Kalem

12 1 0
                                    

İki parmak arasına sığan bir  dost
Küçücük bedeni ile bir işe kalkıştı
Dünyayı gördükçe kafası karıştı
En iyi dostu kağıda koştu
Yanında sırdaşı mürekkep vardı
Acele izinle mürekkebe daldı
Başladı içinden geçenleri
Dökmeye bir bir 
Kağıt dedi: "Kardeş dur! Al bir nefes."
Dedi kalem: "Alınca nefes,
Daha çok şey yazasım gelir."
Yazdıkça yazdı geçti epey zaman
Kağıtta kalmamıştı
Ne hal ne de derman
O da aynı haldeydi elbet
Sırdaşı mürekkepte
Tükenmekteydi, dert
Kalem kaldırdı kafasını yazdıklarına  baktı
Yazdıklarına o da hayretle daldı
Bunca saatte ancak yazmıştı üç satır
Ama o üç satır ile dünyayı anladı
Onun dünyası işte bu kadardı
Dünyayı kağıt, kalem 
Ve de mürekkep kurtaracaktı.

Fecr Esnasında Where stories live. Discover now