အပိုင္း (၁)- နဂါးမိစၧာေရကန္ (Zawgyi)

18 0 0
                                    

Zawgyi

နီေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ပန္းေရာင္စံုၾကားမွာေလႏုေအးေလးကျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္ေနၿပီး ပြဲေတာ္မွအပ်ိဳေတာ္ေလးမ်ားရဲ့ ရယ္သံသဲ့သဲ့ကိုလည္း အဆက္မျပတ္ၾကားေနရသည္။

လူတစ္ေယာက္က ထိုဆြတ္ပ်ံ့ဖြယ္ပန္းရံုအလယ္တြင္မတ္တပ္ရပ္ေန၏။ ထိုလူဟာ လွပေသသပ္ေသာပန္းထိုးဝတ္ရံုကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီး ျမင့္ျမတ္ေသာဟန္ပန္အမူအရာရိွသည္။ သို႔ေသာ္သူ႔ရဲ့ရုပ္ရည္သြင္ျပင္ကိုေတာ့ေသခ်ာမျမင္ရ။

ထိုခ်ိန္ခပ္လွမ္းလွမ္းအကြာတြင္ ေသးငယ္ေသာအသံေလးတစ္သံကထြက္ေပၚလာသည္။

"အရွင္နတ္မင္း! အရွင္နတ္မင္း!"

ေခ်ာေမာတဲ့အမ်ိဳးသားဟာ သူ႔လက္တဖက္ကိုေဝ႔ွယမ္းလိုက္ေတာ့ အနီးအနားကနတ္သစ္ပင္တို႔ရဲ့ရယ္ေမာသံဟာတိခနဲၿငိမ္က်သြား၏။

"ေျပာစရာရိွလို႔လား?"

သူ႔အသံဟာတည္ၿငိမ္ၿပီးႏူးညံ့လြန္းလွသည္။

"အရွင္နတ္မင္း, ကြၽန္မရွင့္ရဲ့မိဖုရားျဖစ္လို႔ရလား?"

ရွက္ရြံ႔မႈနဲ႔အတူ ေမ်ွာ္လင့္ေနေသာအသံေသးေသးေလးကထြက္ေပၚလာ၏။

ထိုအခါ ပြဲလာပရိသတ္တို႔ရဲ့ ရယ္ေမာဟားတိုက္သံတို႔ကလည္း အဆတ္မျပတ္ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။

"နင္တို႔က ဘာကိုရယ္တာလဲ?။ ငါက...ငါကတကယ္ အရွင္နတ္မင္းကိုသေဘာက်တာ!။ ငါ...သူ႔ရဲ့မိဖုရားျဖစ္ခြင့္ရခ်င္ရံုေလးပါပဲ!"

အသံေလးက တိမ္ဝင္သြား၏။

"ဒါဆို နတ္အဆင့္ကိုတက္လွမ္းႏိုင္ေအာင္ အရင္က်င့္ႀကံလိုက္ပါအံုး...."

သူကအၿပံဳးေလးကိုဆင္ျမန္းရင္းေျပာလိုက္သည္။

"...."

မ်က္စိတ္တမိွတ္အတြင္းမွာပဲ ျမင္ကြင္းကရုတ္တရက္ေျပာင္းသြား၏။ တိမ္ေတြကအျမင္အာရံုကိုပိတ္ဆို႔ကာ ၪီးတည္ရာမရိွေရြ့လ်ားေနျပန္သည္။ ျမင္ကြင္းထဲကလူႏွစ္ေယာက္ရဲ့ပံုရိပ္ကလည္းေဝဝါးေန၏။ အရပ္ရွည္ရွည္လူတစ္ေယာက္နဲ႔ မနိမ့္မျမင့္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပံုကိုရိပ္မွန္းသံမွန္းသိႏိုင္သည္။

When the flowers fall, I'll see you again ( MM translation)Where stories live. Discover now