Engellersen beni cok seviyorsun/Hyunlix

20~Çık lütfen

Felixden
Herşeyi duyuyordum ama haraket edemiyordum, anladığım kadarıyla komada falandim kolum acıyordu soğuktu burası,Hyunjin ve diğerlerinin haykirislarini duyuyordum olmusmuydum ben yok canım ne ölmesi ,ben daha Jisungun doğum gününü kutlayamadim,hyunjinle hayallerimi gerceklestiremedim,ne ölmesi kardeşim bayılmışım ya,onu bunu bırakta kolum çok acıyor Hyunjin olsaydı masaj yapardı bunları düşünürken yaşadığımi belirtmek için parmağımı kaldırmaya çalıştım yada gözlerimi aralamaya veyada ağzımı açmaya bı kuvvet ağzımı araladım nefes aldım diğerleri fark etmiş olcakki mutluluk çığlıkları atmaya başladılar benum ağzımdan tek Kelime zorla cikti"gözlerimi açamıyorum"bunu zarzor söylemiştim ama bağırarak ve duymuslardi sanırım Hyunjin bağırmaya başladı

H:SEVGİLİM BEN BURDAYİM TAMAMMİ GOZLERİNİ AÇACAKSIN BANA GUVEN TAMAMMİ

Kafamı sallamaya çalıştım ve kendimi uykuya bıraktım

Gözlerimi sonunda acabilmistim hayır gözlerim uyanmamisti ruhum uyanmıştı kalkmaya çalıştım ama olmadı ellerimi haraket ettirmeye çalıştım oldu ama yine sesler yükseldi biri "kalkın Felix kendine geldi!" Diye bağırdı ve bı anda bı kişinin sesi duyuldu "SEVGİLİM BENİ DUYUYOMUSUN" Siritmaya çalıştım nefes alış veriş lerim zorlandı ve tekrar kendimi zorlamayı bıraktım beynimin içinde biri vardı sanki konuşmama engel oluyordu boğazımi sıkıyordu ellerimi kelepceliyordu kendi kendime içimden "beyninden çık lütfen diğerlerini görmek istiyorum ' dedim beyninde bı ses yankılandı "oldurucegim seni konusamiyacaksin asla" bir anda zorlukla sanırım gerçekten "HAYIR!"diye bağırıp gözlerimi açtım beyaz bir odadaydim soğuktu bura , değişik değişik aletler vardı yanımda onume baktım bana bakan 11 gözle karşılaştım ve gulumsedim ve kendimi yine uykuya attım