito walwal doon barkada hmmm. meron ako nyan per di naman ako na hahawa saknila sapat na kasi sakin yung makasma sila sa school or gala.
ilang minuto pa ako nag palipas at umuwi nadin ako samin wala pa sila daddy at mommy pero sure ako nandito na ang tatlo kong kapatid si ate at ang dalawang bubwit na makulit.
matutulog muna ako saglit maaga aga panaman para mag luto ng hapunan, ako kasi tagaluto dito pag wala si mommy ako lang kasi nakamana ng hu
